Να το πούμε και να το γράψουμε νέτα σκέτα και καθαρά. Το πρόβλημα της βίας είναι πρόβλημα κοινωνικό. Πρόβλημα δομής του συστήματος που δε λύνεται με αυξημένα μέτρα καταστολής.

Αφού πρώτα υποδαυλίζουν τη φωτιά με προκλητικά δημοσιεύματα, αφού ξεσηκώνουν με τα γραφόμενά τους τα πάθη και τα μίση ανεγκέφαλων νεαρών, αφού τους φουσκώνουν, κι αφού η πυρκαγιά φουντώσει κι απειλεί να κάψει τα πάντα κι αυτούς τους ίδιους, τότε διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους κι ασκούν δριμεία κριτική γι' αυτούς που φταίνε, βγάζοντας την ουρά τους απ' έξω. Τώραόλοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και αναζητούν τους δολοφόνους. Ανατριχιαστικά και με μεγάλα γράμματα τα πρωτοσέλιδα της πλειοψηφίας του αθλητικού Τύπου. Θεοσκότεινοι τίτλοι απόγνωσης χτυπάνε τον κώδωνα του κινδύνου με ήχο μεταλλικό που αυτοί δημιουργούν.

Φαρισαίοι και υποκριτές... Οταν γράφετε με μελανά γράμματα... τσακίστε τους, λιώστε τους, φάτε τους, σκορπίστε τους, τσουβαλιάστε τους, εξαφανίστε τους κι όλα τα τρισάθλια -ίστε τους, εξάπτετε τα πάθη και δημιουργείτε φανατισμό.... Υμνολογείτε την ομάδα σας, σαν να είναι θεοί και Τιτάνες, ενώ ταυτόχρονα ειρωνεύεστε, βρίζετε και χυδαιολογείτε σε βάρος της αντίπαλης ομάδας. Παρακινείτε και προτρέπετε σε άθλιες και εγκληματικές πράξεις. Τώρα εμφανίζεστε κριτές των πάντων και θρηνολογείτε.

Πήρατε τη νεολαία - μέρος - και την κάνατε σαν τα μούτρα σας. Ενα παιδί. Ενα νέο παλικάρι έχασε άδικα τη ζωή του. Ο τόπος είναι γεμάτος από αδικοχαμένο αίμα. Ποιος φταίει; Πώς και Γιατί; Ψαχτείτε όλοι μέσα σας. Βρείτε κι αναλύστε τα αίτια. Κι όταν θα βρείτε την άκρη του νήματος, τότε θ' ανακαλύψετε πως αυτό τραβάει μακριά. Πηγαίνει σε «Παράγκες» με πόρτες κλειστές, σε μαφιόζικα συμφέροντα, σ' αυτούς που λυμαίνονται κι εμπορευματοποιούν το ποδόσφαιρο και τον αθλητισμό. Πηγαίνει στο δούνε και λαβείν, στην εκμετάλλευση, στον εύκολο πλουτισμό. Δημιουργεί θύτες και θύματα. Ανεργία, απωθημένα και καταπιεσμένα συναισθήματα, οικογενειακά και κοινωνικά αδιέξοδα, έλλειψη παιδείας, ιδανικών και οραμάτων. Ενα ευάλωτο υλικό υποχείριο στους επιτήδειους. Γρανάζια του συστήματος στα χέρια αδίστακτων κερδοσκόπων. Κι αυτό - το σύστημα - είναι το πρώτο που θέλει ξολόθρεμα. Αλλά αυτό είναι θέμα άλλης σχέσης, άλλης κουλτούρας, άλλης πολιτικής!