Το λόγο παίρνει στη συνέχεια η Βούλα Τσιβόλα, από τον «902»:

- Δύο ερωτήσεις θέλω να σας κάνω. Η πρώτη έχει να κάνει με το γεγονός ότι χαρακτηρίσατε αδιαμφισβήτητο το ότι υπάρχει η προοπτική φιλολαϊκής ανάπτυξης στη χώρα μας. Αναπτύξατε επιχειρήματα, μεταξύ των οποίων ότι η χώρα διαθέτει ορυκτό πλούτο και ότι υπάρχει και ικανότητα στη χώρα μας παραγωγής προϊόντων διατροφής. Εχετε επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι η χώρα μετατρέπεται σιγά - σιγά σε χώρα παροχής υπηρεσιών τουρισμού και εμπορίου. Κάτι που σημαίνει ότι ενδεχομένως σε κάποια χρόνια αυτή η ικανότητα παραγωγής προϊόντων διατροφής να μην υπάρχει. Οπως να σταματήσει να υπάρχει και ο ορυκτός πλούτος. Σε περίπτωση που το μέτωπο καθυστερήσει να συγκροτηθεί η πρόταση για λαϊκή οικονομία, λαϊκή εξουσία πόσο είναι εφικτή;

Αλ .ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Να μου επιτρέψεις να σου πω ότι ο έτσι τρόπος της σκέψης δεν είναι και πάρα πολύ ορθός. Με ποια έννοια; Μια πλευρά έχει βάση, αυτό που λες, δηλαδή, ότι όσο περνάνε τα χρόνια και η Ελλάδα όλο και πιο βαθιά ενσωματώνεται σ' αυτό τον καταμερισμό εργασίας οπωσδήποτε χάνει αναπτυξιακές δυνατότητες και αν σκεφτούμε έχει χάσει αρκετές αναπτυξιακές δυνατότητες μεταπολεμικά. Με μια έννοια έχεις δίκιο; Οτι αν καθυστερήσουν κάποιες σημαντικές αλλαγές στην Ελλάδα, από εκεί και πέρα τα πράγματα θα είναι πιο δύσκολα, αλλά δεν μπορεί να παραιτηθεί κανείς από το στόχο. Οτι πρέπει να παλέψει να γίνουν όσο πιο γρήγορα γίνεται αυτές οι αλλαγές.

Τώρα σε εκείνες τις συνθήκες πώς θα διαμορφωθούν τα πράγματα, ποιες ιεραρχήσεις θα γίνουν βεβαίως θα πάρεις υπόψη τη συγκεκριμένη πραγματικότητα. Αλλά γιατί να μην σκεφθεί ο ελληνικός λαός τώρα τι γίνεται; Τώρα πρέπει να παρέμβουμε. Πριν πραγματικά χαθεί πολύτιμος χρόνος. Να πάρουμε ένα παράδειγμα, ή μάλλον να πούμε, άμα ένας λαός θέλει στην πλειοψηφία του, και αν παρέμβει αποφασισμένος, πολλά πράγματα μπορεί να κάνει. Πολλά πράγματα, γιατί στο κάτω - κάτω και η επιστήμη και η τεχνική έχουν ανέβει και ας πάρουμε και μια άλλη πλευρά. Μην τα δούμε τα πράγματα απομονωμένα στην Ελλάδα.

Εμείς θεωρούμε ότι υπάρχει το στοιχείο ας το πούμε της χειραφέτησης, της αντίστασης έστω και αδύναμο, υπάρχει και γενικότερα. Δηλαδή μη δούμε τα πράγματα στατικά. Πιστεύουμε ότι τα επόμενα χρόνια δε θα είναι μόνο δύσκολα για τον ελληνικό λαό, που θα έχει χάσει κάποιες κατακτήσεις. Θα είναι δύσκολα και γι' αυτούς που τους αφαιρούν τις κατακτήσεις, που αφαιρούνε από το λαό τις κατακτήσεις.

