Οι λογικές κατασυκοφάντησης της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» και των εργαζομένων σε αυτή κυριάρχησαν χτες κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή του νομοσχεδίου του υπουργείου Μεταφορών που προβλέπει απολύσεις εργαζομένων και κατ' επέκταση διάλυση και κλείσιμο της επιχείρησης. Εκ μέρους της κυβέρνησης επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί το κλείσιμο της ΟΑ ως κίνηση ...αλληλεγγύης απέναντι στον ελληνικό λαό, ενώ εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ υποστηρίχτηκε η παράδοση της δημόσιας αυτής επιχείρησης στα ιδιωτικά συμφέροντα. Κατηγορηματικά αντίθετο ήταν το ΚΚΕ, που επισήμανε ότι πρόκειται για υλοποίηση αποφάσεων που πάρθηκαν στις Βρυξέλλες, με στόχο τη συγκεντροποίηση και ενίσχυση του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η προώθηση του νομοσχεδίου γίνεται με «επείγουσες» διαδικασίες, ενώ υπέρ του έχουν ταχθεί μόνο οι κυβερνητικοί βουλευτές.

Για «ένα μεθοδευμένο σενάριο που χρόνια ακολουθείται, προκειμένου να δημιουργείται πάντα μια τεχνητή κρίση σε βάρος της "Ολυμπιακής"», έκανε λόγο στην παρέμβασή του ο Γιώργος Μαυρίκος, με στόχο «να ωριμάζει στις συνειδήσεις του λαού και των εργαζομένων και πλατιών λαϊκών στρωμάτων ότι μια τέτοια εταιρεία δε χρειάζεται, είναι άχρηστη, πρέπει να κλείσει, πρέπει να πουληθεί».

Αναφερόμενος στην ουσία των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η ΟΑ, θύμισε πως «μέχρι σήμερα, όλες οι κυβερνήσεις και οι δικές σας και του ΠΑΣΟΚ, που αξιοποίησαν την "Ολυμπιακή" για την εξωτερική πολιτική, για κομματική πολιτική και για δικομματική πολιτική, της έχουν διαμορφώσει ένα χρέος από αυτήν την κατάσταση ύψους παραπάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως τα υπολογίζουν και η ΟΣΠΑ και άλλα συνδικάτα της "Ολυμπιακής". Ολα αυτά έχουν μετατραπεί σε ελλείμματα, υποτίθεται, της "Ολυμπιακής", την ίδια στιγμή που αρνείστε να δώσετε, μετά από τελεσίδικες δικαστικές αποφάσεις ελληνικών δικαστηρίων, τα χρήματα, είτε τα 850 εκατομμύρια ευρώ, είτε τα 350 που είναι υπό επιδίκαση. Ολη αυτή η κατάσταση πιστεύουμε ότι οδηγεί βάσιμα τους εργαζόμενους και το λαό μας να υποστηρίζει ότι πρόκειται για μεθόδευση δόλιας χρεοκοπίας, προκειμένου να υπηρετηθούν πολιτικές επιλογές που έχουν παρθεί στις Βρυξέλλες».

Ο Γ. Μαυρίκος ήταν σαφής για τους λόγους που οδηγούν στο κλείσιμο της ΟΑ. Οπως είπε, «η επιλογή έχει να κάνει με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με τη Συμφωνία του Λουξεμβούργου, με το σχέδιο για τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση των αερομεταφορών σε τρεις μεγάλους κολοσσούς προκειμένου να διαμορφωθεί ένα τέτοιο τραστ, ένα μονοπωλιακό σύστημα που να εκμεταλλεύεται τους πολίτες της Ευρώπης και όλου του κόσμου». Μάλιστα, πρόσθεσε ότι από την πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια «πρέπει να σκεφτεί ο καθένας ότι εδώ δεν πωλούνται προβληματικές και ζημιογόνες επιχειρήσεις. Πουλήθηκε ο ΟΤΕ, πωλούνται τα λιμάνια, πωλούνται δρόμοι, πωλούνται επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΗ. Κερδοφόρες επιχειρήσεις!». Οσον αφορά τους εργαζόμενους, ο βουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι έχουμε «απόλυση οκτώ χιλιάδων ανθρώπων, με τους οποίους η κυβέρνηση διά του υπουργείου Μεταφορών επιχειρεί να έρθει σε συνεννοήσεις, σε ίντριγκες κάτω από το τραπέζι, προκειμένου να διαμορφώσει συνθήκες εξαγοράς συνειδήσεων. Σε άλλους να τάζει και άλλους να απειλεί, μία λογική του "διαίρει και βασίλευε"».

Ο υπουργός Μεταφορών Κ. Χατζηδάκης υποστήριξε για μια ακόμη φορά πως «η "Ολυμπιακή" είναι αναμφισβήτητο ότι είναι η μόνη εταιρεία με τόσα χρέη, σε σχέση με το μέγεθός της, σε ολόκληρη την Ευρώπη» και παράλληλα «είναι η μόνη 100% κρατική αεροπορική εταιρεία σε όλη την Ευρώπη». Στην ίδια λογική κινήθηκαν και οι βουλευτές της ΝΔ, αποδίδοντας ευθύνες για τα οικονομικά προβλήματα της ΟΑ στους εργαζόμενους. Ενδεικτικά ο εισηγητής της ΝΔ Ε. Αυγενάκης είπε πως «αν δεν υπήρχαν τα χρέη της "Ολυμπιακής", θα μπορούσαμε με τα χρήματα αυτά να έχουμε φτιάξει τουλάχιστον δύο χιλιάδες εξαθέσια σχολεία σε όλη την Ελλάδα ή πενήντα μεγάλα νομαρχιακά νοσοκομεία».

Υπέρ της ιδιωτικοποίησης της ΟΑ τάχθηκε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Θ. Τσιόκας, λέγοντας ότι «στην Ιταλία έφτιαξαν ιδιωτικά κεφάλαια, τα "πάντρεψαν" με τα δημόσια, βρήκαν στρατηγικό εταίρο, έχουν ευρωπαϊκό προσανατολισμό. Η Γαλλία κάνει το ίδιο με την KLM. Η Ισπανία βρήκε ιδιωτικά κεφάλαια μέσα στους κόλπους της, έφτιαξε επιχειρησιακό πρόγραμμα, κάνει στρατηγικές συνεργασίες».