Τ ότε που τα μετάλλια έρχονταν το ένα μετά το άλλο, οι ιθύνοντες του αθλητισμού μιλούσαν για «ελληνικό αθλητικό θαύμα». Ενα «θαύμα» που, όπως ισχυρίζονταν οι εγκάθετοι των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο αρμόδιο υφυπουργείο και επαναλάμβαναν οι δικοί τους άνθρωποι στις διοικήσεις των αθλητικών ομοσπονδιών, οφειλόταν στη συστηματική και οργανωμένη δουλειά των εκάστοτε κυβερνώντων και στην αφειδώλευτη βοήθεια του κράτους προς τους αθλητές. Ταυτόχρονα, σε μια προσπάθεια καλλιέργειας κλίματος «εθνικής ανάτασης», και εθνικιστικής υστερίας, πολλοί υποστήριζαν ότι αυτή η αθλητική επιτυχία είχε τις ρίζες της στη «φυλετική υπεροχή των Ελλήνων». Θυμάμαι, μάλιστα, κάποια από τις «δαφνοστεφανωμένες» πρωταθλήτριες να δηλώνει, καμαρώνοντας σαν γύφτικο σκεπάρνι, ότι η ολυμπιακή διάκριση της ίδιας οφείλεται στο «γονίδιο της φυλής» που «γεννάει» πρωταθλητές.

Κ αι να που ήρθε η αποκάλυψη του ομαδικού ντοπαρίσματος των αθλητών της άρσης βαρών, για να κάνει πολλούς να σκεφτούν ότι το λεγόμενο «ελληνικό αθλητικό θαύμα» δεν είναι παρά μια «τεράστια φενάκη». Καθώς, λοιπόν, αποδεικνύεται ότι η περίφημη «ομάδα όνειρο», που τόσες διακρίσεις έφερε στην Ελλάδα, δεν είναι ένα «γερό οικοδόμημα» της αθλητικής πολιτικής των κυβερνήσεων της χώρας μας, ούτε, βεβαίως, ένα «θαυμαστό δημιούργημα» της γονιδιακής υπόστασης των Ελλήνων, αλλά ένα «τερατώδες κατασκεύασμα», που θα το ζήλευε και ο Φάουστ, η σκέψη πολλών οδηγείται στο εφιαλτικό ενδεχόμενο ο ελληνικός πρωταθλητισμός να λειτουργεί σαν εργαστήριο μετατροπής των αθλητών σε «πειραματόζωα» και παραγωγής «μεταλλαγμένων». Κι ακόμα πιο εφιαλτική είναι η υποψία ότι το «χημικό δηλητήριο» διαχέεται σε κάθε χώρο άθλησης της νεολαίας.

Τ ο βασικό και ουσιώδες ερώτημα που τίθεται, είναι ποιος και γιατί επιχειρεί να μετατρέψει την άθληση, από σωματική άσκηση και νοητική εκγύμναση, για την εξασφάλιση καλύτερης υγείας, σε ταλαιπωρία του σώματος και αδράνεια του νου, που οδηγεί στην αρρώστια, ακόμα και στο θάνατο. Υπεύθυνοι γι' αυτό το έγκλημα είναι οι μεγαλέμποροι του αθλητισμού, που χρησιμοποιούν τους πρωταθλητές για την εξασφάλιση τεράστιων κερδών. Μεγαλοεπιχειρηματίες - χορηγοί, πολυεθνικές των φαρμάκων - δηλητηρίων, διαφημιστικές εταιρείες ανταγωνίζονται στον «στίβο» της πολιτικής εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, καταπατώντας κάθε έννοια αθλητικού ιδεώδους. Θύματά τους και πρωταθλητές που «πείθονται» να θυσιάσουν την υγεία, ακόμα και τη ζωή τους, στο βωμό της προσωπικής «καταξίωσης», του χρήματος και της δόξας.

Μ προστά στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο παγκόσμιο αθλητικό «γίγνεσθαι», θα μπορούσε κάποιος να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είναι ο ίδιος ο αθλητισμός που εμπεριέχει και αναπαράγει τον κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία. Εσφαλμένη εκτίμηση. Η άθληση είναι και θα παραμείνει ευεργετική παίδευση του σώματος και του νου. Και έτσι μπορεί να λειτουργήσει, αρκεί ο αθλητισμός να απαλλαγεί από τα δεσμά της εμπορευματοποίησης, να βγει από το «γήπεδο» του ατομικού και του ομαδικού ανταγωνισμού και να γίνει υπόθεση των πλατιών λαϊκών μαζών. Αλλά, αυτό για να γίνει, χρειάζεται η ανατροπή και η κατάργηση του καπιταλιστικού συστήματος, που είναι η «μήτρα» της εμπορευματοποίησης των πάντων και η «πηγή» της εγκληματικής κερδοσκοπίας.