1) Στην ομιλία της, η ΥΠΕΞ Ντόρα Μπακογιάννη επισήμανε την κρισιμότητα του προβλήματος του Κοσσυφοπεδίου εντάσσοντάς το στη δικαιοδοσία, κατ' ουσίαν, της Ευρωπαϊκής Ενωσης «εφόσον είναι ευρωπαϊκό έδαφος». Μέσα στη γενικολογία περί «δίκαιης λύσης», ουδεμία αναφορά έκανε για τον αρνητικό ρόλο των ΗΠΑ και των κινδύνων που περιέχει. Το πιο σημαδιακό των αντιλήψεων της υπουργού είναι η απόκρυψη της απόφασης του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι το Κοσσυφοπέδιο ανήκει στη σερβική επικράτεια. Πρόκειται για την εφαρμογή ενός διεθνούς σκανδάλου αποσιώπησης μιας διεθνούς απόφασης που ρίχτηκε στις καλένδες της ευρω-ατλαντικής συμμαχίας. Πίσω του, βρίσκεται η προσπάθεια δημιουργίας ενός προτεκτοράτου που θα αποτελεί μια επιπλέον θρυαλλίδα φωτιάς της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ευρω-ατλαντιστών στα Βαλκάνια. Η Ελληνίδα ΥΠΕΞ δείχνει διά των πολιτικών της θέσεων να αποσιωπά τον κίνδυνο. Είναι η λογική κατάληξη της υποταγής και αποδοχής στο δόγμα του ευρω-ατλαντισμού και στο δόγμα της ελληνικής καπιταλιστικής «διείσδυσης» στα Βαλκάνια.

2) Στην ομιλία του, ο υπουργός Αμυνας, Βαγγέλης Μεϊμαράκης υποστήριξε την πολιτική του «αποτρεπτικού δόγματος», τη συμμετοχή της Ελλάδας στις πολυεθνικές ιμπεριαλιστικές στρατιωτικές δυνάμεις για την «επιβολή της ειρήνης» και παρουσίασε ως επίτευγμα της συμμετοχής της Κύπρου σ' αυτές. Η πολιτική του «αποτρεπτικού δόγματος», δηλαδή η ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας της χώρας που αποτρέπει την επιδίωξη εχθρικών δυνάμεων να επέμβουν με οποιονδήποτε τρόπο στην ελληνική επικράτεια προϋποθέτει την ύπαρξη τέτοιων δυνάμεων κρατών. Ο Ελληνας υπουργός δε συγκεκριμενοποίησε κάτι ανάλογο. Μαζί με την πιθανότητα να το 'χει θολά στο κεφάλι του, δημιουργούνται κι ορισμένοι περίεργοι συνειρμοί για την ακριβή ταυτότητα αυτών των υποτιθέμενων εχθρικών δυνάμεων. Μ' αυτή την περίεργη ανακολουθία συνδέεται και η δογματική εμμονή του της συμμετοχής ελληνικών μισθοφορικών δυνάμεων στις πολυεθνικές ευρω-ατλαντικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και παρεμβάσεις. Αυτό δεν αφορά μόνο στις εκτός συνόρων της Ευρωπαϊκής Ενωσης εκστρατείες του λεγόμενου ευρωστρατού αλλά κι εντός αυτών. Ετσι αναδεικνύεται το παλιό δόγμα του «εσωτερικού εχθρού». Η αυτάρεσκη αναφορά του Ελληνα υπουργού για τη συμμετοχή κυπριακών δυνάμεων στις πολυεθνικές δείχνει το μέτρο του επικίνδυνου αυτή της πολιτικής. Είναι τραγικό μια χώρα, η Κύπρος, που το 40% του εδάφους της κατέχεται από ξένο στρατό κατοχής να συμμετέχει σε πολυεθνικές στρατιωτικές επεμβάσεις κατά χωρών και λαών.