Αγαπητοί σύντροφοι αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω για την πρωτοβουλία που είχε το ΚΚΕ γι' αυτή τη συνάντηση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων. Το θέμα μας είναι ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα στην κομμουνιστική θεωρία και πράξη, δηλαδή, το πρόβλημα της ανάπτυξης μια επαναστατικής στρατηγικής μέσα σε μη επαναστατικές συνθήκες. Θα προσπαθήσω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες από τις βασικές πτυχές των απόψεων του Κόμματός μας, για το θέμα αυτό.

Η στρατηγική μας προσέγγιση κυρίως βασίζεται στο γεγονός, ότι η εργατική τάξη, λόγω του μεγέθους της και της στρατηγικής της θέσης στη διαδικασία της παραγωγής, είναι ο φυσικός ηγέτης όλων των δημοκρατικών δυνάμεων στον αγώνα κατά της καπιταλιστικής κυριαρχίας.

Η ανάπτυξη του καπιταλισμού έκανε την εργατική τάξη, μια συνεκτική και συνεχώς αναπτυσσόμενη και στρατευμένη δύναμη. Από την άλλη πλευρά πιστεύουμε ότι η εργατική τάξη δεν μπορεί να κάνει αυτό που πρέπει από μόνη της, χρειάζονται συμμαχίες προκειμένου να νικήσει τη δύναμη του καπιταλισμού.

Συνεπώς η εργατική τάξη θα πρέπει να οικοδομήσει ενότητα με άλλα τμήματα και κινήματα του κόσμου, του λαού που επηρεάζεται αρνητικά από τις δυνάμεις του διεθνούς κεφαλαίου και να ακολουθήσει μία νέα δημοκρατική πορεία για τον Καναδά. Κατά την άποψή μας, η δημιουργία και η παγίωση τέτοιων συμμαχιών με την εργατική τάξη, ως στοιχείο κεντρικό αυτού του κινήματος, θα διαδραματίσει αποφασιστικό ρόλο προς το να κινηθούμε σε πιο ευνοϊκές συνθήκες για ριζική μεταμόρφωση της κοινωνίας μας.

Ο στρατηγικός στόχος της οικοδόμησης της ενότητας της εργατικής τάξης και του λαού αποτέλεσε κεντρικό στοιχείο των στρατηγικών του Κομμουνιστικού Κόμματος του Καναδά από την ίδρυσή του το 1921 και η οικοδόμηση αυτών των συμμαχιών εξακολουθεί να είναι κύρια πτυχή της δουλιάς μας σήμερα.

Με την πάροδο των ετών, η οικοδόμηση τέτοιων συνεργασιών ή συμμαχιών στον Καναδά γνώρισε ανοδική πορεία, αλλά και δυσκολίες, ανάλογα με την ανάπτυξη της ταξικής πάλης, την επιρροή της εργατικής τάξης και την ικανότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος αυτού να ηγηθεί αυτών των κινημάτων. Οπως επίσης αυτό είχε άμεση σχέση και με τα καταπιεστικά μέτρα, που ελάμβανε η αστική τάξη.

Η φύση αυτών των λαϊκών συμμαχιών έχει επίσης εξελιχθεί. Σήμερα ένα στοιχείο - κλειδί και ένα ενωτικό ζήτημα σε αυτό το κίνημα είναι η ανάγκη καταπολέμησης του νεοφιλελευθερισμού και της δεξιάς, όπως επίσης και η δημιουργία μιας ευρείας συμμαχίας των αντιμονοπωλιακών δυνάμεων.

Η οικοδόμηση μιας ευρείας αντιμονοπωλιακής συμμαχίας είναι εξαιρετικά δύσκολη και πολύπλοκη. Οι κυρίαρχες τάξεις έχουν πάρα πολλά εργαλεία στη διάθεσή τους. Πολιτικοί χειρισμοί, επικράτηση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, έχουν πάρα πολλά εργαλεία, για να διαιρέσουν τον κόσμο βάσει της εθνικότητας, του πολιτισμού ή και του φύλου.

Παρά αυτές τις δυσκολίες όμως, η ίδια η ζωή μας επιβάλλει να αναζητήσουμε αμοιβαία αλληλεγγύη και να οικοδομήσουμε συμμαχίες προκειμένου να εντείνουμε την αντιπαράθεσή μας στο οικονομικό κεφάλαιο. Αυτό είναι ένα κύριο χαρακτηριστικό της εποχής μας.

