Από διαμαρτυρία του ΠΑΜΕ για την επιστροφή όλων των κλεμμένων στα ασφαλιστικά ταμεία

Η απόρριψή της, μετά από σχετική συζήτηση στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, αναδείχνει ανάγλυφα τη στρατηγική ταύτιση των κομμάτων του κεφαλαίου στην καταλήστευση των αποθεματικών προς όφελος της μεγαλοεργοδοσίας και τη διαχρονική συρρίκνωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, που με συνέπεια και αλλεπάλληλους νόμους υπηρέτησαν και υπηρετούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

To διαχρονικό έγκλημα με την καταλήστευση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από το 1950 ανέδειξε στην τοποθέτησή του επί της πρότασης νόμου ο εισηγητής του ΚΚΕ Γ. Μαυρίκος. Τόνισε ότι το θέμα του Ασφαλιστικού είναι σημαντικό και επίκαιρο και υπογράμμισε ότι όλες οι κυβερνήσεις από το 1974 μέχρι σήμερα συναγωνίζονται στην ψήφιση αντιασφαλιστικών νόμων, με πρόσχημα τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει το ασφαλιστικό σύστημα, με αποτέλεσμα να φθάσουμε στη σημερινή κατάσταση.

Τα πράγματα, είπε, θα ήταν διαφορετικά εάν ακολουθούνταν άλλη πολιτική. Για παράδειγμα, με αυξήσεις στους μισθούς θα αυξάνονταν και οι ασφαλιστικές εισφορές, όπως θα γινόταν και με τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Επίσης, εάν το κράτος έδινε στα Ταμεία τα ποσά που οφείλει ή εάν χτυπούσε την εισφοροδιαφυγή και ασφάλιζε τους 150.000 περίπου απασχολούμενους με τα προγράμματα «Stage».

Το πρόβλημα του Ασφαλιστικού δεν είναι αποκλειστικά οικονομικό, αλλά κατά βάση πολιτικό και ιδεολογικό, συνέχισε ο βουλευτής του ΚΚΕ. Πρόκειται για ένα διαχρονικό έγκλημα που αρχίζει από το 1950 όταν με αναγκαστικό νόμο τα αποθεματικά των Ταμείων δεσμεύτηκαν στην Τράπεζα της Ελλάδας, με επιτόκια που υπολείπονταν κατά πολύ και από τον επίσημο πληθωρισμό. Τα αποθεματικά, τόνισε, δόθηκαν δανεικά και αγύριστα στους κεφαλαιοκράτες στο όνομα της ανάπτυξης της οικονομίας, με αποτέλεσμα από το 1950 μέχρι το 1975 οι απώλειες των Ταμείων να φθάνουν τα 58 δισ. ευρώ.

Αποδεικνύοντας με στοιχεία το διαχρονικό και διακομματικό έγκλημα κατά των Ταμείων ο Γ. Μαυρίκος είπε ότι μέχρι το 2002 το Δημόσιο χρωστούσε στα ταμεία 2 δισ. ευρώ από την τριμερή χρηματοδότηση, την περίοδο 1999-2002 στο τζογάρισμα των αποθεματικών στο χρηματιστήριο χάθηκαν 3,5 δισ. ευρώ, ενώ οι ζημιές από τα «δομημένα ομόλογα» ξεπερνούν τα 3 δισ. και ανέρχονται σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις ακόμα και στα 6 δισ. ευρώ. Αυτή είναι η πολιτική που εφαρμόστηκε διαχρονικά σε βάρος του ιδρώτα των εργαζομένων και τόνισε ότι η πρόταση του ΚΚΕ αποκτά επικαιρότητα και γατί λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης αναμένονται νέες απώλειες στα αποθεματικά, λόγω της υποχώρησης των χρηματιστηρίων.

Κριτήριο για εμάς, συνέχισε ο βουλευτής, είναι η προστασία και υπεράσπιση ενός δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και στην κατεύθυνση αυτή προτείνουμε την αξιοποίηση των αποθεματικών των Ταμείων με μορφές που δε θα έχουν κινδύνους.

Στη συνέχεια ο εισηγητής ανέπτυξε τις συγκεκριμένες θέσεις που προβλέπονται στην πρόταση νόμου και τόνισε ότι στόχος της είναι να αποκαλύψει τις αιτίες που δημιούργησαν το πρόβλημα και να δώσει μια κατεύθυνση για διεκδίκηση στόχων από το λαϊκό κίνημα. Δεν έχουμε, είπε, αυταπάτες για την αποδοχή της πρότασης από την κυβέρνηση και γι' αυτό δίνουμε το βάρος στη δράση του λαϊκού κινήματος, το οποίο πρέπει να κάνει δική του υπόθεση την υλοποίηση των αιτημάτων της πρότασης νόμου.

