Πέμπτη 19 Ιούνη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 24
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΜΙΣΑ ΒΑΛΝΤ
Κλέφτες αλόγων

Δε γνωρίζω πολλά πράγματα για τον 34χρονο σκηνοθέτη Μίσα Βαλντ. Οι «Κλέφτες Αλόγων», άλλωστε, είναι η πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους. Μέχρι να γυρίσει τους «Κλέφτες» γύριζε ταινίες μικρού μήκους και είχε τραβήξει την προσοχή του κοινού και των κριτικών. Ξέρω, ακόμα, πως γεννήθηκε (1974) στο Βέλγιο. Η ταινία του, ωστόσο, και το μικρό του όνομα, επίσης, μοιάζουν να έχουν ρωσικές φλέβες. Η ταινία του ιδιαίτερα, πέρα από το ατόφιο ρωσικό (Καζακστάν) θέμα της, μοιάζει ρώσικη και στη γραφή της. Τόσο πολύ μάλιστα που αν δε μιλούσε γαλλικά, θα την έπαιρνες για ρώσικη ταινία. Ρώσικη ταινία, της παλιάς καλής εποχής μάλιστα! Φυσικά, με πολλές ατέλειες, και με μικρό κόστος παραγωγής.

Το θέμα της ταινίας είναι βγαλμένο από τη ...ρώσικη παράδοση! Βρισκόμαστε στο 1856. Δυο πολύ νεαρά αδέρφια, ο Ιάκωβος και ο Βλαντιμίρ, υπηρετούν στο στρατό του Καζακστάν. Δυο άλλα αδέρφια, της ίδια περίπου ηλικίας, ο Ηλίας και ο Ρομάν, ζούνε κλέβοντας άλογα! Το περιβάλλον γύρω καίγεται. Οπου περνούν οι Κοζάκοι η γη τρέμει! Και, βέβαια, το επίπεδο ζωής - και ο πολιτισμός - είναι ανάλογο του χώρου και του χρόνου.

Να πούμε εδώ, για να κατανοήσουμε καλύτερα την ταινία, μερικά πράγματα για τους Κοζάκους εκείνης της εποχής! Οι Κοζάκοι ήταν νομάδες της κεντρικής και νότιας Ρωσίας. Οι άντρες, για να επιβιώσει η φυλή τους, ασχολιόνταν με τον πόλεμο, τα όπλα και το κυνήγι. Εξελίχτηκαν σε εξαιρετικούς καβαλάρηδες. Η αγάπη του Κοζάκου για το άλογο σήμαινε μεγάλο έρωτα, σήμαινε ολόκληρη ζωή.

Καβάλα, λοιπόν, και με γυμνά τα φοβερά σπαθιά τους έκαναν τακτικές επιδρομές στα γύρω χωριά και λεηλατούσαν τα πάντα. Σιγά - σιγά απόκτησαν φοβερή φήμη. Τέτοια φήμη που οι Τσάροι της Ρωσίας εκμεταλλευόμενοι τη φτώχεια τους, αλλά και τις μεγάλες πολεμικές ικανότητές τους, τους μετέτρεψαν σε προσωπικό μισθοφορικό στρατό! Στρατό που τον παρέτασσαν απέναντι στα αγροτικά και εργατικά ξεσηκώματα.

Ωστόσο, οι Κοζάκοι, δεν ήταν λίγες οι φορές που μπήκαν επικεφαλής του αγροτικού πληθυσμού και μαζί του χτύπησαν την καταπίεση και την κοινωνική αδικία της εποχής. Πασίγνωστες και ιστορικής σημασίας είναι οι επαναστάσεις με αρχηγό τον Στέπαν Ραζίν και τον Πουγκατσιόφ. (Το ίδιο έκαναν και στη μεγάλη ρώσικη επανάσταση του 1917).

Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, οι «τύχες» των τεσσάρων νεαρών ηρώων της ταινίας διασταυρώνονται. Με μια διασταύρωση που τα έχει όλα! Εχει την ανεμελιά, το φόνο, το θάνατο, τη φιλία, την πίστη, τον έρωτα! Εχει, ακόμα, τη γνωριμία της νιότης με τη φύση, με τον κόσμο και με τα συναισθήματα.

Δεν μπορώ να πω πως θα βγείτε από την αίθουσα ευτυχισμένοι. Αρκετοί από εσάς μπορεί και να κουραστείτε. Αν, όμως, ντύσετε την εικόνα που βλέπετε με δικές σας εικόνες για το χώρο και το χρόνο (αυτό το νόημα είχε η ...ιστορική αναδρομή στους Κοζάκους) μπορεί και να ευχαριστηθείτε. Γιατί, παρ' όλη τη βία, η ταινία, τελικά είναι τρυφερή. Είναι - και κυλάει - σαν ένα λαϊκό παραμύθι. Το οποίο, βέβαια, δεν κάνει βαθιές και σοβαρές κοινωνικές και ιστορικές αναλύσεις.

Παίζουν: Γκριγκόρι Κολίν, Φρανσουά Ρενέ Ντουπόντ, Αντριέν Ζολβέτ, Γκρεγκουάρ Λεπρίνς - Ρνγκέτ.


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