Πώς αντιμετώπισε η κυβέρνηση την πύρινη λαίλαπα;

-- Τις ίδιες τις πυρκαγιές δεν τις αντιμετώπισε, με αποτέλεσμα να καεί σχεδόν όλη η Πελοπόννησος και η Εύβοια. Επί οκτώ τουλάχιστον μέρες οι μεγάλες πυρκαγιές κατέστρεφαν πανέμορφα δάση, περιουσίες - κόποι σκληρής δουλιάς πολλών γενεών φτωχών αγροτών, ανεκτίμητες αρχαιότητες... Η κυβέρνηση ψέλλιζε αστείες δικαιολογίες περί «φαινομένων που υπερβαίνουν τις δυνατότητες του κρατικού μηχανισμού».

Αναντίρρητα πρόκειται για προδιαγραμμένο έγκλημα, απόρροια της εμπρηστικής πολιτικής ενθάρρυνσης των οικοπεδοφάγων διαχρονικά, από τη μια, και της συνειδητής αποδυνάμωσης του μηχανισμού δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης, από την άλλη.

Δίχως καμία διάθεση να εξαγάγει τα αναγκαία συμπεράσματα - δεν αλλάζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ - και με μοναδική έγνοια να συγκαλύψει τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες προκειμένου να εκτονώσει τη λαϊκή οργή και τη σκληρή, αλλά καθ' όλα δίκαιη, τιμωρία στις κάλπες, η κυβέρνηση κινήθηκε γρήγορα και αποτελεσματικά με το βλέμμα στην κάλπη:

-- Μοίρασε χρήμα, «μπόλικο» και με συνοπτικές διαδικασίες. Αν τα χρήματα που μοιράστηκαν τις τελευταίες μέρες στους πυρόπληκτους - που σε κάθε περίπτωση δε λύνουν κανένα πρόβλημα - η κυβέρνηση τα είχε δώσει για την προληπτική προστασία των δασών το κακό θα είχε αποφευχθεί σε σημαντικό βαθμό. Ομως, στο φετινό προϋπολογισμό τα κονδύλια για τη δασοπροστασία ήταν 22 εκατ. ευρώ για όλη τη χώρα, ενώ μόλις τις δύο πρώτες μέρες μοιράστηκαν 72 εκατ. ευρώ στους πληγέντες... Πρόκειται βέβαια για πολιτική επιλογή των γαλαζοπράσινων κυβερνήσεων τις τελευταίες δεκαετίες. Σε καμία περίπτωση η προστασία των δασών και του περιβάλλοντος δεν περιλαμβάνεται στις προτεραιότητές τους. «Δεν αντέχει ο προϋπολογισμός» τα κονδύλια για την προληπτική δασοπροστασία, είναι η μονότονη απάντηση, τη στιγμή που δισεκατομμύρια ευρώ ξοδεύονται για ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, μηχανισμούς παρακολούθησης (κάμερες-χαφιέδες), για θωράκιση των μηχανισμών καταστολής. Την κυρίαρχη άποψη και την ουσία του προβλήματος έθεσε με ωμό τρόπο ο Β. Πολύδωρας: «Μπορούν τα οικονομικά της Ελλάδας να αντέξουν το κόστος της προληπτικής προστασίας των δασών;», είχε δηλώσει μετά το έγκλημα στην Πάρνηθα. Η απάντηση έχει δοθεί στην πράξη...

-- Κινητοποίησε κατά τρόπο αξιοθαύμαστο τον κρατικό μηχανισμό όχι για την ουσιαστική και μακροχρόνια ανακούφιση των πυρόπληκτων, αλλά για να μη χάσει την εξουσία, να εκμαυλίσει συνειδήσεις και να εξαγοράσει ψήφους. Αν κινητοποιούσε τον κρατικό μηχανισμό για να σβήσει τις πυρκαγιές δε θα είχαμε τόσα θύματα. Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής επισκέφθηκε σχεδόν όλα τα υπουργεία και τις υπηρεσίες για να περάσει «την αίσθηση του κατεπείγοντος» σε ό,τι αφορά στην υλοποίηση των μέτρων για την ανακούφιση των πληγέντων. Δεν το είχε πράξει βέβαια νωρίτερα για τη δασοπροστασία και την κατάσβεση των πυρκαγιών, παρόλο που είχαν προηγηθεί η Πάρνηθα, το Πήλιο, ο Γράμμος, η Αχαΐα.

