Το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης της Σεβαστούπολης ανακήρυξε σε συνεδρίασή του την πόλη «έδαφος χωρίς το ΝΑΤΟ», δίνοντας μια ακόμη διάσταση της πολιτικής διαμάχης που έχει προκληθεί μετά την απόφαση της ηγεσίας της χώρας να ζητήσει την επίσπευση της ένταξης στο ΝΑΤΟ.

Στη σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου σημειώνεται πως «η Σεβαστούπολη τάσσεται κατά της παρουσίας στην περιοχή των στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, των εκπαιδευτών, συμβούλων και άλλων εκπροσώπων της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας». Επίσης το ΔΣ απαγορεύει τη χρησιμοποίηση των υποδομών της πόλης της Σεβαστούπολης για την εγκατάσταση δυνάμεων του ΝΑΤΟ και απευθύνεται στον Πρόεδρο της Ουκρανίας, Β. Γιούστσενκο, όπως και στην υπόλοιπη πολιτική ηγεσία της χώρας με το αίτημα «να σταματήσει το σπρώξιμο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ».

Την ίδια ώρα κύκλοι από το περιβάλλον του Β. Γιούστσενκο χαρακτήριζαν «πολιτική κι όχι νόμιμη» την απόφαση του ΔΣ της Σεβαστούπολης κι άφηναν ανοιχτό το ενδεχόμενο κατάργησής του και προκήρυξης νέων δημοτικών εκλογών στην πόλη, όπου να σημειωθεί ότι εδρεύει και ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας.

Επίσης, χτες ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, απευθυνόμενος στους συμμετέχοντες στην 6η Σύνοδο της «Ομάδας εργασίας της Ουκρανίας - ΝΑΤΟ», διαβεβαίωσε πως η χώρα του θα κάνει ό,τι είναι δυνατό ώστε «να ενσωματωθεί στις ευρωπαϊκές και ευρωατλαντικές δομές».

Από τη μεριά της η πρωθυπουργός Γ. Τιμοσένκο, σε συνέντευξή της στο τηλεοπτικό δίκτυο «Euronews», αναγνώρισε έμμεσα τη σφοδρή αντίθεση που υπάρχει στην ουκρανική κοινωνία σχετικά με το ζήτημα της ένταξης στο ΝΑΤΟ και υποστήριξε πως αυτή θα γίνει μετά από συζήτηση και δημοψήφισμα.

Εντονες είναι οι αντιδράσεις που έχει προκαλέσει το ζήτημα της ένταξης στο ΝΑΤΟ στο ρωσικό στοιχείο που κυριαρχεί στην Κριμαία και είναι αισθητά μεγάλο στις ανατολικές περιοχές της χώρας. Δύο ακόμη γεγονότα έχουν προκαλέσει την αντίδραση των Ρώσων και ρωσόφωνων της Ουκρανίας. Το πρώτο είναι ότι εδώ και λίγες μέρες το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας αποφάσισε να απαγορεύσει την προβολή ταινιών από τα ουκρανικά ΜΜΕ αν σε αυτές δεν έχει γίνει μεταγλώττιση στα ουκρανικά. Το δεύτερο, η έγκριση του νόμου με τον οποίο επιβάλλονται ποινικές διώξεις σε βάρος όσων αρνούνται πως ο λιμός του 1932-1933 ήταν «γενοκτονία». Ο αντισοβιετικός αυτός νόμος χρησιμοποιείται από εθνικιστικές ουκρανικές οργανώσεις όχι μόνον κατά των κομμουνιστών, αλλά και σε βάρος των Ρώσων. Και τα δύο αυτά γεγονότα, όπως και το ζήτημα της ένταξης στο ΝΑΤΟ, έχουν προκαλέσει σοβαρές κοινωνικές διεργασίες.

Ο Λ. Γκρατς, Γραμματέας της Οργάνωσης του ΚΚ Ουκρανίας στην Κριμαία και Πρόεδρος του Αντιφασιστικού Μετώπου της Κριμαίας, καταδίκασε με δηλώσεις του την έφοδο της ασφάλειας σε σπίτια μελών μαζικών οργανώσεων, με στόχο την ανακάλυψη στοιχείων που θα τεκμηρίωναν την κατηγορία της συνωμοσίας κατά της «εδαφικής ακεραιότητας» της Ουκρανίας. Ο Λ. Γκρατς χαρακτήρισε αυτές τις ενέργειες των αρχών ασφαλείας ως «έναρξη της τρομοκρατίας στην Ουκρανία» και κατηγόρησε την πολιτική ηγεσία της χώρας πως η ίδια «οδηγεί την κοινωνία σε διαίρεση», τόσο με την καταπίεση των εθνικά Ρώσων, που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη μητρική τους γλώσσα, όσο και με την ηρωοποίηση των χιτλερικών ουκρανικών οργανώσεων και την επιδίωξη ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ.