«Δεν είμαστε πρόβλημα της Ελλάδας. Ηρθαμε εδώ για να βγάλουμε το ψωμί μας». Αυτή η κραυγή βγήκε χθες από το στόμα δεκάδων μεταναστών, που συμμετείχαν στην εκδήλωση, που έγινε στα πλαίσια του 26ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», με θέμα «Οι μετανάστες στην Ελλάδα, νομιμοποίηση - προσαρμογή στις συνθήκες της ελληνικής κοινωνίας».

Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι μεταναστών από το Μπαγκλαντές, τις Φιλιππίνες, το Σουδάν και άλλες χώρες, υπογραμμίστηκε η ανάγκη για νομιμοποίηση των μεταναστών που υπάρχουν στη χώρα μας, καθώς και η χορήγηση ασύλου στους πολιτικούς πρόσφυγες.

Οπως υπογράμμισε ο Χρήστος Καράτσαλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, το πρόβλημα των μεταναστών έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Από τους 376.000 μετανάστες που έκαναν αίτηση για «πράσινη κάρτα», τόνισε, μόνο οι 152.000 μέχρι και το τέλος Ιούνη κατόρθωσαν να την αποκτήσουν και αυτοί χωρίς να είναι σίγουροι ότι θα μπορέσουν να την ανανεώσουν, αφού θα χρειαστούν το λιγότερο 150 ένσημα και έτσι ο φόβος απέλασης είναι πολύ μεγάλος.

«Το ΚΚΕ ζητά να γίνουν ενέργειες και προτείνει, τα συνδικάτα, αλλά και οι ενώσεις των ξένων εργατών να αναλάβουν πρωτοβουλίες, ώστε να νομιμοποιηθούν όλοι οι μετανάστες, να δοθεί πολιτικό άσυλο σε όλους τους πολιτικούς πρόσφυγες, να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές, ώστε τα παιδιά των μεταναστών να έχουν δικαίωμα στη μόρφωση», επισήμανε ο Χρ. Καράτσαλος και συμπλήρωσε πως με το νόμο που συζητείται αυτή την περίοδο στη Βουλή μετατρέπονται οι εργαζόμενοι σε καταδότες των μεταναστών.

Από την πλευρά του, ο Γιώργος Αδαμίδης, μέλος της Γραμματείας της Πολιτικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Ανανέωσης, υπογράμμισε ότι τα προβλήματα των μεταναστών θα λυθούν μόνο με τη συμβολή των Ελλήνων εργαζομένων. Παράλληλα, κατήγγειλε την κυβέρνηση που με επιχειρήσεις - «σκούπα» και νόμους που προωθούν τον κοινωνικό αποκλεισμό προσπαθεί να λύσει τα προβλήματα των μεταναστών, που μέρα με τη μέρα οξύνονται.

Στην ανάγκη να εξηγήσει γιατί οι Φιλιππινέζοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τη χώρα τους και να αναζητήσουν την τύχη τους αλλού, αναφέρθηκε την ομιλία του ο Ρέι Σάντα Μαρία από την Ενωση Φιλιππινέζων Μεταναστών «Κασάπι» .

«Οι Φιλιππίνες είναι μια χώρα που κυβερνάται από την ανομία και το χάος, με μια κυβέρνηση αδύναμη να καταστείλει οποιαδήποτε διένεξη χωρίς χρήση βίας. Αυτό αποδεικνύει ότι ο πόνος και ο θάνατος έχουν πάντα απασχολήσει ένα μεγάλο κομμάτι στην ιστορία του λαού μας», είπε ο Ρέι Σάντα Μαρία, που αναφέρθηκε στη μακρά περίοδο αποικιοκρατίας που γνώρισε η χώρα του, πρώτα από τους Ισπανούς και έπειτα από τις ΗΠΑ. Επισήμανε ότι ο ιμπεριαλισμός έχει δημιουργήσει φτώχεια και μιζέρια στις Φιλιππίνες, που είναι πλούσια χώρα. Γι' αυτό το λόγο, είπε, 7.000.000 Φιλιππινέζοι έχουν μεταναστεύσει. Από αυτούς περίπου 600.000 στην Ευρώπη και οι 30.000 στην Ελλάδα. Είναι οργανωμένοι στην Ενωση «Κασάπι» και πολλοί συνδέονται με συνδικάτα, όπως του Ιματισμού, των Οικοδόμων κλπ. «Αναγνωρίζουμε ότι στον αγώνα μας για ένα καλύτερο αύριο πρέπει να ενωθούμε με τους Ελληνες εργάτες και να εγκαθιδρύσουμε αμοιβαία αλληλεγγύη. Γιατί όλοι υποφέρουμε κάτω από το ίδιο καπιταλιστικό σύστημα», υπογράμμισε.

