Η πρώτη, η εικόνα, χρειαζόταν ενίσχυση. Δεν μπορούσε, πλέον, να σηκώσει το βάρος της δεύτερης, της πράξης.
*
Οι βόμβες θα συνεχίσουν να εξάγονται, αλλά από δω και πέρα η ανάγκη επιβάλλει ώστε το περιτύλιγμα, πέρα από το κήρυγμα της πυγμής, να περιλαμβάνει και το λίφτινγκ του μύθου περί της «ανεκτικής κοινωνίας και δημοκρατίας». Πρόκειται για την «ανεκτική κοινωνία και δημοκρατία», της οποίας η επιλογή των πολυεθνικών να επιτραπεί σε έναν μαύρο να γίνει πρόεδρος, σε μια χώρα όπου πριν 40 χρόνια οι μαύροι ήταν σκλάβοι, φωταγωγείται. Η άλλη πλευρά της, ότι οι μαύροι θα συνεχίσουν να ζουν στα γκέτο και τα επόμενα 40 χρόνια, συσκοτίζεται...
*
Η βιτρίνα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ανακαινίστηκε. Είδαμε τη νέα της διακόσμηση σε παγκόσμια μετάδοση. Η παράσταση ήταν μια χολιγουντιανών προδιαγραφών αναπαλαίωση. Τα ουσιαστικά νοήματα, όμως, υπηρετούνται αυθεντικότερα από τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.
Τα πράγματα προδιαγράφονται, όπως ακριβώς μονολογούσε ο «Γατόπαρδος» του Βισκόντι: «Για να μείνουν όλα ίδια, πρέπει να αλλάξουν».*
Αυτό που θα μείνει μετά το παιχνίδι με τις γιρλάντες και με τα «καθρεφτάκια» που οι «σκηνοθέτες» και οι πρόθυμοι βοηθοί τους μοιράζουν ανά τον κόσμο για να θαμπώσουν τους «Ινδιάνους» του πλανήτη, είναι τούτο:
«Η αμερικανική πολιτική μένει ίδια, ακόμα κι αν το στιλ αλλάξει».
Η δήλωση είναι του κ. Σπέκχαρντ, του εν Αθήναις Αμερικανού πρέσβη. Εγινε τη στιγμή που ο κ. Ομπάμα ανέβαινε στο βάθρο του νικητή. Πώς αλλιώς να το πει ο άνθρωπος;..
...και η (αριστερή) «Αυγή» διαφήμιζε ότι «ανέτειλε η εποχή Κλίντον», ενώνοντας και τη δική της φωνή στις «θετικές διεθνείς αντιδράσεις» για τη «νότα δροσιάς στον Λευκό Οίκο», όπως έγραφε... |
Δεκάξι χρόνια μετά, οι ...«πανηγυρτζήδες» επιμένουν. Το «Βήμα» ξετρελαμένο με τον Ομπάμα και τη «μεγάλη αλλαγή»... |
...και η (αριστερή) «Αυγή» γεμάτη «προσδοκίες» (!) βλέπει στη νίκη Ομπάμα την προοπτική «να σταματήσουν οι πόλεμοι» (!) και «να μην πληρώσουν οι φτωχοί για την οικονομική κρίση»! |