«Το Συνέδριο του ΚΚΕ είναι η ανώτερη εσωκομματική διαδικασία. Ολη η προσυνεδριακή διαδικασία είναι ενταγμένη σε αυτήν την πιο σημαντική εσωκομματική λειτουργία. Ομως, δεν είναι καθόλου μια υπόθεση στενά εσωτερική. Είναι μια διαδικασία, κατά την οποία εντείνεται η επικοινωνία των Κομματικών Οργανώσεων με τους φίλους του Κόμματος, τους ανθρώπους που το στηρίζουν, με τους συνεργαζόμενους στα διάφορα μέτωπα πάλης, με ανθρώπους που παρακολουθούν τη δράση του ΚΚΕ και προβληματίζονται πάνω στις θέσεις του, έστω κι αν δε συμφωνούν σε όλα».

Ετσι ξεκίνησε την ομιλία της για την ανάλυση των «Θέσεων για το 18ο Συνέδριο», η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σάββατο στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Τρικάλων, με την παρουσία πολλών μελών, φίλων και οπαδών του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Είχε προηγηθεί στο βήμα ο Αλ. Νταούλας, Γραμματέας της ΝΕ Τρικάλων του ΚΚΕ, ο οποίος, ανοίγοντας τη συγκέντρωση, επισήμανε ότι φιλοδοξία των κομμουνιστών των Τρικάλων είναι να οργανώσουν τον προσυνεδριακό διάλογο με τέτοιο τρόπο, ώστε το Κόμμα να έρθει σε άμεση, ουσιαστική και γόνιμη επαφή με πλατιά λαϊκά στρώματα της περιοχής, τους εργαζόμενους, τους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους μικρέμπορους, τη νεολαία.

Το κάθε συνέδριο - είπε στην ομιλία της η Ελένη Μπέλλου - έχει το δικό του στίγμα, την ιδιαίτερη σημασία του και αυτό εξαρτάται από τις γενικότερες εξελίξεις, τις οικονομικές και πολιτικές στη χώρα μας και διεθνώς. Εξαρτάται από όλους εκείνους τους παράγοντες που επιδρούν στη διαμόρφωση του συσχετισμού δυνάμεων, στις γενικότερες διαθέσεις και τη στάση, όχι μόνο των κομμουνιστών, ή των πιο μάχιμων εργατικών και λαϊκών δυνάμεων σε εργατικά συνδικάτα, αγροτικούς συλλόγους, ενώσεις επαγγελματιών, συλλόγους γυναικών, σε αντιπολεμικές οργανώσεις και διεθνούς αλληλεγγύης, σε κάθε μορφής συσπειρώσεις και μέτωπα πάλης, αλλά που επιδρούν στο να ανέβει η διάθεση συμμετοχής και μαχητικής κοινωνικής στάσης και σε νέες δυνάμεις.

Κι αναφερόμενη στις «Θέσεις», σημείωσε: Η ΚΕ του ΚΚΕ εκτιμά με τις Θέσεις της ότι σε εξέλιξη είναι γεγονότα, πρώτα απ' όλα στη διεθνή και εγχώρια οικονομία, που αντικειμενικά επιδρούν και θα επιδράσουν περισσότερο στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της λαϊκής πλειοψηφίας, επομένως στις διαθέσεις της, στις πολιτικές εξελίξεις. Αυτήν την εκτίμηση, αυτήν την πρόβλεψη και την προοπτική εκφράζει το σύνθημα του 18ου Συνεδρίου: ΚΚΕ ισχυρό - 18ο Συνέδριο Αντεπίθεσης.

-- Αντεπίθεση, ως προς την ικανότητα του Κόμματός μας να συνδεθεί ακόμα πιο αγωνιστικά με τους μισθωτούς, τους αγρότες και τους μικρέμπορους, επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους, τη νεολαία και τις γυναίκες, αυτών των κοινωνικών δυνάμεων που πλήττονται από την εξουσία των μονοπωλίων στην Ελλάδα και την ΕΕ.

-- Αντεπίθεση, για να γίνουν τα σημερινά φύτρα της κοινής πάλης μισθωτών - αγροτών - ΕΒΕ στοιχεία θεμελίωσης της αντιμονοπωλιακής - αντιιμπεριαλιστικής κοινωνικής συμμαχίας, της οικοδόμησης του Μετώπου, που παραμένει σταθερός, ανυποχώρητος στόχος στην πολιτική του ΚΚΕ.

-- Αντεπίθεση ως προς τις εσωτερικές μας υστερήσεις και αδυναμίες και, πρώτα από όλα στην υστέρηση που εντοπίζουμε ως προς την κομματική οικοδόμηση. Δηλαδή, την πιο γρήγορη ανανέωση και ανάπτυξη των κομματικών δυνάμεων, την πιο μαζική κομμουνιστική διαπαιδαγώγηση των δυνάμεων της ΚΝΕ, την πιο σταθερή και δημιουργική γνώση των θέσεων του Κόμματος από τις κομματικές δυνάμεις, ώστε να γίνουν πιο ισχυρά, διεισδυτικά τα πόδια του Κόμματος, οι ΚΟΒ στους τόπους εργασίας, κατοικίας και ειδικότερα στους τόπους μόρφωσης, εργασίας, συγκέντρωσης της νεολαίας.