Για πάρτε σαν παράδειγμα την Ευρωπαϊκή Ενωση. Θυμάμαι, ότι πριν από 3-4 χρόνια αντιμετωπίζαμε το ερώτημα: Μα βρε παιδιά, εδώ η Ευρωπαϊκή Ενωση θ' αγκαλιάσει όλη την Ευρώπη θα πάει στον Ατλαντικό, στα Ουράλια και εσείς προβάλλετε μια Ελλάδα μοναχική; (που ποτέ δεν προβάλαμε μια Ελλάδα μοναχική). Αν είναι δυνατόν να υιοθετούμε μια τέτοια άποψη. Και αυτή τη στιγμή γίνεται συζήτηση για τριχοτόμηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για ομόκεντρους κύκλους, για τρία κομμάτια. Υπάρχουν εξελίξεις, δεν είναι τα πράγματα μονοσήμαντα.

Στεκόμαστε τώρα σε ορισμένες δυνατότητες που είχε η Ελλάδα. Για σκεφθείτε, η Ελλάδα πραγματικά μπορεί να λύσει το πρόβλημα της διατροφής. Εχει σημασία. Στο κάτω - κάτω η Ελλάδα είναι μια χώρα 10 εκατομμυρίων. Βεβαίως, έχει έναν πολύ άσχημο περίγυρο, δε φεύγουμε απ' αυτό. Μπορεί να λύσει το πρόβλημα της διατροφής για τον πληθυσμό. Αλλά βέβαια για δείτε τώρα πού πάει η αλιεία; Η αλιεία καταστρέφεται κυριολεκτικά και κάνουμε εισαγωγή κάτι ψάρια ωκεανών που είναι και περίεργες τροφές, πέρα απ' όλα τ' άλλα.

Με αυτή την έννοια να σκεφτόμαστε το εξής πράγμα. Η Ελλάδα έχει δυνατότητες να σταθεί στα πόδια της και ν' αντιμετωπίσει και οικονομικά πάρα πολλά προβλήματα. Δεν είναι εν πάση περιπτώσει αυτό που λένε μια μικρή χώρα αδύνατη και φτωχή. Ξέρετε ποιο θα είναι το πρόβλημα της Ελλάδας; Ο περίγυρός της. Και ας το πουν πάρα πολλοί που είναι αντίθετοι με αυτή τη θέση, δεν εννοώ μέσα στην αίθουσα. Οταν προβάλλουν τις δυσκολίες, δεν προβάλλουν τις δυσκολίες για να βρούμε τρόπο να τις αντιμετωπίσουμε - και πρέπει να συζητήσουμε για τις δυσκολίες - αλλά τις προβάλλουν επειδή εκφράζουν διαφορετικά συμφέροντα. Δε θέλουν την Ελλάδα αλλιώς. Καθαρά πράγματα. Θέλουν την Ελλάδα σ' αυτή την τροχιά. Θα υπάρξουν πάρα πολλές δυνατότητες.

Για να ολοκληρώσουμε. Ας αποφασίσει και ο λαός επιπλέον. Πού θέλει, με ποια βήματα, πόσο θέλει αν θέλετε, σε πόσο βάθος να προχωρήσει αυτή την αντιπαράθεση. Σήμερα ποιος αποφασίζει; Ο λαός αποφασίζει; Εν πάση περιπτώσει ν' αποφασίσει ένας λαός, εάν θέλει ή δε θέλει. Αυτοί, όμως, που προβάλλουν τις δυσκολίες, οι συγκεκριμένοι δε θέλουν την Ελλάδα αλλιώς, εκφράζουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Οι δυσκολίες θα είναι πολλές και τις ξέρουμε. Οι δυσκολίες θα είναι πολλές. Δυνατότητες πάντως υπάρχουν. Και εν πάση περιπτώσει, ας αφήσουμε ανοιχτές και τις εξελίξεις και στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Δεν είναι όλα μια καλοκουρδισμένη μηχανή και πρέπει ν' αξιοποιήσουμε και τις δυσκολίες που θα έχει η Ευρωπαϊκή Ενωση να προχωράει απρόσκοπτα. Αλλά με όρους Κινήματος.