Αγαπητοί σύντροφοι, χαίρομαι πάρα πολύ που παραβρίσκομαι και πάλι μεταξύ σας και νιώθω την αδελφική υποστήριξη του αδελφού Κομμουνιστικού Κινήματος.

Σύμφωνα με την παράδοση, οι σύντροφοι συναντιούνται με την πρωτοβουλία του ΚΚΕ. Αυτές οι συναντήσεις μάς εμπλουτίζουν με καινούριες εμπειρίες και προσδίδουν δυνάμεις στον αγώνα μας. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα διαδραματίστηκαν πάρα πολλά πράγματα. Αλλαξε κατά πολύ η κατάσταση στον κόσμο και στη χώρα μας.

Οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας οδήγησαν σε πάρα πολλά θύματα και καταστροφές και οδήγησαν σε διαφορές ανάμεσα στους λαούς των Βαλκανίων. Επιδεινώθηκε η εκμετάλλευση των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο. Εμείς οι Βούλγαροι κομμουνιστές κατανοούμε πολύ καλά ότι ήρθε η ώρα, ότι γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη η κατάσταση και δεν μπορεί να υπάρξει άλλη εναλλακτική λύση από την επιστροφή στις αξίες του σοσιαλισμού.

Σε αυτό αφιερώθηκε και το 3ο Συνέδριο όμως, που πραγματοποιήθηκε στα τέλη Απριλίου του τρέχοντος έτους.

Θα ήθελα να σας γνωρίσω ορισμένα συμπεράσματα για την ανάλυση που κάναμε στο Συνέδριο. Το πρώτο και το βασικό συμπέρασμα που βγάλαμε συνίσταται στο ότι οι αυταπάτες του λαού, που υποβάλλονται από τους πράκτορες του κεφαλαίου, που μιλούν για την καλυτέρευση της ζωής, τις συνθήκες της λεγόμενης δημοκρατικές κοινωνίας έχουν χαθεί.

Σήμερα, είμαστε μάρτυρες της μαζικής εφαρμογής της ψευδοπολιτικής, των λεγόμενων δημοκρατικών αλλαγών στη χώρα μας της καταλήστευσης και της εξαθλίωσης του λαού μας τα τελευταία δέκα χρόνια.

Ενα μεγάλο μέρος των ενόχων αυτής της εθνικής καταστροφής χρησιμοποιούν την αριστερή φρασεολογία και θέλουν και πάλι να καταπνίξουν τη δυσαρέσκεια του λαού. Η τάση αυτή θα μπορούσε να γεννήσει καινούρια φαινόμενα στην πολιτική ζωή της χώρας, αλλά πριν απ' όλα θεωρούμε, ότι μας περιμένει μια σοβαρή διάσπαση στο μπλοκ των δεξιών δυνάμεων. Αλλιώς δε θα πάψει να υφίσταται η δυσαρέσκεια του λαού.

Ως επιβεβαίωση της θέσης αυτής θα μπορούσαμε να σας ενημερώσουμε ότι είμαστε η πρώτη χώρα στον κόσμο, όπου μετά τις πολιτικές αλλαγές, θεσπίστηκε ο νόμος, για το χαρακτηρισμό της κομμουνιστικής οικοδόμησης και της διακυβέρνησης της χώρας από το Κομμουνιστικό Κόμμα, ως εγκληματικής.

Είναι τσιμπήματα των φιδιών που πεθαίνουν, που έχουν βρεθεί σε παγίδα, αλλά κάθε μέρα ακούμε για την ανήκουστη καταλήστευση εκ μέρους των διοικητών, των διευθυντικών στελεχών.

Αυτά τα γεγονότα, όμως, φόβισαν και τους προστάτες τους από τη Δύση. Η κατάσταση είναι τέτοια, που πολύ γρήγορα μπορούμε να βρεθούμε εν όψει μιας επιλογής. Οι καταστροφές που προκλήθηκαν στη λαϊκή οικονομία είναι τεράστιες, στις συνθήκες της διακυβέρνησης των δεξιών δυνάμεων. Τα αρνητικά αποτελέσματα της πολιτικής των τελευταίων δέκα χρόνων μάς δείχνουν πάρα πολλά.

