«Φυσικά, θα θέλαμε να δούμε το Γκουαντάναμο να κλείνει. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: Τι θα κάνουμε με τους κακούς ανθρώπους που είναι εκεί; Τι θα κάνουμε; Θα τους απελευθερώσουμε σε έναν ανυποψίαστο κόσμο; Δε νομίζω»...

Αυτά είπε η Κοντολίζα Ράις πριν από λίγες μέρες με αφορμή τη συμπλήρωση σχεδόν 6 χρόνων από το άνοιγμα του κολαστηρίου του Γκουαντάναμο, που «φιλοξενεί» τους κρατούμενους της μεγαλύτερης ιμπεριαλιστικής δύναμης του πλανήτη. Τι απαντά λοιπόν η επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας έναντι της παγκόσμιας κατακραυγής για τη λειτουργία του στρατοπέδου των παντελώς παρανόμως κρατουμένων;

Μετακυλίει την ευθύνη στους «δημοκρατικά ωρυόμενους» κυρίως Ευρωπαίους και απευθυνόμενη στις χώρες που έχουν υπήκοους κρατούμενους, εντελώς παρανόμως εννοείται, τους «ζητά να βοηθήσουν» τις Ηνωμένες Πολιτείες να κλείσουν το στρατόπεδο - κολαστήριο! Δηλαδή οι κρατούμενοι των ΗΠΑ να φυλακιστούν σε κάποια άλλη χώρα, που θα έχει την ευθύνη της φύλαξης, δίνοντας φυσικά αναφορά στο σύμμαχο ιμπεριαλιστή. Οτι ο ιμπεριαλισμός είναι ενιαίο σύστημα και «το ένα χέρι νίβει τ' άλλο» στα κοινά τους εγκλήματα παρά τους εσωτερικούς τους ανταγωνισμούς, δεν είναι καινούριο ζήτημα. Από εκεί είναι που αντλεί και το θράσος τέτοιας πρότασης η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών.