Φρεσκοξυρισμένος, καλοχτενισμένος, με την κολώνια του, παρακαλώ. Ολοι καταλήξαμε στην Ασφάλεια από διάφορα κρατητήρια και βρεθήκαμε εδώ βρώμικοι, αξύριστοι, κακομοιριασμένοι. Τώρα πώς τα κατάφερε αυτός να 'ναι φιγουρίνι, δεν μπόρεσα να το φανταστώ. Οταν γνωριστήκαμε, κατάλαβα: είχε ακμαίο ηθικό(...)». Από τη μαρτυρία του Γιάννη Στεφανίδη, Με Τον Γιάννη Ρίτσο στην εξορία. Το βιβλίο αυτό είναι πράγματι «Σκόρπιες σελίδες...». Είναι σκόρπια κείμενα του Γιάννη Στεφανίδη με την τέχνη του ανθρώπου που ξέρει καλά όχι μόνο να γράφει, αλλά να σκέφτεται και να δημιουργεί σε εικόνες, αφού ο συγγραφέας είναι εκτός από λογοτέχνης και πολύ καλός ζωγράφος. Κείμενα, που διαβάζονται εύκολα και αναπαράγονται σε απεριόριστες σκέψεις και συνειρμούς. Αφορμή για το γράψιμό τους είναι πολύ σύγχρονα θέματα, που, όμως, μετατρέπονται σε σκέψεις και εικόνες πάνω στο χαρτί, που πηγάζουν από χρόνια εμπειρίας, γνώσης και αγώνων. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: «Σύγχρονη Εποχή».