Η ΚΕ, συνέχισε η ομιλήτρια, εκτιμά ότι το Κόμμα μας σήμερα έχει τις προϋποθέσεις να αντεπεξέλθει σε αυτό το καθήκον, στο διάστημα προς το 19ο Συνέδριο. Εκτιμάμε ότι είναι αισθητή η πρόοδος του Κόμματος που συσσωρεύτηκε, βέβαια, σε όλη την περίοδο μετά το 14ο Συνέδριο ανασυγκρότησής του, μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές και την εκδήλωση της πιο βαθιάς κρίσης στην Ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, στα χρόνια 1989 - 1991.

Ειδικότερα, στο διάστημα της τελευταίας 4ετίας, το Κόμμα μας βγήκε ιδεολογικά - πολιτικά ισχυροποιημένο, πιο έμπειρο, ατσαλωμένο, πιο ικανό να αντιμετωπίσει νέες καταστάσεις, καμπές στις εξελίξεις του συσχετισμού δυνάμεων στη χώρα μας και διεθνώς.

Εχει αισθητή πρόοδο στο καθήκον που έθετε το 17ο Συνέδριο, πριν 4 χρόνια, να αντιμετωπίζει ενιαία τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, όπως εκδηλώνονται κατά κλάδο, κατά χώρο, να τα αντιμετωπίζει μέσα από τη στρατηγική του αντίληψη, δηλαδή την ανάγκη της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, την ανάγκη κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας.

... Σε όλα αυτά επεξεργαστήκαμε καλύτερα τις θέσεις μας, ανοίξαμε νέα πεδία, όπως για την αντισεισμική θωράκιση, τη μόλυνση των υδάτων, τη Διοικητική Μεταρρύθμιση. Προβάλαμε και συζητήσαμε την πολιτική μας από τη μια άκρη της Ελλάδας στην άλλη, εκτός εκλογικής περιόδου.

Ακολούθως, και εκτός των άλλων, η Ελ. Μπέλου αναφέρθηκε στην καπιταλιστική κρίση, στα νέα αντιλαϊκά μέτρα στήριξης του τραπεζικού κεφαλαίου, στήριξης του καπιταλιστικού συστήματος, σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων και στις προσπάθειες που γίνονται, ταυτόχρονα, για να εξαπατήσουν τις εργατικές λαϊκές δυνάμεις. Ειδικότερα, αναφερόμενη στο ρόλο των κομμάτων, στη χώρα μας, θα επισημάνει:

Είναι συνειδητή προσπάθεια αποπροσανατολισμού των εργατικών και λαϊκών δυνάμεων η παρέμβαση κομμάτων όπως το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, ότι τώρα ήρθε η ώρα της κρατικής παρέμβασης, με την κρατικοποίηση κάποιας τράπεζας, με κάποιο κοινωνικό επίδομα.

... Είναι «άδειες» από πραγματικό αντιπολιτευτικό περιεχόμενο οι σημερινές γενικόλογες θέσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για επανεξέταση της απελευθέρωσης των αγορών σε τομείς στρατηγικής σημασίας, για έλεγχο στην κίνηση των κεφαλαίων, αφού δε στοχεύουν σε κατάργηση των μονοπωλίων, σε σύγκρουση με την ΕΕ, πρόσθεσε.

Καταλήγοντας, η Ελένη Μπέλλου υπογράμμισε ότι το ΚΚΕ είναι εγγύηση στο κίνημα και στην αντιπολίτευση. Συμβόλαιο είναι η 90χρονη πολιτική του πράξη. Εγγύηση είναι ότι στην περίοδο της πρωτοφανούς αντιδραστικής οπισθοδρόμησης πριν 20 χρόνια, το ΚΚΕ αποδεικνύει ότι μπορεί να ωριμάζει από τα δικά του λάθη και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, να βγαίνει πιο ικανό, ατσαλωμένο ιδεολογικά και πολιτικά, για μια νικηφόρα έκβαση της ταξικής πάλης.

Το ΚΚΕ, θα πει σε άλλο σημείο, δεν επαναπαύεται σε ό,τι βελτίωσε, σε ό,τι κατέκτησε. Τολμηρά ανέδειξε ότι αυτό που φοβάται το κεφάλαιο και οι πολιτικοί διαχειριστές του, δηλαδή τον κίνδυνο να μη βγαίνουν με άνεση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας οι κυβερνήσεις, είναι δείγμα ισχυροποίησης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, της προοπτικής του να συγκρουστεί εφ' όλης της ύλης με την αστική εξουσία. Για να πετύχει, απαραίτητος όρος είναι να μην εγκλωβιστεί σε νέα, ή αναπαλαιωμένα σχήματα συμβιβασμού και ενσωμάτωσης.

... Γι' αυτό, χωρίς μικροκομματισμό, ή υπεροψία, αλλά με κομμουνιστική πεποίθηση καλούμε: Αμεση στήριξη του ΚΚΕ σε όλα τα μέτωπα δράσης, στις εργατικές και λαϊκές οργανώσεις, στις ευρωβουλευτικές και βουλευτικές εκλογές, είναι η μόνη σίγουρη πολιτική επιλογή για το σήμερα και το αύριο.

Μετά την ομιλία της Ελένης Μπέλλου, ακολούθησε ανοιχτή, ουσιαστική και γόνιμη συζήτηση. Κατατέθηκαν ερωτήσεις στις οποίες δόθηκαν απαντήσεις και έγιναν παρεμβάσεις από παρευρισκόμενους.