Σήμα κινδύνου «εκπέμπει» η Θεσσαλία, αλλά και πολλές άλλες περιοχές της χώρας, καθώς το πρόβλημα της λειψυδρίας λαμβάνει καθημερινά τραγικές διαστάσεις και απειλεί με απερήμωση ολόκληρες περιοχές. Τα στοιχεία που έρχονται σχεδόν από κάθε γωνιά της χώρας κάνουν λόγο για εικόνα πρωτοφανή, που οι αγρότες είχαν να αντιμετωπίσουν εδώ και πολλά χρόνια.

Σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας, πέρα από τη Θεσσαλία που η κατάσταση έχει φτάσει στο μη περαιτέρω, αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της Στερεάς, πλήττεται ιδιαίτερα η περιοχή του κάμπου της Κωπαΐδας, η Θάσος καθώς και τα περισσότερα νησιά της χώρας.

Στη θεσσαλία, το ελάχιστο νερό που υπάρχει παρέχεται, πλέον, με το «σταγονόμετρο» και δεν είναι σίγουρο αν θα φτάσει να ποτιστούν τα χωράφια μέχρι να βγει η παραγωγή. Τα νερά της λίμνης Πλαστήρα μειώνονται μέρα με τη μέρα, και το έλλειμμα των 60 εκατομμυρίων κυβικών που παρουσίασε σε σχέση με πέρσι αυξάνεται συνεχώς. Η στάθμη του Πηνειού ποταμού - πέρσι έφτανε στα 2,75 μέτρα - έπεσε πολύ κάτω και από τα 1,29 μέτρα, που είναι το όριο ασφαλείας. Την προηγούμενη βδομάδα η στάθμη του είχε μετρηθεί κάτω από τα 40 εκατοστά (!), ενώ η πτωτική του πορεία συνεχίζεται. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στους ταμιευτήρες, τα αποθέματα των οποίων έχουν εξαντληθεί και οι αγρότες, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσουν τις καλλιέργειές τους, έχουν ρίξει μέσα τις αντλίες για να «τραβήξουν» ακόμα και τις τελευταίες ποσότητες νερού που έχουν απομείνει, οι οποίες δεν μπορούν να φύγουν από τα δίφρακτα.

Η απελπιστική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, έχει οδηγήσει σε τραγικά αδιέξοδα τους Θεσσαλούς αγρότες, οι οποίοι απειλούνται με οικονομική καταστροφή. Το ελάχιστο νερό που υπάρχει δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις αρδευτικές και υδρευτικές ανάγκες των νομών της Θεσσαλίας, χιλιάδες στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών παραμένουν απότιστα. Ηδη, στο νομό Λάρισας πάνω από 20.000 στρέμματα αγροτικών καλλιεργειών έχουν καταστραφεί, ενώ περισσότερα από 100.000 στρέμματα που αρδεύονται από τον Πηνειό απειλούνται άμεσα με καταστροφή, αφού το ποτάμι έχει μετατραπεί πλέον σε βούρκο. Εκτός αυτών η έλλειψη νερού έχει ως αποτέλεσμα σε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα η απόδοση της παραγωγής να είναι κατά πολύ μειωμένη. Ορατά είναι, επίσης, και τα πρώτα «σημάδια» της οικολογικής καταστροφής που επιφέρει η έλλειψη νερού, καθώς έντονη είναι η δυσοσμία σε περιοχές όπου οι υδατικοί πόροι εξαντλούνται.

Σύμφωνα με τα στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών και επιστημονικών φορέων, που μελετούν το πρόβλημα της λειψυδρίας, στη Θεσσαλία τα τελευταία 25 χρόνια η πτώση της υπόγειας υδροφορίας κυμαίνεται - αναλόγως την περιοχή - από 5 μέχρι και 70 μέτρα, ενώ την τελευταία 8ετία η πτώση συνεχίζεται με πιο γοργούς ρυθμούς.

Ανάλογη είναι η μείωση και των επιφανειακών νερών και το ετήσιο έλλειμμα νερού ανέρχεται στα 2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται ν' αναλάβει τις ευθύνες της και να προχωρήσει στην υλοποίηση των αναγκαίων μεγάλων και μικρών αρδευτικών έργων, αλλά προσπαθεί ν' αποπροσανατολίσει τον αγροτικό κόσμο και τους κατοίκους της Θεσσαλίας από τις πραγματικές αιτίες του προβλήματος, επιχειρώντας να τους οδηγήσει σε «αλληλοσπαραγμό».

