Τους αρχαίους Ελληνες προσωκρατικούς φιλοσόφους απασχολούσε ιδιαίτερα το πρόβλημα της «πρώτης αρχής», το ζήτημα της δομής και της υφής του κόσμου μας, καθώς επίσης και του τρόπου κατασκευής του. Υδωρ, αήρ, γη και πυρ, τα τέσσερα κοσμογονικά - αρχετυπικά στοιχεία της αρχικής ύλης του Κόσμου, ενώνονται, διαχωρίζονται και ξανασμίγουν αέναα, προκειμένου να συνθέσουν την ύλη του σύμπαντος και όλα τα έμψυχα και άψυχα δημιουργήματά του.

Στο βιβλίο «Η εκθρόνιση της Γης» του Στράτου Θεοδοσίου (αστροφυσικού, αν. καθηγητή στο Tμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών), αναπτύσσονται ιστορικά οι κοσμογονικές απόψεις των αρχαίων Ελλήνων φυσιολόγων φιλοσόφων και κυρίως οι θεωρίες τους, για την πρωτεύουσα θέση της Γης ή του Ηλιου στο στερέωμα.

Από τους προσωκρατικούς Ελληνες φιλοσόφους έως τον Γαλιλαίο, τον Κέπλερ και τον Νεύτωνα, η Aστρονομία και η Φυσική της εποχής επικεντρώνονταν στην αιώνια διαπάλη μεταξύ του γεωκεντρικού και του ηλιοκεντρικού συστήματος. Μια διαπάλη όχι μόνον ιδεών, αλλά πολιτικών, θρησκευτικών και δογματικών απόψεων που οδήγησε πολλούς ανθρώπους στην εξορία, στη φυλακή, ακόμα και την πυρά. Μια ενδιαφέρουσα διαδρομή - μέσω των απόψεων των σοφών της εκάστοτε εποχής - ξετυλίγεται με μεγάλη επιτυχία στις σελίδες του βιβλίου. Μια αντιπαλότητα ιδεών και θεωριών που εξιστορεί τις απόψεις περί συγκροτήσεως του Σύμπαντος, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί και μια συναρπαστική ιστορική αναδρομή στην εξέλιξη των βασικών κοσμογονικών ιδεών. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «ΔΙΑΥΛΟΣ».