«Χάσαμε τα πάντα σε λίγα λεπτά. Δε θέλαμε πολλά. Ενα πυροσβεστικό».

Αυτή ήταν η φράση που έλεγαν και ξανάλεγαν οι Τσιγγάνοι του καταυλισμού που επλήγη κατά τη διάρκεια της προχτεσινής πυρκαγιάς στον Ασπρόπυργο. Περισσότερες από 40 παράγκες, έγιναν στάχτη. Σπίτια - παραπήγματα που, όμως, στέγαζαν οικογένειες εδώ και χρόνια.

Η άφιξη του «Ρ» στον καταυλισμό, δίπλα στη χωματερή, συνέπεσε με την άφιξη ενός πυροσβεστικού και ενός περιπολικού. Η οργή των Τσιγγάνων ήταν τέτοια που ανάγκασε τους αστυνομικούς να φύγουν αμέσως. «Από την πρώτη στιγμή της φωτιάς, παίρναμε την πυροσβεστική τηλέφωνο. Από τις 4 τα ξημερώματα. Και ήρθε στις 9. Να κάνει τι;» εξηγούσαν οι Τσιγγάνοι, που εδώ και χρόνια μένουν στο χώρο. «Η φωτιά έφτασε εδώ μέσα σε ελάχιστα λεπτά από την αποθήκη μιας εταιρείας πιο πάνω. Και μετά λένε ότι εμείς τη βάλαμε γιατί καίγαμε καλώδια. Αν είναι δυνατόν!», ήταν η απάντησή τους σε αυτούς που τους κατηγορούσαν για την εκδήλωση της πυρκαγιάς.

Η εικόνα στον καταυλισμό, απογοητευτική. Κρανίου τόπος. Κάτι παλιοσίδερα, θύμιζαν πως εκεί υπήρχαν αν όχι σπίτια, έστω παραπήγματα. Οικίες φτιαγμένες από ξύλα, νοβοπάν, νάιλον, που γι' αυτούς όμως ήταν απαραίτητα. Εκεί μεγάλωναν τα παιδιά τους. «Τι έμεινε τώρα;» αναρωτιόταν μια Τσιγγάνα. «Τίποτα. Μόνο στάχτη». Πιο δίπλα, ένας άνδρας μας λέει: «Το είδες το περιπολικό; Ακόμα και την ώρα που καιγόταν ο τόπος και τρέχαμε με τα αυτοκίνητα να σώσουμε τα παιδιά μας να μην καούν, μας σταματούσαν και μας ρώταγαν αν κλέψαμε τίποτα και τρέχουμε έτσι»!

Παρά την αγανάκτησή τους για την καθυστέρηση του μοναδικού πυροσβεστικού που έφτασε στο σημείο, έσπευσαν να χαιρετήσουν και να ευχαριστήσουν το πλήρωμα την ώρα που έφευγε. Οι περισσότεροι ξεκίνησαν να ψάχνουν στα αποκαΐδια να βρουν ό,τι είχε σωθεί, με τη σκέψη να φτιάξουν ένα καινούριο σπίτι που θα στεγάσει αυτούς και τα παιδιά τους...