-- Επιστράτευσε τη νεοταξική -ΝΑΤΟική θεωρία των «ασύμμετρων απειλών» προκειμένου να μεταθέσει αλλού τις ευθύνες για την πρωτοφανή καταστροφή, αλλά και για να δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου και τρόμου στο λαό. Οι μηχανισμοί καταστολής (ΕΥΠ, Αντιτρομοκρατική) ενεπλάκησαν επιδεικτικά στο «κυνήγι μαγισσών» κάνοντας αισθητή την παρουσία τους ακόμα και στα καμένα χωριά της Ηλείας. Η Ντόρα Μπακογιάννη, που πήρε τη σκυτάλη από τον Β. Πολύδωρα, έσπευσε να ανακαλύψει τον εσωτερικό εχθρό στους αντιεξουσιαστές των Εξαρχείων. «Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε εκείνους που θέλουν την αποδόμηση του κράτους και θεωρούν ότι μπορούν να καίνε ένα δάσος και να διακινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές με την ίδια ευκολία που κάψανε τα μαγαζιά των Αθηναίων ή ακόμα τον Αγνωστο Στρατιώτη», αποφάνθηκε, μεταφέροντας στα καθ' ημάς τον «made in USA» τρόπο «διαχείρισης κρίσεων». Το θέμα ασφαλώς δεν έκλεισε, ακριβώς γιατί η τρομοθεωρία των «ασύμμετρων απειλών» έχει στόχο το λαϊκό κίνημα.

-- Ανέθεσε ήδη την ανασυγκρότηση των πληγεισών περιοχών στις επιχειρήσεις και στις δυνάμεις της αγοράς. Ο Γ. Αλογοσκούφης στις κατευθύνσεις που έδωσε στα στελέχη για την κατάρτιση του «εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης και ανάπτυξης» ήταν σαφής: «Να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε μέσα από τις ενισχύσεις των ιδιωτικών επενδύσεων, μέσα από τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα για τις κοινωνικές υποδομές σε αυτές τις περιοχές».

Από την πλευρά του ο Κ. Καραμανλής ανέδειξε την ανασυγκρότηση ως «εθνικό στόχο». Η «ατυχία» είναι ότι ήδη έχει αναγορεύσει ως εθνικό στόχο την επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών μέχρι το 2010, αλλά και την υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Είναι ευνόητο ότι ο πρώτος εθνικός στόχος θα υποταχθεί και θα εξυπηρετήσει τον δεύτερο, το στρατηγικό στόχο της πλουτοκρατίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Οι άξονες της ανασυγκρότησης που παρουσίασε προχτές το απόγευμα ο πρωθυπουργός δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. Το βάρος θα δοθεί στην «ενίσχυση των επιχειρήσεων», στην υποστήριξη της «βαριάς βιομηχανίας», όπως αποκάλεσε τον τουρισμό, στην αναδιάρθρωση των αγροτικών καλλιεργειών και της κτηνοτροφίας (εννοείται σύμφωνα με την ΚΑΠ). Η αποκατάσταση του περιβάλλοντος μπορεί να περιμένει. Θα γίνει «στους χρόνους που πρέπει» και αφού προηγηθούν ειδικές μελέτες...

Μετά τις 16 του Σεπτέμβρη, άλλες είναι οι προτεραιότητες της δεύτερης τετραετίας της κυβέρνησης της ΝΔ: Οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Τις είχε προσδιορίσει με σαφήνεια ο Κ. Καραμανλής, πριν τις καταστροφικές πυρκαγιές: Νέες ανατροπές στο Ασφαλιστικό (αύξηση των ορίων ηλικίας, μείωση των συντάξεων, μείωση των εργοδοτικών εισφορών), στις εργασιακές σχέσεις (ευελιξία, μερική απασχόληση, ατομικές συμβάσεις, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων), ιδιωτικοποίηση Παιδείας και Υγείας, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, εκχώρηση των δασών στην «ανάπτυξη» της κερδοφορίας του κεφαλαίου...

Ο μονόδρομος των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων είναι ακόμα πιο καταστροφικός από τις πυρκαγιές του καλοκαιριού. Περνάει πάνω από τα λαϊκά δικαιώματα και καταστρέφει τη βασική πηγή παραγωγής πλούτου, την εργατική δύναμη. Συντρέχουν όλες οι προϋποθέσεις αυτές οι εκλογές να σηματοδοτήσουν την απαρχή της λαϊκής αντεπίθεσης. Με μία κίνηση: Αδίστακτα κόκκινο δαγκωτό.