Ομως, για τι είδους μεταπτυχιακά προγράμματα πρόκειται; Ασφαλώς όχι διδακτορικά, τα οποία οφείλουν να κατευθύνονται στην έρευνα με στόχο την παραγωγή νέας γνώσης και να εδράζονται στην ολόπλευρη γνώση ενός επιστημονικού αντικειμένου σε προπτυχιακό επίπεδο. Πρόκειται για «μεταπτυχιακά προγράμματα» ειδίκευσης που οδηγούν στη λήψη Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης (ΜΔΕ).

Αυτά τα «μεταπτυχιακά» προγράμματα έχουν ήδη εξαπλωθεί στα ΑΕΙ της χώρας και συμβάλλουν στην υποβάθμιση των πτυχίων, στη διάσπαση του ενιαίου των σπουδών και στη διά βίου μάθηση. Είναι «μεταπτυχιακά» που προκύπτουν από την απόσπαση μαθημάτων από τον προπτυχιακό κύκλο, με την προσθήκη ή όχι ορισμένων ακόμα. `Η διαμορφώνονται στο όνομα της διεπιστημονικότητας, με την άθροιση μαθημάτων από προπτυχιακούς κύκλους διαφόρων τμημάτων και μάλιστα σε κατώτερο επίπεδο. Δε λείπουν και τα «μεταπτυχιακά» σεμιναριακού ή καταρτισιακού επιπέδου, συνήθως μονοετή. Τα δίδακτρα φυσικά γενικεύονται και αυξάνονται διαρκώς.

Οταν αυτά συμβαίνουν στα ΑΕΙ, καταλαβαίνουμε τι πρόκειται να συμβεί στα ΤΕΙ. Σε όσα φυσικά ...«επιτραπεί» από το υπουργείο να προχωρήσουν στην οργάνωση «μεταπτυχιακών». Ενα παράδειγμα: Αυτόνομο «μεταπτυχιακό» πρόγραμμα στο ΤΕΙ Πειραιά (δεν αναγνωρίζεται ακόμα). Θέμα: Ηλεκτρονικό Εμπόριο!

Είναι φανερό ότι η δυνατότητα οργάνωσης αυτόνομων «μεταπτυχιακών» προγραμμάτων από τα ΤΕΙ σε καμία περίπτωση δε σχετίζεται με την αναβάθμιση των ΤΕΙ αλλά, αντίθετα, συνδέεται με τη σοβαρή υποβάθμιση της πλειονότητας των μεταπτυχιακών. Η σοβαρότερη των επιπτώσεων θα είναι η ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση και απαξίωση των πτυχίων και η ακόμα μεγαλύτερη όξυνση των ταξικών φραγμών, για την πλειοψηφία των σπουδαστών, ιδιαίτερα αυτών που προέρχονται από την εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Οσο για τους σπουδαστές που θα κατορθώσουν να παρακολουθήσουν κάποιο «μεταπτυχιακό», στην καλύτερη περίπτωση θα χρυσοπληρώσουν γνώσεις που θα έπρεπε να έχουν αποκτήσει στο πτυχίο.

Στις μέρες μας κερδίζει έδαφος η άποψη ότι το πτυχίο δε φτάνει. Γιατί όμως να μη φτάνει; Ολη η απαραίτητη γνώση για την αυτοτελή άσκηση του επαγγέλματος απαιτείται να δίνεται στο πτυχίο, να αφορά όλους τους σπουδαστές και το πτυχίο να είναι μοναδική προϋπόθεση για εργασία στο αντικείμενο σπουδών, ακόμη και με τη διεύρυνση του χρόνου των σπουδών όπου αυτό απαιτείται.

Στόχευση του κινήματος δεν μπορεί να είναι τα αυτόνομα μεταπτυχιακά στα ΤΕΙ, που έτσι κι αλλιώς απευθύνονται σε λίγους, αλλά η ολόπλευρη ισχυροποίηση του πτυχίου που αφορά όλους ανεξαιρέτως τους σπουδαστές.

