Τέσσερις φορές γίνεται αναφορά στην Ελλάδα στην έκθεση του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΚΠΤΝ).

Η πρώτη αφορά στην αύξηση των θανάτων στην Ελλάδα. «Σε Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, και ως ένα βαθμό στην Αυστρία και Ιταλία, οι αιφνίδιοι συνδεόμενοι με τα ναρκωτικά θάνατοι σταθεροποιήθηκαν ή μειώθηκαν. Ωστόσο, μετά το μικρό αριθμό τέτοιων θανάτων στις αρχές της δεκαετίας του '90, η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία ανέφεραν έκτοτε σημαντική αύξηση», αναφέρει η έκθεση.

Η δεύτερη αναφορά είναι ότι η Ελλάδα αποτελεί σημαντική οδό διακίνησης των ναρκωτικών, ενώ η τρίτη αφορά στη χρήση ουσιών στους μαθητές: «Η κάνναβη, αναφέρει η έκθεση, είναι επίσης η ευρύτερα χρησιμοποιούμενη παράνομη ουσία μεταξύ των μαθητών, ενώ η χρήση της από αυτούς αυξήθηκε σημαντικά κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 σε όλες σχεδόν τις χώρες της ΕΕ. Τα ποσοστά δοκιμής τουλάχιστον μία φορά σε όλη τη ζωή κυμαίνονται από 5 μέχρι 7% στην Πορτογαλία και τη Σουηδία, μέχρι 30 έως 40% στην Ιρλανδία, στις Κάτω Χώρες και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ωστόσο, σε ορισμένες χώρες, η χρήση διαλυτών (σ.σ. χημικών ουσιών) είναι συνηθέστερη σε αυτό το φάσμα ηλικίας - για παράδειγμα στην Ελλάδα ανέρχεται σχεδόν στο 15% των μαθητών ηλικίας 15 έως 16 ετών σε σύγκριση με το 10% για την κάνναβη».

Η τέταρτη αναφορά στην Ελλάδα γίνεται για τον περιορισμένο αριθμό των προγραμμάτων υποκατάστασης.

Πρόκειται για μια θέση αντίθετη με την κουλτούρα της απεξάρτησης που έχει προωθηθεί απ' τις θεραπευτικές κοινότητες με σοβαρά θετικά αποτελέσματα στη χώρα μας.

Το Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) στον απολογισμό του για το 1999 σημειώνει: «Ενα απ' τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των θεραπευτικών μας προγραμμάτων είναι ότι συνδέουν τη θεραπευτική τους πρόταση με στάση ζωής και αξίες αντίθετες προς την απομόνωση, παθητικότητα και την αδιαφορία».

Φαίνεται όμως ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση προκρίνει τη «λύση» της μεθαδόνης που στοιχίζει 20 ευρώ τη βδομάδα ανά εξαρτημένο -δηλαδή 7.000 δραχμές.

Τέλος, η έκθεση αναφέρει επίσης ότι αν και σε ορισμένες χώρες χρησιμοποιείται αποκλειστικά μεθαδόνη, νεότερες ουσίες υποκατάστασης, όπως η βουπρενορφίνη και η LAAM (σ.σ. υποκατάστατο της μεθαδόνης), αποκτούν μεγαλύτερη σημασία.