Το '89 η βιομηχανία μας είχε το 70% του ΑΕΠ, αλλά οι κύριοι σοσιαλδημοκράτες και οι δορυφόροι τους άλλαξαν αυτό το συσχετισμό. Τώρα το 28% αναλογεί στη βιομηχανία και το 21% στη γεωργία. Μειώθηκε η βιομηχανική παραγωγή. Προϊόν αυτής της πολιτικής είναι η μείωση κατά δύο φορές του απασχολούμενου βιομηχανικού προλεταριάτου. Είναι τεράστια η ανεργία.

Στην αγροτική οικονομία, επίσης, συντελείται η αποσύνθεση. Επεσε κατά πολύ η παραγωγικότητα της εργασίας. Δεν καλλιεργούνται ορισμένες εκτάσεις και αυτές που καλλιεργούνται, καλλιεργούνται με ληστρικές μεθόδους και είχαμε πολύ υψηλή κουλτούρα καλλιέργειας και σήμερα χρησιμοποιείται το άροτρο.

Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα. Το αισιόδοξο μέλλον τους που μας έδειχναν οι κορυφαίοι του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος. Απόδειξη αυτού είναι η δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, η παιδεία, ο πολιτισμός κλπ.

Δημιουργήθηκε τεράστια άβυσσος ανάμεσα στους πλουσίους και αυτούς, που δεν έχουν τίποτε εκτός από τα χέρια και τις γνώσεις τους, που συσσωρεύτηκαν κατά τη διάρκεια του σοσιαλισμού. Συντελείται η διαδικασία της διαμόρφωσης των καινούριων τάξεων.

Σ' αυτό οφείλεται και το γεγονός, ότι ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι στρέφουν τα βλέμματά τους στα κομμουνιστικά ιδεώδη και τις κομμουνιστικές ιδέες. Δεν είναι κάλεσμα της νοσταλγίας, είναι μια παρόρμηση προς τη δημιουργία του καινούριου δίκαιου κόσμου, χωρίς την εκμετάλλευση και την κοινωνική καταπίεση.

Χάρις σε αυτές τις διαδικασίες, το Κόμμα μας μέσα σε ένα χρόνο αυξήθηκε κατά τρεις φορές. Τριπλασιάστηκε η σύνθεσή της. Οταν δεν υπάρχει δουλιά είναι ο μεγαλύτερος φόβος των ανθρώπων.

Στο Συνέδριο συζητήσαμε ευρύτατα αυτά τα προβλήματα. Από τις θέσεις της μαρξιστικολενινιστικής μεθοδολογίας προσπαθήσαμε να δώσουμε απαντήσεις σε αυτές τις ερωτήσεις και να κατευθύνουμε τους κομμουνιστές προς την επίλυση των σημαντικότερων προβλημάτων.

Και εάν λύσουμε αυτά τα προβλήματα θα βελτιωθεί κατά πολύ η κατάσταση του λαού, ελπίζω, ότι οι άνθρωποι θα καταλάβουν ότι το μέλλον τους βρίσκεται στα χέρια τους και ότι κανείς άλλος δε θα μπορέσει να εκπληρώσει την επιθυμία τους, εκτός από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Βουλγαρίας.

Σε αυτό το πνεύμα θα ήθελα να απευθυνθώ στο παλαιό φόρουμ σύντροφοι. Πριν αρχίσουμε να αναζητούμε την επίλυση όλων των επίκαιρων προβλημάτων που θα θέλαμε να θέσουμε στο Συνέδριό μας, αρχίσαμε να μελετάμε την πείρα των άλλων κομμουνιστικών και εργατικών Κομμάτων.

Ερχονται σε μας ορισμένες μελέτες, ορισμένα πορίσματα και καταλαβαίνουμε πάρα πολύ καλά, ότι δεν μπορούμε να δανειστούμε έτοιμη εμπειρία από κάποια άλλη χώρα. Πρέπει να την προσαρμόσουμε στις συγκεκριμένες συνθήκες της χώρας μας. Δεν είναι εύκολο αυτό το καθήκον.

