Χιλιάδες γιατροί σε όλη τη χώρα, με κινητοποιήσεις ανά νοσοκομείο και πόλη, διεκδικούν αυτές τις μέρες τα δεδουλευμένα που τους οφείλει η κυβέρνηση από απλήρωτες εφημερίες. Η διαμαρτυρία των γιατρών, με ευθύνη των συνδικαλιστικών ηγεσιών του κλάδου, είναι αποσπασματική. Φέρνει, ωστόσο, στην επιφάνεια το οξυμένο πρόβλημα του χρόνου εργασίας, συνολικά των σχέσεων εργασίας στα νοσοκομεία, που είναι συνέπεια και ταυτόχρονα αντανακλούν την πολιτική που μετατρέπει την Υγεία σε εμπόρευμα. Αυτή την πολιτική υπηρετούν με συνέπεια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, σε βάρος ασθενών, γιατρών και νοσηλευτών.

Τα εκρηκτικά αδιέξοδα που προκύπτουν από τις διαπιστωμένες ελλείψεις σε γιατρούς (πάνω από 3.000) και νοσηλευτές (πάνω από 25.000 με τους παλιούς κανονισμούς) αξιοποιούνται από την κυβέρνηση για την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος, σε βάρος της σταθερής δουλειάς με πλήρη δικαιώματα. Οι ιδιώτες έχουν βάλει στο χέρι ζωτικές λειτουργίες των δημόσιων νοσοκομείων και διεκδικούν επιτακτικά μερίδιο σε υπηρεσίες που σχετίζονται άμεσα με τη νοσηλεία και τα εργαστήρια.

Η κυβέρνηση βαθαίνει την εμπορευματοποίηση και προωθεί την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων πριν προχωρήσει ακόμα και στις ελάχιστες προσλήψεις. Συνέπεια αυτής της πολιτικής είναι οι απανωτές εφημερίες, τα εξαντλητικά ωράρια, οι χαμηλοί μισθοί, η μη καταβολή των δεδουλευμένων στους γιατρούς, τα χιλιάδες συσσωρευμένα ρεπό των νοσηλευτών. Οι συνέπειες είναι εξίσου επώδυνες για τους ασθενείς, που βασίζονται στην υπερπροσπάθεια των υγειονομικών να αντεπεξέλθουν στα καθήκοντά τους. Πρόβλημα που αθροίζεται στο κόστος της Υγείας, στις υποβαθμισμένες υπηρεσίες, στη γιγάντωση του ιδιωτικού τομέα, ο οποίος απομυζά μεγάλο μέρος του πενιχρού λαϊκού εισοδήματος.

Η κυβέρνηση και τα κόμματα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στηρίζουν την εμπορευματοποίηση - ιδιωτικοποίηση της Υγείας, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την αγανάκτηση γιατρών και ασθενών, για να επιβάλουν μεγαλύτερες ανατροπές στο χρόνο εργασίας με την εφαρμογή των ευρωενωσιακών οδηγιών της διευθέτησης. Για να πληρώσει τις εφημερίες, η κυβέρνηση ζητάει από τους γιατρούς να δηλώσουν ότι με προσωπική ευθύνη εξαιρούνται από τα ανώτερα όρια εργασίας που προβλέπει υποκριτικά η ευρωπαϊκή νομοθεσία. Αποδεικνύεται έτσι ότι οι οδηγίες της ΕΕ οδηγούν απευθείας στη διευθέτηση και στην ατομική διαπραγμάτευση του ωραρίου εργασίας.

Η μόνη φιλολαϊκή απάντηση στην κατάσταση που διαμορφώνει η κυρίαρχη πολιτική είναι η καθολική δημόσια και δωρεάν Υγεία και Πρόνοια. Η κατάργηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η πλήρης στελέχωση όλων των βαθμίδων της Υγείας με γιατρούς και νοσηλευτές, η κάλυψη κάθε μονάδας Υγείας με την αναγκαία υποδομή και με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, το 6ωρο - 5ήμερο - 30ωρο, με μια εφημερία τη βδομάδα και κατώτερο μισθό 1.700 ευρώ για όλους τους γιατρούς, όπως προτείνει το ΚΚΕ. Αυτοί και άλλοι στόχοι πάλης μπορούν και πρέπει να γίνουν κτήμα των υγειονομικών. Να αποτελέσουν αιτήματα ενός πλατιού μετώπου πάλης από υγειονομικούς, συνδικάτα και φορείς, που θα επιβάλει μέτρα προς όφελος των εργαζομένων, θα ανοίξει το δρόμο για ριζοσπαστικές φιλολαϊκές αλλαγές.