«Οταν μας κάλεσε η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών να συμμετάσχουμε, σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσαμε να συμβάλουμε σε ένα συνέδριο όπου οι φορείς θα πούνε την άποψή τους για τι κινηματογράφο θέλουν, χωρίς την κηδεμονία του υπουργείου. Εξαρχής θέσαμε δύο θέματα: 1) Να είναι συνέδριο των φορέων, με το ΥΠΠΟ να βοηθά μόνο οικονομικά. 2) Να μη συμμετέχουν οι θεσμικοί φορείς στην οργάνωσή του - τώρα συμμετέχουν με διάφορους τρόπους. Φυσικά, θα μπορούσαν να συμμετάσχουν με παρεμβάσεις τους. Αυτή τη θέση είχαμε και για τους ξένους συμμετέχοντες. Προτείναμε τη συμμετοχή των αντίστοιχων ευρωπαϊκών φορέων των εργαζομένων και διαφωνήσαμε στη συμμετοχή των θεσμικών φορέων της ΕΕ. Απ' ό,τι μαθαίνουμε τώρα κλήθηκαν να συμμετάσχουν ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.

Επιμέναμε για συνέδριο των φορέων των εργαζομένων και των δημιουργών του χώρου. Διαφωνήσαμε στο να καθορίσει ο υπουργός τον τίτλο και το περιεχόμενο του συνεδρίου. Ακόμη και η διεξαγωγή του στο Μέγαρο Μουσικής παραπέμπει σε κοσμική εκδήλωση παρά σε συνέδριο που θα ασχοληθεί με σοβαρά προβλήματα. Προτείναμε να γίνει στα γραφεία της Εταιρείας Σκηνοθετών ή στο Πάντειο. Το αποκορύφωμα αυτής της κυβερνητικής τακτικής ήταν όταν ο υπουργός ανακοίνωσε το συνέδριο σε συνέντευξη Τύπου στο Μέγαρο. Εμείς δηλώσαμε ότι δε θα κάτσουμε να φωτογραφιστούμε, εμφανιζόμενοι σα να έχουμε τις ίδιες απόψεις με το υπουργείο.

Τους τελευταίους μήνες συνέβησαν γεγονότα που ακύρωναν στην πράξη τις δεδηλωμένες προθέσεις του υπουργείου, όπως η αποκάλυψη ότι η κυβέρνηση ενέταξε το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στο νόμο περί ΔΕΚΟ. Είχε δρομολογήσει δηλαδή το παραγωγικό κομμάτι του κινηματογράφου στην ιδιωτικοποίηση. Και ενώ είχαμε συμφωνήσει το θέμα αυτό να τεθεί προς συζήτηση στο συνέδριο, μόλις προχθές ο υπουργός επαναβεβαίωσε την κυβερνητική απόφαση για ένταξη του ΕΚΚ στις ΔΕΚΟ. Η συνολική πολιτιστική πολιτική του ΥΠΠΟ (Φεστιβάλ Αθηνών, Λυρική Σκηνή, Εθνικό Κέντρο Θεάτρου - Χορού κλπ.) έχει σαν αποτέλεσμα να δέχονται επίθεση οι καλλιτέχνες του τόπου μας. Στον κινηματογράφο, το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο του ΥΠΠΟ ουσιαστικά δε λειτούργησε. Ο νόμος για την απόδοση του 1,5% από τα κέρδη των τηλεοπτικών επιχειρήσεων για την κινηματογραφική παραγωγή παραμένει "παγωμένος", όπως και η χρηματοδότηση του Κέντρου επί δύο χρόνια. Με τέτοια πολιτική χρειάζεται δραστική αντίσταση από τους καλλιτεχνικούς φορείς.

Εμείς προσπαθήσαμε να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια για ένα ουσιαστικό συνέδριο. Είδαμε, όμως, ότι το ΥΠΠΟ επιδιώκει να μας χρησιμοποιήσει ως "άλλοθι" για να δείξει ότι συναινούμε με την πολιτική του. Η πολιτεία έχει πάρει τις αποφάσεις της και το μόνο που θέλει είναι να συμφωνήσουμε με αυτές. Γι' αυτό και το ΥΠΠΟ διαφημίζει το συνέδριο ...ως οργανωμένο από το ίδιο.

Τα δύο συνέδρια για τον κινηματογράφο που είχε διοργανώσει η ΠΟΘΑ είχαν ενώσει το χώρο και βοήθησαν σημαντικά στην ανάπτυξη του ελληνικού κινηματογράφου. Τα πορίσματα του πρώτου συνεδρίου συνέβαλαν σημαντικά στο νόμο επί υπουργίας Μερκούρη. Ωστόσο, οι σημαντικές επισημάνσεις του δεύτερου συνεδρίου όχι μόνο δεν υιοθετήθηκαν, αλλά ο νέος νόμος επί υπουργίας Βενιζέλου έβαλε και τις αντιδραστικές βάσεις για την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης. Πολιτική που σκοπεύει στη μεταφορά της ευθύνης του πολιτισμού από το κράτος στους ιδιώτες. Βλέπουμε την πλήρη εξάπλωση των ιδιωτών στο χώρο του πολιτισμού, ακόμη και σε τομείς που μέχρι χθες ήταν ευθύνη της πολιτείας. Μόνο ένα συνέδριο των ανθρώπων που μοχθούν για τον κινηματογράφο μπορεί να δώσει προοπτικές αγωνιστικής διεξόδου από αυτή την κατάσταση».