Η λογική που υποστηρίζει, καθόλου αθώα, ότι «το πτυχίο δε φτάνει», εισάγει ταυτόχρονα στη διά βίου μάθηση, μιας και αυτά τα «μεταπτυχιακά» θα τα παρακολουθεί όποιος έχει τη δυνατότητα σε κάποια φάση του εργασιακού του βίου και πολλές φορές είναι τελείως αποκομμένα από τις αντίστοιχες προπτυχιακές σπουδές. Σ' αυτή τη διαδικασία, στην οργάνωση της διά βίου μάθησης, εμπλέκονται ΑΕΙ και ΤΕΙ, προκειμένου να αντλήσουν πρόσθετους πόρους κυρίως από δίδακτρα για να καλύπτουν ανάγκες που προκύπτουν από τη συνειδητή πολιτική της υποχρηματοδότησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Σήμερα δε φτάνει το πτυχίο, αύριο δε θα φτάνει ούτε το ένα μεταπτυχιακό γιατί λόγω του εφήμερου καταρτισιακού του χαρακτήρα θα απαξιώνεται, μεθαύριο θα ξεπερνιέται και το δεύτερο και έπεται συνέχεια εφ' όρου ζωής. Αλλωστε, αυτό ακριβώς θέλουν να εμπεδώσει η νεολαία, αυτή τη ζωή επιφυλάσσουν για τους νέους ανθρώπους: Να πάρουν μια αρχική εκπαίδευση και ύστερα να συνεχίζουν εφ' όρου ζωής να κυνηγούν χαρτιά που θα πιστοποιούν «δεξιότητες» και θα αθροίζουν πιστωτικές μονάδες, πληρώνοντας αδρά, προσπαθώντας με δική τους ευθύνη να προβλέψουν τις πιθανές ανάγκες του κεφαλαίου, μήπως απασχοληθούν για ένα διάστημα με τις γνωστές εργασιακές σχέσεις που διαμορφώνονται. Και εάν δεν τα καταφέρουν θα ρίχνουν την ευθύνη στον εαυτό τους γιατί δεν πρόβλεψαν σωστά...

Είναι πλέον γνωστό ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μιλούν για ευκαιρίες απασχόλησης και όχι για σταθερή εργασία με δικαιώματα. Ευκαιρίες απασχόλησης που αν δεν μπορέσεις να τις αξιοποιήσεις, φταις εσύ και όχι η ανεργία που αναπαράγεται από το ίδιο το πολιτικό σύστημα, τον καπιταλισμό.

Οι δυνάμεις που πρόσκεινται στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, σε πλήρη σύμπνοια και αγαστή συνεργασία, στην Ομοσπονδία των καθηγητών ΤΕΙ (ΟΣΕΠ - ΤΕΙ), προωθώντας αποπροσανατολιστικά το αίτημα για αυτόνομα «μεταπτυχιακά», βάζουν για άλλη μια φορά πλάτη στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής. Στόχος τους είναι στο μέλλον ορισμένοι από αυτούς να επιβραβευτούν με τη δυνατότητα οργάνωσης αυτόνομων «μεταπτυχιακών» και την οικονομική τους κυρίως διάσωση. Το βραβείο της πλήρους υποταγής τους θα είναι κυριολεκτικά να πωλούν «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Και εάν οι συμβιβασμένες και υποταγμένες δυνάμεις στην ΟΣΕΠ έχουν έστω και μια συντεχνιακή δικαιολογία, οι δυνάμεις της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ δεν έχουν καμία. Εκτός εάν θέλουν να κερδίσουν το ...βραβείο, ότι έβαλαν πλάτη για άλλη μια φορά (όπως παλιότερα με την «κοσμογονία» της ψευτοανωτατοποίησης) προκειμένου να προωθηθούν οι αντιδραστικές αλλαγές, να αποπροσανατολιστεί το κίνημα και να εγκλωβιστούν δυνάμεις.

Αυτό οι σπουδαστές δεν πρέπει να το επιτρέψουν. Το σπουδαστικό κίνημα πρέπει να δώσει αποφασιστική απάντηση στις δυνάμεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, που προωθούν το συμβιβασμό και στρώνουν το έδαφος για να περάσουν «αναίμακτα» οι αναδιαρθρώσεις σε βάρος των δικαιωμάτων των σπουδαστών. Μπροστά και στις σπουδαστικές εκλογές, να ενισχύσουν την ΠΚΣ, τη μόνη δύναμη αντίστασης και ανατροπής.