Ο Βασίλιε Μ. είναι ένας 32χρονος εργάτης από τη Ρουμανία, πατέρας δύο παιδιών, 20 και 5 μηνών αντίστοιχα. Στις 2 Φλεβάρη του 2006, δουλεύοντας σαν σοβατζής σε οικοδομή στου Ζωγράφου, έπεσε από το μπαλκόνι του 6ου ορόφου. Σκαλωσιά δεν υπήρχε. Οπως δεν υπήρχαν και προστατευτικά στην άκρη του μπαλκονιού. Η ξύλινη σκάλα στην οποία πατούσε, διαλύθηκε. Ο Βασίλιε έχασε την ισορροπία του και αφού διήνυσε 18 περίπου μέτρα στο κενό, έπεσε στη γη με τα πόδια! Γλίτωσε τη ζωή του από καθαρή τύχη, όχι όμως και τα δυο του πόδια, στα οποία υπέστη συντριπτικά κατάγματα.

Η Αστυνομία και η Επιθεώρηση Εργασίας κατέγραψαν το συμβάν σαν εργατικό «ατύχημα». Την τρίτη μέρα μετά το χειρουργείο, εκπρόσωπος του εργολάβου του ζήτησε να υπογράψει λευκά χαρτιά, λέγοντας ότι είναι για το ΙΚΑ. Βγήκε από το νοσοκομείο καθηλωμένος, χωρίς να μπορεί να επιστρέψει στο μεροκάματο. Σχεδόν ενάμιση χρόνο τώρα, γυρνάει από νοσοκομείο σε κλινική. Αμεσα προγραμματίζεται και νέα χειρουργική επέμβαση στα γόνατα. Τα έξοδα ατελείωτα. Οι λιγοστές οικονομίες εξαντλήθηκαν γρήγορα. Οπως γρήγορα εξαντλούνται και οι μηδαμινές παροχές που προβλέπει το ΙΚΑ για τέτοιες περιπτώσεις.

Ο ίδιος δηλώνει ότι θέλει να γίνει καλά για να ξαναδουλέψει. Δεν έχει μάθει - ούτε και θέλει - να κάθεται. Οπως και χιλιάδες ακόμα σαν τον Βασίλιε, που σακατεύονται κάθε χρόνο στα κάτεργα της εργοδοσίας, χωρίς ποτέ το όνομά τους να γίνει γνωστό. Από κει ξεκινάει ο Γολγοθάς. Στα νοσοκομεία, στις υπηρεσίες, στην ανεργία, στα δικαστήρια, στους δικηγόρους. Ενάμιση χρόνο μετά το «ατύχημα», κανένα δικαστήριο δεν έχει επιδικάσει στον Βασίλιε την αποζημίωση που καταφανέστατα δικαιούται. Αλλωστε, το σύστημα της εκμετάλλευσης έχει άπειρους τρόπους να προστατεύει την εργοδοτική κερδοφορία. Είτε ο εργάτης στέκεται όρθιος, είτε καταλήγει σακάτης μετά από εργατικό «ατύχημα»...