Προχτές, κυβέρνηση και Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας συμφώνησαν ότι τα χρήματα που χρωστά το κράτος στους δήμους, μέχρι το 2003, ανέρχονται σε 1,5 δισ. ευρώ. Πρόκειται για χρήματα που έχουν κρατηθεί παράνομα από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους (ΚΑΠ), δηλαδή την κρατική επιχορήγηση που λαμβάνουν κάθε χρόνο οι δήμοι. Παράλληλα, η ΚΕΔΚΕ φέρεται να θέλει να διεκδικήσει και άλλο ένα δισ. ευρώ, ποσό που υπολογίζει ότι παρακρατήθηκε τα χρόνια 2004 έως 2007.

Η αλήθεια απέχει κατά πολύ από τα νούμερα που συναποφάσισαν οι δύο εταίροι. Με βάση τα στοιχεία των ίδιων των κρατικών προϋπολογισμών, η παρακράτηση, από το 1990 οπότε και θεσμοθετήθηκαν οι ΚΑΠ, ανέρχεται, σε πραγματικές τιμές, σε περίπου 9 δισ. ευρώ. Σε ονομαστικές τιμές, το ποσό φτάνει τα 6,673 δισ. ευρώ (βλέπε πίνακα).

Πρόκειται για χρήματα που λείπουν από έργα και υπηρεσίες προς τους εργαζόμενους. Χρήματα που ποτέ δε διεκδίκησε ουσιαστικά η προσκείμενη σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ, παρά τις αποφάσεις συνεδρίων της που έθεταν, μάλλον παραπλανητικά, το αίτημα για απόδοση των παρακρατημένων πόρων. Αντίθετα, στις ίδιες αποφάσεις, η δήθεν «απαίτηση» για απόδοση των παρακρατημένων, συνοδευόταν από τη «λύση» στο οικονομικό πρόβλημα των δήμων, να μπορούν δηλαδή να επιβάλλουν και να διαχειρίζονται φόρους.

Αυτό εξηγεί και τη συμφωνία - κοροϊδία στην οποία κατέληξαν προχτές ΚΕΔΚΕ και κυβέρνηση. Της συμφωνίας προηγήθηκαν «προσπάθειες» της ΚΕΔΚΕ να ...υπολογίζει το σύνολο των παρακρατημένων. Θυμίζουμε επιστολή της προς τα κόμματα, με την οποία ζητούσε απολογιστικά στοιχεία για τα έσοδα της ΤΑ, «προκειμένου να υπάρχει σαφής και τεκμηριωμένη εικόνα των οικονομικών ΟΤΑ».

Στην απαντητική του επιστολή προς την ΚΕΔΚΕ, στις 15 Ιούλη 2003, το Τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ, υπογράμμιζε ότι ο νόμος 1828/89 που θεσμοθετεί τους ΚΑΠ, «από τον πρώτο χρόνο της εφαρμογής του διαστρεβλώθηκε. Οι αυθαίρετες παρακρατήσεις ήταν τεράστιες. Αυτό αποδείχτηκε και από δικαστικές αποφάσεις που δικαίωσαν δήμους που είχαν καταθέσει αγωγή κατά του Δημοσίου που εισέπραξε και δεν κατέβαλε τα εισπραχθέντα. Ακόμη δεν έχουν καταβληθεί τα χρήματα στους δήμους που κατέθεσαν αγωγή».

Στην ίδια επιστολή, τονιζόταν: «Για να αποκτήσουν νομιμοποίηση οι παρακρατήσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ με το Νόμο 2008/92 αφαίρεσε από τα έσοδα της ΤΑ το ποσοστό της επί των φόρων των καταθέσεων και με τον Νόμο 2065/92 αφαίρεσε στο ποσοστό της ΤΑ από τους φόρους προηγουμένων ετών (δηλαδή από το πρόσθετο φόρο εισοδήματος που προκύπτει από συμπληρωματικές δηλώσεις ή και μετά από έλεγχο ή διακανονισμό). Οι έντονες αντιδράσεις του ΠΑΣΟΚ περιορίστηκαν μέχρι να γίνει ξανά κυβέρνηση και να εφαρμόσει με συνέπεια το νομότυπο πλαίσιο μιας τεράστιας αφαίμαξης». Και κατέληγε: «Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αξιοποίησε την απόφαση (που ψευδώς και υπουργοί αναφέρουν ότι ήταν ομόφωνη) της ΚΕΔΚΕ για "συμβολή" στη λεγόμενη σύγκλιση για να αφαιρεί συνεχώς από το 1997, το 25% ποσών που αναλογούν στην ΤΑ από τα τέλη κυκλοφορίας. Νομιμοποίησε και την αφαίμαξη αυτή με διατάξεις σε διάφορους νόμους κάθε διετία».

Είναι προφανές ότι ακόμα κι αν τελικά η κυβέρνηση της ΝΔ εγγράψει στον προϋπολογισμό του 2008 κωδικό για την απόδοση των παρακρατημένων, τα χρήματα που θα δοθούν παραμένουν λειψά. Ενώ μειώνονται ακόμα παραπέρα, αν αναλογιστεί κανείς ότι το κόστος των μεταφερόμενων από το κράτος προς την Αυτοδιοίκηση αρμοδιοτήτων δεν καλύπτεται.