Με τη σειρά του ο βουλευτής του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλος κατήγγειλε όσους, όπως η κυβέρνηση, λένε ότι χρειάζεται «σοβαρότητα» στην αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού, τονίζοντας ότι στην ουσία λένε στους εργαζόμενους να πληρώσουν και να ξαναπληρώσουν, τη στιγμή που δε χρωστάνε το παραμικρό και δεν έχουν την παραμικρή ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση του Ασφαλιστικού. Αυτοί που πρέπει να πληρώσουν, συνέχισε, είναι αυτοί που πραγματικά χρωστάνε, δηλαδή οι εργοδότες και το κράτος. Οσο δε για όσα αναφέρουν διάφοροι ότι οι προτάσεις του ΚΚΕ αποτελούν «πλειοδοσία» αιτημάτων, τόνισε ότι δεν είναι παράλογο το αίτημα για 7ωρο, 35ωρο και πενθήμερο, ούτε η διεκδίκηση καλύτερων παροχών και μείωσης του ορίου συνταξιοδότησης. Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ, είπε, προβλέπει τα ελάχιστα από αυτά που απαιτούνται για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών των λαϊκών στρωμάτων.

Ο Ν. Καραθανασόπουλος απάντησε και στους ισχυρισμούς ότι η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης είναι επιβεβλημένη λόγω της αύξησης του προσδόκιμου ορίου ηλικίας και τόνισε χαρακτηριστικά ότι με αυτή το λογική θα οδηγούνται στον Καιάδα οι ηλικιωμένοι.

Εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ την πρόταση νόμου απέρριψε ο εισηγητής του Λ. Γρηγοράκος λέγοντας προκλητικά ότι «έχει ιστορική σημασία» και αποτελεί «υλικό για διδακτορικό». Δεν έκανε καμία αναφορά στις διατάξεις της πρότασης και αναλώθηκε σε μία διαφήμιση της «φιλοασφαλιστικής πολιτικής» των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ την οποία διέκοψε η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία αποδιοργάνωσε τα Ταμεία και μείωσε την περιουσία των ασφαλιστικών φορέων.

Ο Θ. Λεβέντης, εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, τάχθηκε μεν υπέρ της πρότασης επί της αρχής, αλλά στις προτάσεις που ανέπτυξε επανέφερε μεταξύ άλλων και αυτήν για το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα», που δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κατοχύρωση των πολιτικών πτωχοκομείου. Κατά της πρότασης του ΚΚΕ τάχτηκε ο εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ, Α. Ροντούλης, και, στη λογική των κυβερνητικών μέτρων, αντιπρότεινε τη δημιουργία ενός λογαριασμού στον οποίο θα συγκεντρωθούν όλα τα αποθεματικά των Ταμείων και θα τα διαχειρίζονται επενδυτικοί σύμβουλοι, με επενδύσεις ακόμα και υψηλού ρίσκου.

Απορρίπτοντας την πρόταση νόμου του ΚΚΕ εκ μέρους της κυβέρνησης ο υφυπουργός Απασχόλησης Γ. Κοντογιάννης ισχυρίστηκε ότι εάν υιοθετηθεί τότε θα επιβαρυνθεί υπέρμετρα ο κρατικός προϋπολογισμός και οι Ελληνες φορολογούμενοι. Εκανε λόγο για ευχολόγια και ανέξοδες και ανεδαφικές προτάσεις που κινούνται στο επίπεδο του «ιδεατού», ενώ κατά τον υφυπουργό η κυβέρνηση κινείται στο επίπεδο του ρεαλισμού και όχι του ρομαντισμού.

Υπερασπίστηκε την πρόσφατη αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης ισχυριζόμενος ότι με αυτήν ενισχύεται η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος και μπαίνει τάξη στις ανεξέλεγκτες δαπάνες Υγείας. Απέρριψε την πρόταση για εξαγορά από το Δημόσιο των μετοχών που κατέχουν τα ασφαλιστικά ταμεία, λέγοντας πως με αυτόν τον τρόπο οι λογιστικές ζημιές από τις όποιες απώλειες θα γίνουν πραγματικές. Ενώ για την πρόταση του ΚΚΕ, η εξαγορά να γίνει στην τιμή αγοράς, είπε ότι είναι εκτός πραγματικότητας και θα δημιουργήσει παρενέργειες στην αγορά.

Η πρόταση νόμου δεν τέθηκε σε ψηφοφορία αφού κατά το Σύνταγμα προτάσεις νόμου της αντιπολίτευσης δεν τίθενται σε ψηφοφορία εάν από την εφαρμογή τους προκαλείται δημοσιονομική επιβάρυνση.