Την εξαιρετικά μαστορεμένη μυθοπλαστικά (με φαρσικές καταστάσεις και παρεξηγήσεις), χαρακτηριολογικά και γλωσσικά, βαθύτατα ανθρώπινη, πικρόγευστου τέλους κωμωδία των Αλέκου Σακελλάριου - Χρήστου Γιαννακόπουλου «Δεσποινίς ετών 39», ανέβασε και μετέφερε για λίγες μέρες στο αθηναϊκό θέατρο «Αμιράλ», το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρούμελης, με σκηνοθέτη, μουσικό επιμελητή και ερμηνευτή του πρωταγωνιστικού ανδρικού ρόλου τον διευθυντή του, Πάνο Σκουρολιάκο. Πασίγνωστη από την κινηματογραφική εκδοχή της η κωμωδία αυτή, με ρεαλισμό, σεβασμό, αλλά και πληθωρικό χιούμορ διεκτραγωδεί έναν άγραφο «ηθικό» κανόνα των λαϊκών τάξεων στον τόπο μας, προ πολλού, ευτυχώς, ξεπερασμένο, εξαιτίας των ποικίλων δραμάτων που δημιουργούσε: Αν υπάρχει ανύπαντρη αδελφή στην οικογένεια, ιδιαίτερα αν έχει πεθάνει ο πατέρας - προστάτης της οικογένειας, να μην παντρεύεται ο αδελφός της αν δεν παντρέψει πρώτα εκείνην. Γεροντοκόρη, πολύ περισσότερο από 39 ετών, είναι η άτυχη Χρυσάνθη της κωμωδίας. Μικρότερός της ο αδελφός της Τηλέμαχος, χάριν της αδελφής του, δεν παντρεύτηκε την πρώτη αγαπημένη του, τον εγκαταλείπει και η δεύτερη με έναν από τους υποψήφιους γαμπρούς της αδελφής του, μετά από δημοσίευση σχετικής αγγελίας του και τελικά, γεροντοπαλίκαρο, θα συντροφεύει εφ' όρου ζωής την αδελφή του. Με ρεαλιστικό σκηνικό (Αντώνης Χαλκιάς), η σκηνοθεσία του Π. Σκουρολιάκου, όπως και η ερμηνεία του (Τηλέμαχος) υπηρέτησε με απλότητα, αίσθηση του λαϊκού ήθους της, χιούμορ και λεπτή μελαγχολία την κωμωδία. Εξαιρετικός ερμηνευτικός αντίποδάς του η Πηνελόπη Πιτσούλη (Χρυσάνθη). Αξιοσημείωτες είναι και οι ερμηνείες των Σαράντου Γεωγλερή, Νίκου Χύτα, Βύρωνα Σεραϊδάρη, Εύας Βάσου.