Οι «Βίκινγκς... » | ΔΙΕΘΝΗ

ΔΙΕΘΝΗ

Οι «Βίκινγκς... »

Βλέποντας τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος της 28ης Σεπτέμβρη στη Δανία, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε: Μα, καλά, οι Δανοί, οι κάτοικοι μιας χώρας καθ' όλα Ευρωπαϊκής (και που επανειλημμένα χρησιμοποιήθηκε και σαν πρότυπο αυτής της έννοιας), μέλους της τότε ΕΟΚ και σημερινής ΕΕ αρκετά χρόνια πριν την Ελλάδα, έγιναν, εντελώς ξαφνικά, λιγότερο Ευρωπαίοι από μας; Δεν αισθάνονται, αλήθεια, καθόλου την ανάγκη να πείσουν εαυτούς και αλλήλους ότι όχι μόνο είναι αλλά και αισθάνονται «Ευρωπαίοι»; Ακόμη περισσότερο, δεν εννοούν, ύστερα από εμπειρίες 25 συναπτών ετών και άλλων παγκοσμιοποιητικών μαθημάτων, να πειστούν για «μονόδρομο» και πλέον... ού;

Είναι να μην απορεί κανείς με όλα αυτά; Συνεπώς, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι... «κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας».

Δεν είναι επίσης δύσκολο να καταλάβει κανείς και πιο ακριβώς είναι αυτό το «σάπιο». Καθώς πλησίαζε η ημέρα του δημοψηφίσματος, ορισμένοι σχολιαστές μάς το υπέδειξαν, ότι πρόκειται για τους γνωστούς καιροσκόπους Δανούς, οι οποίοι, αποσκοπώντας στην απόσπαση πλεονεκτημάτων, κάνουν διάφορες ενέργειες.

Πολύ κακώς! Κανονικά, θα έπρεπε να ακολουθήσουν το δικό μας παράδειγμα. Το παράδειγμα εκείνων που δε διστάζουν να πουν καθαρά και εις επήκοον όλων ότι, όχι, αυτοί δε θέλουν τίποτε, τους αρκεί η Γαλάτεια και μια καλύβη, είναι πρόθυμοι να κάνουν οποιαδήποτε θυσία όχι μόνο για να μπουν στην ΟΝΕ αλλά και για να μείνουν σ' αυτήν. Μόνη τους ικανοποίηση είναι ο δάφνινος κότινος, η ένταξη στη λέσχη των ισχυρών, η ισχυρή Ελλάδα, που συζητά από θέση ισχύος όλα τα προβλήματα στο Αιγαίο, στη Θράκη κλπ. Δεν έχουν, συνεπώς, ανάγκη καιροσκοπικών ελιγμών. Δε διστάζουν να πουν ανοιχτά και προς όλους ότι η θέση τους είναι εδώ και τίποτε δε θα μπορέσει να τους αποσπάσει.

Αλλά τι να περιμένει κανείς από τους βαρβάρους Βίκινγκς, που δεν ξέρουν να εκτιμήσουν ούτε καν την αξία των φώτων που πήραν από άλλους. Δυστυχώς, αυτή είναι η τραγική κατάσταση. Ακριβώς γι' αυτό, είναι πια καιρός να καταλάβουμε το μέγεθος της ευθύνης μας. Ηλθε η ώρα να γίνουμε και πάλι το φωτεινό παράδειγμα εκείνων που δεν υποχωρούν σε εκμαυλιστικές Σειρήνες, αλλά κρατούν το λάβαρο της Ευρωπαϊκής Πορείας αντί της ευρωπαϊκής εμπορίας.

Εμπρός λοιπόν, Ευρωέλληνες! Ο από βορρά κίνδυνος δε θα περάσει!

Θ. Π.