Τα λαϊκά κινήματα αυτή τη στιγμή συμπεριλαμβάνουν πάρα πολλούς Καναδούς σε εξωκοινοβουλευτικές δραστηριότητες. Εχουμε πολλά κινήματα πολυταξικά, τα οποία συγκεντρώνονται γύρω από τους δημοκρατικούς και κοινωνικούς αγώνες στον Καναδά κατά του νεοφιλελευθερισμού. Επίσης, υπάρχει ο αγώνας κατά της κυριαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών στην οικονομική πολιτική ή πολιτιστική μας ζωή. Σήμερα ο αγώνας για την ανεξαρτησία του Κεμπέκ είναι παράλληλα ένας αγώνας για το μέλλον του Καναδά και είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την υπόθεση του σοσιαλισμού.

Με την καθημερινή μας δουλιά και συμμετέχοντας στους αγώνες αυτούς το Κομμουνιστικό Κόμμα, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα πραγματικά δημοκρατικό, αντιμονοπωλιακό και αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο που θα ενώνει όλες αυτές τις λαϊκές δυνάμεις, ως βάση μιας δημοκρατικής, αντιμονοπωλιακής και αντιιμπεριαλιστικής λαϊκής κυβέρνησης.

Παρ' όλο που μια τέτοια λαϊκή κυβέρνηση, δε θα αποτελεί σοσιαλισμό από μόνη της, ωστόσο θα αποτελέσει ορόσημο για πολιτική μεταβολή και σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Η συνεργασία με τις μαζικές οργανώσεις είναι μόνο μία πτυχή της δουλιάς μας, παράλληλα ενθαρρύνουμε αυτές τις μαζικές οργανώσεις να συνεργάζονται περισσότερο μεταξύ τους.

Επίσης ενθαρρύνουμε άλλες πολιτικές οργανώσεις αριστερού προσανατολισμού να αφήσουν κατά μέρος το σεκταρισμό και να ασχοληθούν με πολύ συγκεκριμένα θέματα, τα οποία ενδιαφέρουν την εργατική τάξη και τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού.

Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος να προωθήσουμε την οικοδόμηση αυτού που ονομάζουμε εναλλακτική λύση για το λαό. Γιατί δεν είμαστε κίνημα με πάρα πολύ μεγάλη επιρροή ακόμα. Οι αριστερές οργανώσεις και συνήθως το Κομμουνιστικό Κόμμα παρουσιάζονται ως μικρές και περιθωριοποιημένες οργανώσεις. Ετσι λοιπόν, μέρος της δουλιάς μας θα πρέπει να στρέφεται κατά αυτής της δημόσιας εικόνας μας και να πείσουμε τον κόσμο, ότι μπορούμε να είμαστε μια βιώσιμη λύση.

Η δουλιά για την οικοδόμηση συμμαχιών από την άποψη αυτή αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα των στόχων μας. Θα πρέπει ωστόσο να είμαστε πάντα σε επαγρύπνηση σε σχέση με τον αριστερό και δεξιό οπορτουνισμό.

Ο δεξιός οπορτουνισμός εμφανίζεται όταν χάνεται η ανεξαρτησία του Κόμματος μέσα στα πλαίσια αυτών των συμμαχιών και το Κόμμα αρνείται τον ηγετικό του ρόλο. Το καθαρό αποτέλεσμα αυτού του ουσιώδους σφάλματος οδηγεί στην εγκατάλειψη της επαναστατικής προοπτικής των κομμουνιστών και των μακροπρόθεσμων στόχων τους και ντε φάκτο ακολουθούμε τους ρεφορμιστές και τους σοσιαλδημοκράτες. Ο κίνδυνος του αριστερισμού είναι ο εξής: Δε δεχόμαστε την ανάγκη συμμαχιών σε μία βάση από τη στιγμή που η βάση αυτή θεωρείται ότι δεν προωθεί την επαναστατική γραμμή. Ενα τρέχον επιχείρημα στον Καναδά είναι το εξής: Ας μείνουμε εκτός αυτών των συμμαχιών, προκειμένου να μην παγιδευτούμε στο δεξιό οπορτουνισμό. Αυτό ακούγεται σε μερικούς κύκλους.

Ομως αυτό το επιχείρημα δεν είναι παρά μία παιδική ασθένεια του αριστερισμού. Δε δίνει κάποια λύση. Δε μας δίνει λύση το να απομονωθούμε και να μην μπορέσουμε να συμμετέχουμε στη βελτίωση των συνθηκών για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της. Στην ουσία πρόκειται για μία πολιτική εγκατάλειψη της μάχης.

