Εχουμε κι αν έχουμε στείλει - κατ' επανάληψη - μέγα πλήθος κορυφαίων θησαυρών της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στις ΗΠΑ. Οσα και ό,τι κυβερνώντες και λόμπι μουσείων... γούσταραν κάθε φορά. Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ τη δουλική υπερπροσφορά της Ελλάδας, πάνω από δύο δεκαετίες, την «αντάμειψαν» με μετριότατα έργα τέχνης - ελάχιστα κι αυτά - και καμπόσα αντίγραφα σημαντικών έργων. Φέτος οι ΗΠΑ, ως τιμώμενη χώρα στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης, μας «ανταμείβουν», λέει, με «κορυφαία» έργα της σύγχρονης αμερικανικής τέχνης. Με μια (εντελώς άκριτα πολυδιαφημιζόμενη από τα ΜΜΕ) έκθεση στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (22/8-19/9) έργων - όχι μάλιστα των θεωρούμενων ως των σημαντικότερων - του «μέγιστου» της ποπ-αρτ, του περιβόητου για το βίο και την πολιτεία του, Αντι Γουόρχολντ. Του σχεδιαστή περιοδικών μόδας, του μπουκαλιού της Κόκα -Κόλα και άλλων συμβόλων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (δολάριο, «Αγαλμα της Ελευθερίας», χάμπουργκερ, περιοδικών πνευματικής χαύνωσης και... πορνοβοσκής, του είδους «lifestyle» κ.ά.)! Του «εικαστικού», ο οποίος στις δεκαετίες του '50 και '60 επιζωγράφιζε απλώς με διαφορετικά χρώματα και αναπαρήγαγε, φωτοχημικά, πολλαπλές ανατυπώσεις φωτογραφίες διασημοτήτων (λ.χ. Μάο Τσε Τουνγκ, Μέριλιν Μονρό, Τζάκι Κένεντι), εικόνες θανάτου (δυστυχήματα, αυτοκτονίες, θανατώσεις σε ηλεκτρική καρέκλα, κ.ο.κ). Του ρέκτη της διαφημιστικής «αισθητικής». Του προπαγανδιστή της ομοιομορφίας, της ομογενοποίησης, της... κατάπτωσης όλων των μακραίωνων εθνικών πολιτισμών από τον χωρίς παρελθόν αμερικανικό «πολιτισμό». Του πρωτοπόρου προπαγανδιστή των στόχων της ιμπεριαλιστικής αμερικανικής «πολιτιστικής» βιομηχανίας: της παγκοσμιοποίησης της «κουλτούρας» της.