Εναν κόσμο, όπου τα επόμενα 40 χρόνια η χρήση του πετρελαίου θα αυξάνεται μέχρι να αρχίσει να σημειώνει ελεγχόμενη και μικρής εμβέλειας μείωση από το 2040 και μετά, όπου θα αυξηθεί σημαντικά η χρήση φυσικού αερίου και ελαφρά η πυρηνική ενέργεια, ενώ οι χρήσεις άνθρακα και βιοκαυσίμων θα υπόκεινται σε αυστηρό έλεγχο μέσα σε ένα γενικότερο περιβάλλον μειωμένης κατανάλωσης, οραματίζεται η πολυεθνική «Shell». Ο διευθύνων οικονομολόγος του πετρελαϊκού κολοσσού, Σ. Φρις, παρουσίασε χτες τα δύο ενεργειακά σενάρια του ομίλου έως το 2050, ενώ για πρώτη φορά στο πλαίσιο αυτής της διαδικασίας η εταιρεία εκφράζει την προτίμησή της για το ένα από τα δύο.

Είναι λογικό για μια πετρελαϊκή εταιρεία να προτιμά ένα δρόμο που ευνοεί το προϊόν της, ωστόσο τα δύο σενάρια βρίθουν πολιτικών απόψεων και εκτιμήσεων. Το πρώτο ονομάζεται «Σκραμπλ» (μπερδεύω, πασχίζω) και το δεύτερο, που προτιμά η εταιρεία, ονομάζεται «Μπλουπρίντς» (κυανοτυπία, σχέδιο). Οπως λέει η ίδια η εταιρεία, το πρώτο αφορά το «εθνικό συμφέρον» και το δεύτερο έχει να κάνει με την «παγκόσμια συναίνεση».

Στο πρώτο, τα κράτη θα προσπαθήσουν να διασφαλίσουν τις ενεργειακές πηγές τους, θα αυξηθεί ραγδαία η χρήση άνθρακα και βιοκαυσίμων και δε θα ελεγχθεί η κατανάλωση. Στο τέλος, οι περιβαλλοντικές συνέπειες θα οδηγήσουν σε καθυστερημένες αντιδράσεις και ασταθείς ενεργειακές τιμές. Η «Shell» προτιμά ...διακρατικές συνεργασίες, κίνητρα προς τις επιχειρήσεις για περιβαλλοντικές τεχνολογίες... ενεργοποίηση των τοπικών κοινωνιών και επιβολή πολιτικών από την «κοινωνία» και τις εταιρείες! Και ο νοών νοείτω...