Το να κερδίσουμε τελικά και την εργατική τάξη και το λαό και τελικά και την εξουσία, απαιτεί μία ιδεολογία της εργατικής τάξης. Εχουμε μία μακρά μάχη, προσπαθούμε να καταπολεμήσουμε την αστική ιδεολογία και το ρεφορμισμό. Οπως επίσης και την ταξική συνεργασία μέσα στα πλαίσια του εργατικού κινήματος.

Ο επαναπροσανατολισμός της σοσιαλδημοκρατίας, αντικατοπτρίζει τη διαφορετική της ταξική βάση, τουλάχιστον στον Καναδά. Δηλαδή, πλέον η βάση της δεν είναι οι εργάτες, αλλά οι μικροαστοί, οι επαγγελματίες και άλλα τμήματα των μεσαίων στρωμάτων.

Αυτός ο επαναπροσανατολισμός έχει βαθιά αποτελέσματα, διευρύνει το φάσμα μεταξύ των διαφόρων συμφερόντων της εργατικής τάξης και της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας. Μέσα στα πλαίσια κάποιων τμημάτων του καναδικού εργατικού κινήματος το οποίο ήταν στενά συνδεδεμένο με το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα στη χώρα μας, το ΕΛΔΠ, αυτός ο θεσμός λοιπόν, όλο και περισσότερο αμφισβητείται από μεγάλα τμήματα του εργατικού κινήματος με πολύ σοβαρό τρόπο. Αυτές οι εξελίξεις δείχνουν τη διεύρυνση του χάσματος μεταξύ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των συμμάχων της και της δεξιάς ολιγαρχίας.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Καναδά πιστεύει ότι παρ' όλα αυτά θα πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται για τη συνεργασία με τις σοσιαλδημοκρατίες. Οσο περισσότερο εργαστεί το Κόμμα μας για την αριστερή και δημοκρατική ενότητα και ενισχύσει την ανεξάρτητη πολιτική του δραστηριότητα προβάλλοντας το πρόγραμμα και την πολιτική του, τόσο περισσότερο οι αριστερές δυνάμεις και εντός και εκτός του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος, θα μπορούν να έρθουν σε έναν ενωμένο αγώνα για θετικά σοσιαλιστικές πολιτικές.

Η κύρια αιτίαση της προσοχής μας, αφορά κυρίως το να σωθούν οι κοινωνικές υπηρεσίες από τις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις. Ιδιαίτερα στο πεδίο της υγείας και της παιδείας. Και αυτά τα δύο συστήματα απειλούνται από συνολική ιδιωτικοποίηση.

Αυτοί οι αγώνες συνδέονται με τον ευρύτερο αγώνα κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και επίσης κατά των προσπαθειών του χρηματοοικονομικού κεφαλαίου, το οποίο βασίζεται κυρίως στη Συμφωνία ΝΑΦΤΑ, βέβαια και στην οικονομική συνεργασία Ασίας - Ειρηνικού. Φυσικά έχουμε και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα.

Πριν από μερικά χρόνια ένα μεγάλο βήμα ήταν ακριβώς αυτές οι πολυμερείς, πολυεθνικές συμφωνίες των επενδύσεων. Το κύριο στοιχείο αυτής της αναδυόμενης συμμαχίας είναι ότι υπάρχει μία βάση της ενότητας κατά των μεγάλων επιχειρήσεων και υπάρχει αφύπνιση της αντικαπιταλιστικής συνείδησης.

Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε και το εξής: Τι συμβαίνει στην επαρχία του Κεμπέκ. Εχουμε μια νέα πολιτική συνεργασία, συμμαχία μεταξύ έξι αριστερών πολιτικών Κομμάτων συμπεριλαμβανομένων των πρασίνων, των κομμουνιστών, των σοσιαλιστών και των αριστερών σοσιαλδημοκρατών που διαμορφώνονται τη στιγμή αυτή.

Παρά το μικρό του μέγεθος το Κομμουνιστικό Κόμμα του Κεμπέκ αποτέλεσε την κύρια δύναμη σε αυτή τη διαδικασία δείχνοντας πώς μπορούμε να συνδυάσουμε τις πολιτικές προσπάθειες, για την αριστερή και δημοκρατική ενότητα, με παράλληλη επίτευξη, την αύξηση του αριθμού των μελών μας, βάσει μιας επαναστατικής στρατηγικής.

Αυτή είναι η εξέλιξη στο Κεμπέκ και είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα από την άποψη ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα είχε σχεδόν εξαφανιστεί πλήρως από την πολιτική σκηνή του Κεμπέκ στις αρχές της δεκαετίας του '90 πριν από δέκα χρόνια περίπου και πριν από δύο χρόνια μπόρεσε πάλι να αποκτήσει τη δύναμή του.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.