Ο γνωστός συνασπισμός των πολιτικών εκπροσώπων της ευρωπαϊκής πλουτοκρατίας - Χριστιανοδημοκράτες (ΕΛΚ), Σοσιαλδημοκράτες, Φιλελεύθεροι, Πράσινοι και άλλες πολιτικές δυνάμεις - στην οποία συμμετέχουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενέκριναν στη χτεσινή Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου την Εκθεση για το αντιδραστικό έκτρωμα - πρόταση της Κομισιόν για την «Πράσινη Βίβλο» σχετικά με τον «εκσυγχρονισμό της εργατικής νομοθεσίας».

Το ΚΚΕ καταψήφισε την Εκθεση και καταδίκασε την επικίνδυνη προσπάθεια των πολιτικών εκφραστών των μονοπωλίων, αλλά και των πολιτικών δυνάμεων του συμβιβασμού, της υποταγής και του «ευρωμονόδρομου» να αποπροσανατολίσουν την εργατική τάξη με περίτεχνες διατυπώσεις και να υπονομεύσουν τις αγωνιστικές αντιδράσεις. Η Εκθεση στηρίζει την κεντρική «λογική» της λεγόμενης ευελφάλειας (flexicurity), τη βασική φιλοσοφία και τις επιδιώξεις της «Πράσινης Βίβλου».

Κύριος στόχος της πλουτοκρατίας και των πολιτικών εκπροσώπων της είναι «το προσωπικό πεδίο εφαρμογής της νομοθεσίας και όχι τα θέματα του συλλογικού εργατικού δικαίου». Δηλαδή, ικανοποίηση των εξωφρενικών αξιώσεων των μονοπωλίων, κατάργηση των συγκροτημένων συλλογικών δικαιωμάτων της εργατικής τάξης. Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, η κατεδάφιση των όποιων προστατευτικών διατάξεων της νομοθεσίας σχετικά με την ασφάλιση των εργαζομένων, διατάξεων κοινωνικής προστασίας και η χειροτέρευση των όρων ασφάλισης και συνταξιοδότησης περιλαμβάνονται στις βασικές προτεραιότητες των μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων για την αύξηση των κερδών τους.

Το κείμενο της Εκθεσης όπως διαμορφώθηκε τελικά:

α) Χαιρετίζει την έναρξη του διαλόγου για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στο εργατικό δίκαιο, ώστε να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων της Στρατηγικής της Λισαβόνας.

β) Παραπέμπει σε διάφορες κοινοτικές οδηγίες, που στην ουσία στρέφονται εναντίον βασικών κατακτήσεων της εργατικής τάξης (π.χ. 96/71/ΕΚ για την απόσπαση εργαζομένων).

γ) Διακηρύσσει ότι μεγαλύτερη σημασία για τους εργαζόμενους έχει η ασφάλεια κατά τη διάρκεια της εργασιακής ζωής τους παρά η προστασία των θέσεων εργασίας.

δ) Για να θολώσει τα νερά αναγνωρίζει στα λόγια ότι κανονική μορφή εργασίας παραμένει η σύμβαση πλήρους απασχόλησης και περιγράφει απλώς τους κινδύνους που συνεπάγονται για τους εργαζόμενους οι «άτυπες συμβάσεις εργασίας», ταυτόχρονα όμως αποδέχεται και αναγνωρίζει την ανάγκη για ευέλικτη ρύθμιση του χρόνου εργασίας για να ανταποκριθεί στις «ανάγκες των εργατών και των εργοδοτών».

ε) Ψελλίζει ένα ευχολόγιο για τη διατήρηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά τις τοποθετεί στα πλαίσια του «κοινωνικού εταιρισμού» και της ταξικής συνεργασίας.

στ) Στηρίζει την προσαρμογή της εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου, διακηρύσσοντας σε όλους τους τόνους την αναγκαιότητα της διά βίου μάθησης και της κατάρτισης.

ζ) Προωθεί την ταξική συνεργασία των «κοινωνικών εταίρων» στο όνομα της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ. ψήφισαν αποχή - λευκό. Με πρόσχημα τις ανέξοδες δηλώσεις που περιλαμβάνονται στη σχετική Εκθεση, τα δυο κόμματα υποτάσσουν τις εργατικές κατακτήσεις στη στρατηγική ολοκλήρωσης του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, ενώ γνωρίζουν ότι αυτές οι δημαγωγικές δηλώσεις - ευχολόγιο δεν έχουν κανένα πρακτικό αντίκρισμα, δεν πείθουν κανέναν εργαζόμενο.