Οχι ένα βιβλίο, αλλά τρία θα αποκτήσουμε αυτήν τη βδομάδα. Τρία βιβλία του ιδίου συγγραφέα του Τζινγκίζ Αϊτμάτοφ, του διαλεχτού εκπροσώπου της μεταπολεμικής γενιάς των σοβιετικών συγγραφέων. Γεννημένος το 1928, στο χωριό Σέκερ της ΣΣΔ της Κοργιζίας, έζησε από κοντά το πέρασμα από τη φεουδαρχική δουλοπαροικία στο σοσιαλισμό. Αργότερα, στα χρόνια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, παίρνει μέρος - παιδί ακόμα - στην ηρωική κινητοποίηση του σοβιετικού λαού για την απόκρουση και συντριβή του φασισμού. Στα γράμματα ο Τσ. Αϊτμάτοφ πρωτοεμφανίζεται το 1952 με το διήγημα «Ο εφημεριδοπώλης Τζούιντο». Το 1963 παίρνει το Βραβείο Λένιν για τη συλλογή του «Διηγήματα του βουνού και της Στέπας» και το Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας της ΕΣΣΔ για τη νουβέλα του «Αντίο Γκιουλσάρι». Ο Αϊτμάτοφ είναι ένα καινοτόμος συγγραφέας, ένας δεξιοτέχνης της ψυχολογίας των απλών ανθρώπων, που προβληματίζονται για τα φαινόμενα της ζωής και αγωνίζονται για το αύριο, συνδυάζοντας το πραγματικό με το φανταστικό. Σχετικά με τη σημασία του φανταστικού, ο Ντοστογιέφσκι έγραφε: «Το φανταστικό στην τέχνη πρέπει να συνδυάζεται σε τέτοιο βαθμό με το πραγματικό, έτσι ώστε να είναι πρόθυμος ο αναγνώστης να το πιστέψει».

Και έτσι είναι στην πραγματικότητα, διότι αν σκεφτούμε τη μυθολογία ή το φανταστικό ρεαλισμό του Γκόγκολ, τον υπερρεαλισμό του Μπουλγκάγκοφ ή το μαγικό ρεαλισμό του Μάρκες και των άλλων Λατινοαμερικανών συγγραφέων, ακόμα ακόμα και την επιστημονική φαντασία, παρ' όλες τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ τους, κάπου μοιάζουν. Στο ότι γίνονται πειστικά γιατί πείθουν τον αναγνώστη πως πρέπει να τα πιστέψει.

Κρατάμε, λοιπόν στα χέρια μας, τρία κομψά βιβλία της «Σύγχρονης Εποχής» του Τσίνγιζ Αϊτμάτοφ:«Μια μέρα και ένας αιώνας», « Το Ικρίωμα» και το «Μάτι της καμήλας». Τα κρατάμε και λαχταράμε να αρχίσουμε την ανάγνωση. Κάντε και εσείς το ίδιο και δε θα το μετανιώσετε.....