Και όσο κι αν χύνει «κροκοδείλια δάκρυα» για το πρόβλημα της λειψυδρίας, όπως ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης, δεν πείθει. Γιατί θα μπορούσε να υλοποιήσει τις προτάσεις του αγροτικού κινήματος και των φορέων της Θεσσαλίας για τον εμπλουτισμό του υπόγειου και του επιφανειακού υδροφόρου ορίζοντα που είναι: Η εκτροπή του Ανω Ρου του Αχελώου, που θα φέρει 600 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού προς τη Θεσσαλία, αρδεύοντας πάνω από 1.500.000 στρέμματα. Η κατασκευή του φράγματος Σμοκόβου και της σήραγγα Λεονταρίου (140 εκ. κυβ. μέτρα) για την άρδευση κοντά στις 300.000 στρέμματα. Η κατασκευή, επίσης, των φραγμάτων Μουζακίου - Πύλης (125 εκ. κυβ. μέτρα), Ενιππέα (43 εκ. κυβ. μέτρα), Καλούδας (30 εκ. κυβ. μέτρα), Αγιονερίου (10 εκ. κυβ. μέτρα) και άλλων μικρότερων, και του ταμιευτήρα της Κάρλας (210 εκ. κυβ. μέτρα), με δυνατότητα άρδευσης κοντά στα 100.000 στρέμματα.

Πρέπει, δε, να καθαριστούν τα αρδευτικά κανάλια και να κατασκευαστούν νέα αρδευτικά δίκτυα και μικροφράγματα, ώστε να μη χάνονται μεγάλες ποσότητες από το διαθέσιμο νερό.

Αναγκαίο μέτρο είναι, επίσης, η σύσταση και λειτουργία Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων, στον οποίο θα συμμετέχουν όλοι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι φορείς και οι οποίοι θα προωθούν επίμονα και συστηματικά το αίτημα για την κατασκευή των μεγάλων έργων υποδομής και θα συμβάλλουν στην ορθολογική και δίκαιη διαχείριση του νερού. Η κυβέρνηση όμως στην προκειμένη περίπτψση ετοιμάζεται να συστήσει ένα Φορέα Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων που θα είναι, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, Ανώνυμη Εταιρία ή Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου. Και... θα έχει ως βασική αρμοδιότητα να εισπράττει τα «χαράτσια» που θα επιβάλλει η κυβέρνηση στους αγρότες για τη χρήση νερού.

Αυτό που προέχει, πάντως, τη συγκεκριμένη αυτή περίοδο είναι άμεσα, η κυβέρνηση να λάβει μέτρα για την αποζημίωση των πληγέντων, από την ξηρασία, αγροτών οι οποίοι με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται σε οικονομικά αδιέξοδα, καθώς τα χρέη «τρέχουν» στην Αγροτική Τράπεζα για τα έξοδα της καλλιεργητικής περιόδου και αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης. Οι περισσότεροι απ' αυτούς, αν δεν αποζημιωθούν, τον επόμενο χρόνο δε θα μπορούν πλέον να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους.

Τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο τους αγρότες της Θεσσαλίας. Τα ίδια ισχύουν και σε άλλες περιοχές της χώρας όπου υπάρχει επίσης πρόβλημα λειψυδρίας (π.χ. περιοχή Κωπαΐδας στη Βοιωτία). Οι ζημιές στην αγροτική παραγωγή, λόγω έλλειψης νερού, φαίνεται να παίρνουν μεγάλες διατάσεις και χιλιάδες αγρότες βρίσκονται στα πρόθυρα της οικονομικής καταστροφής. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις οι ζημιές δεν είναι εμφανείς αυτή την περίοδο, όπως για παράδειγμα συμβαίνει με την ελαιοκαλλιέργεια, όπου λόγω της ξηρασίας σε πολλές περιοχές η παραγωγή αναμένεται να είναι μηδαμινή. Αλλά από ό,τι φαίνεται για την κυβέρνηση οι αποζημιώσεις και η άμεση κατασκευή των απαιτούμενων έργων υποδομής, αποτελούν άγνωστες λέξεις. Αλλωστε, τα επιτελεία της ΕΕ και ο ΠΟΕ απαιτούν μείωση της αγροτικής παραγωγής και η «εκσυγχρονιστική» κυβέρνηση Σημίτη βρήκε... την ευκαιρία να το πετύχει.