Και δεύτερο, θα ήθελα να επιβεβαιώσω, αυτό που υποσχεθήκαμε στην προηγούμενη συνάντηση, εμείς οι κομμουνιστές πρέπει να επισημάνουμε, ότι ήρθανε οι νέοι καιροί και οι νέες συνθήκες. Δε βρίσκεται πια πίσω μας το τεράστιο επιστημονικό τεχνικό δυναμικό που υπήρχε στην πρώην Σοβιετική Ενωση και τις υπόλοιπες σοσιαλιστικές χώρες.

Πρέπει να αναλύσουμε την κατάσταση και μάλιστα σε οικουμενικές διαστάσεις. Οι διαδικασίες τώρα πια συντελούνται όχι στα πλαίσια μιας μεμονωμένης χώρας. Η οικουμενική φιλοσοφία του κεφαλαίου, οι οικουμενικές λύσεις, που εφαρμόζονται κάθε μέρα στον κόσμο και πιστεύουμε ότι το κάθε Κόμμα πρέπει να λύνει αυτοτελώς μόνο του όλα τα προβλήματα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του.

Είμαστε κατά της επέμβασης στη δουλιά όλων των Κομμάτων. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να εκπονούμε καθημερινά την κοινή μας στρατηγική. Μας χρειάζεται ένα φόρουμ που να δουλεύει μονίμως.

Σε πρώτη μοίρα τίθεται το ερώτημα: Πώς να συντηρούμε ένα τέτοιο φόρουμ, πού θα βρούμε τους οικονομικούς πόρους. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να τους βρούμε. Αλλά η πείρα μας δείχνει ότι δουλεύουμε μεταξύ μας χειρότερα απ' ό,τι δουλεύουν οι καπιταλιστές και επειδή υπάρχει δυσπιστία και απροθυμία να ακολουθούμε ο ένας τον άλλο. Τι μας εμποδίζει, όμως, να δημιουργήσουμε στις συνθήκες του κεφαλαίου κάποιες μεικτές επιχειρήσεις και να βοηθήσουμε την κοινή μας υπόθεση; Θα μου πείτε ότι δε συγκεντρωθήκαμε γι' αυτό. Απαντώ με τα λόγια του Μαρξ, είμαστε υλιστές παρ' όλα αυτά.

Θα σας πω ειλικρινά ότι θέλαμε πάρα πολύ να καλέσουμε ανθρώπους στο Συνέδριό μας, αλλά όχι για να το γράψουμε στις εφημερίδες, αλλά για να δουλέψουμε έμπρακτα, από κοινού, ώστε να πετύχουμε μεγαλύτερα αποτελέσματα. Αλλά από όλες μας τις προσπάθειες να βρούμε αλληλοκατανόηση μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Δεν ήθελα να πω αυτά τα λόγια, όμως πρέπει να τα πω.

Η πρότασή μου προς το παρόν φόρουμ εκφράζεται στο εξής: Το πρώτο να δημιουργήσουμε μια ομάδα εργασίας από εκπροσώπους όλων των κομμάτων, που θα μπορούσε να μελετά και να εκπονεί το ζήτημα για τη δημιουργία ενός οργάνου που να συνενώνει όλα τα κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα.

Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όλα τα θετικά και τα αρνητικά αποτελέσματα της Κομμουνιστικής Διεθνούς που υπήρχε στο παρελθόν.

Σε αυτό το στάδιο πρέπει να ενωθούμε ανεξάρτητα από τις φυγόκεντρες δυνάμεις που υπάρχουν. Είναι μία αντικειμενική διαδικασία. Εάν δεν την ακολουθήσουμε συνειδητά θα γίνουμε θύματα του κεφαλαίου.

Σε αυτή τη σύσκεψη θα πρέπει επίσης να μελετήσουμε το ενδεχόμενο της εφαρμογής της ενιαίας πολιτικής και οικονομικής πολιτικής να συζητήσουμε το θέμα των συνεργατών του κομμουνιστικού κινήματος στο παρόν στάδιο. Σας ευχαριστώ.