Αύριο η ΚΕΔΚΕ παρουσιάζει μελέτη σχετικά με τη μείωση των δήμων σε όλη τη χώρα, απόφαση που εξυπηρετεί απόλυτα τις ανάγκες κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου
Το σχέδιο για την κατάργηση της σημερινής δομής των Δήμων και Κοινοτήτων της χώρας και την αντικατάστασή τους από πολύ μεγαλύτερες σε έκταση και συνεπώς δραστικά μικρότερες σε αριθμό διοικητικές μονάδες μπαίνει στην τελική ευθεία. Η θέληση των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων για μια διοικητική μεταρρύθμιση που θα είναι αρωγός στην απόδοση των κεφαλαίων τους, πολύ σύντομα θα γίνει πράξη.
Η συμπαιγνία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ αποκτά σάρκα και οστά. Αύριο στο ΔΣ της ΚΕΔΚΕ, ο πρόεδρός της Ν. Κακλαμάνης θα παρουσιάσει τη μελέτη του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΙΤΑ) που συντάχθηκε για λογαριασμό της ΚΕΔΚΕ. Αν εφαρμοστεί η μελέτη του ΙΤΑ, οι οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (χωρίς να διευκρινίζεται ο αριθμός των δήμων και των κοινοτήτων) θα είναι το πολύ 380 με 390 από 914 Δήμους και 120 κοινότητες που είναι σήμερα.
Οι λιγότεροι δήμοι, νομαρχίες και περιφέρειες, στο πλαίσιο των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, εξυπηρετούν απόλυτα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου. Ολοι μιλούν για λιγότερο κράτος και «αποκέντρωση». Μια «αποκέντρωση» που στην ουσία είναι συγκέντρωση για την καλύτερη εξυπηρέτηση των επιχειρήσεων. Δηλαδή:
Ηδη, οι δήμοι και οι νομαρχίες υλοποιούν την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, της εμπορευματοποίησης υπηρεσιών και της προώθησης επιχειρηματικών συμφερόντων (υλοποίηση προγραμμάτων Υγείας - Πρόνοιας σε συνεργασία με χορηγούς, Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα στον τομέα της ακτοπλοΐας, Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, περιβάλλον κ.ά.) γεγονός που έχει διαμορφώσει τις κατάλληλες προϋποθέσεις για το επόμενο βήμα.
Για να περάσουν όλες οι υπηρεσίες που οφείλει να παρέχει το κράτος στην Αυτοδιοίκηση (Παιδεία, Υγεία, Μεταφορές, Πολιτισμός κ.ά.). Ηδη, υπάρχουν δομές και προγράμματα σε αυτή την κατεύθυνση.
Ηδη, σε επίπεδο οικονομίας, η κυβέρνηση έχει προωθήσει ορισμένες αλλαγές που σχετίζονται με τη διοικητική δομή της χώρας. Συγκεκριμένα:
Ολα τα παραπάνω καμία σχέση δεν έχουν με τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Η ανάπτυξη προς όφελος του λαού δεν είναι θέμα διοικητικής δομής, αλλά διαφορετικής πολιτικής κατεύθυνσης. Τις λαϊκές ανάγκες, μόνο ένα ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα στους τομείς κοινωνικού περιεχομένου - Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια - μπορεί να τις καλύπτει πλήρως. Ο σχεδιασμός μιας ανάπτυξης ανά τομέα και κλάδο, με κοινωνικά τα βασικά μέσα παραγωγής, και σύμφωνα με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας, τις αναπτυξιακές δυνατότητες και προοπτικές προς όφελος των εργαζομένων, μπορεί να οδηγεί στη λαϊκή ευημερία.