Αναφερόμενος στις διαδικασίες νομιμοποίησης των μεταναστών, ο Ρέι Σάντα Μαρία σημείωσε ότι τα Προεδρικά Διατάγματα του 1997 «έχουν αφήσει εκατοντάδες χιλιάδες να ζουν και να δουλεύουν στο σκοτάδι της παρανομίας» και ότι «το πρόγραμμα νομιμοποίησης δεν έγινε για να βοηθήσει, αλλά να διώξει τους μετανάστες από την Ελλάδα». Οσο για το νέο μεταναστευτικό νόμο, αναρωτήθηκε «γιατί η κυβέρνηση προτείνει ένα νέο νόμο για νέους μετανάστες, ενώ εκατοντάδες χιλιάδες ικετεύουν να νομιμοποιηθούν;».

Τα αιτήματα της Ενωσης «Κασάπι» είναι: Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, θεσμοθέτηση δικαιωμάτων και μη νόμιμων μεταναστών στην εκπαίδευση, στην υγεία και τη δικαιοσύνη, εκπαίδευση των μεταναστών με σεβασμό της ταυτότητάς τους, άσυλο στους πολιτικούς πρόσφυγες, κέντρα υποδοχής για τους πρόσφυγες, δομές υποστήριξης των μεταναστών και πολιτικά δικαιώματα για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.

«Προσπαθούμε να ζήσουμε στη χώρα μας, αλλά δεν μπορούμε, γιατί το κράτος είναι καπιταλιστικό και η κυβέρνηση υποστηρίζει τους πλούσιους που μας εκμεταλλεύονται, γι' αυτό αναγκαστήκαμε να φύγουμε μετανάστες», είπε ο ο Σελίμ Ζεχίντ από την Ενωση Εργαζομένων Μεταναστών Μπαγκλαντές. Πρόσθεσε όμως ότι «και στην Ελλάδα, όπως και στις άλλες χώρες που πήγαμε, τα προβλήματα δε λύθηκαν και η εκμετάλλευση δε σταμάτησε». Και εξήγησε: «Οι εργοδότες ψάχνουν συνέχεια ευκαιρία να εκμεταλλευτούν τους εργαζόμενους και είναι πιο εύκολο να το κάνουν με εμάς. Δε μας βάζουν ένσημα, ακόμη και αυτά που πληρώνουμε εμείς οι ίδιοι. Δε μας πληρώνουν κανονικά, παρόλο που δουλεύουμε πιο πολλές ώρες. Μας συμπεριφέρονται συχνά σα να είμαστε ζώα και όχι άνθρωποι και στο τέλος μας διώχνουν από τη δουλιά χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεν μπορούμε να βρούμε το δίκιο μας, γιατί το κράτος βοηθάει τους καπιταλιστές και όχι εμάς».

Ο Σελίμ Ζεχίντ επισήμανε, επίσης, ότι ακόμη και αυτοί που πήραν «πράσινη κάρτα» κινδυνεύουν να τη χάσουν, γιατί οι εργοδότες δε βάζουν τα ένσημα, και αναφέρθηκε στα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν με τις επιχειρήσεις - «σκούπα», τους ξυλοδαρμούς και τις απελάσεις «σαν να είμαστε εγκληματίες και όχι άνθρωποι που έχουν αξιοπρέπεια και κάνουν ένα μεροκάματο για να ζήσουν». Και κατέληξε λέγοντας:

«Για να αλλάξει αυτή η κατάσταση, χρειάζεται να πιέσουμε την κυβέρνηση και τους εργοδότες να σεβαστούν τα δικαιώματά μας. Αυτό θα γίνει μόνο αν έχουμε τη δύναμη να το κάνουμε. Η μόνη λύση γι' αυτό είναι να παλέψουμε μαζί οι Ελληνες με τους ξένους εργάτες μέσα από τα συνδικάτα. Τα βασικά προβλήματα είναι ίδια, η εκμετάλλευση έχει την ίδια αιτία. Οι μετανάστες δεν είναι αυτοί που φταίνε για την ανεργία και την εγκληματικότητα, αλλά το σύστημα της εκμετάλλευσης που γεννάει αυτά τα προβλήματα». Ο Σαμσεντίν Ιντρίσου, πρώην πρόεδρος του Παναφρικανικού Συνδέσμου, κατήγγειλε ότι το ΠΔ 1997 δεν έγινε για τη διευκόλυνση των μεταναστών, αλλά για τη μαζική απέλασή τους!