Το τελευταίο διάστημα το πρόβλημα της ανεργίας οξύνεται όλο και περισσότερο στο Μέταλλο. Για παράδειγμα, οι μεταλλεργάτες της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης νιώθουν στο πετσί τους τι θα πει μετακύληση του βάρους της κρίσης στην πλάτη των εργαζομένων. Πριν λίγο καιρό, οι εφοπλιστές ναύλωναν τα καράβια τόσο ακριβά που μετά από 2-3 μήνες έβγαζαν ένα καινούριο πλοίο. Επειδή σήμερα, λόγω της κρίσης, τα κέρδη τους έχουν πέσει σε «φυσιολογικά» επίπεδα, αντιδρούν με ένα ιδιότυπο λοκ - άουτ, δένοντας τα καράβια τους, καταδικάζοντας στην ανεργία χιλιάδες εργάτες, προσπαθώντας να διεκδικήσουν από την κυβέρνηση επιδοτήσεις, ώστε να διασφαλιστούν τα υπερκέρδη τους. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν δεκάδες στον κλάδο του Μετάλλου.

Εχοντας ξεκινήσει προσπάθειες για το συντονισμό της δράσης των εργατών του κλάδου, μέσα από τη διοργάνωση κοινών κινητοποιήσεων, με κοινό πλαίσιο, είμαστε αποφασισμένοι να μην κάτσουμε στα σπίτια μας μοιρολατρικά, περιμένοντας να 'ρθει το τέλος μας ή κάποιον να μας πετάξει ένα ξεροκόμματο για να μην πεθάνουμε από την πείνα. Σ' αυτήν την κατεύθυνση άλλωστε, συγκροτήθηκε και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα με τη συμμετοχή των Συνδικάτων Μετάλλου Πειραιά, Αθήνας, Ελευσίνας και Βοιωτίας, της Πανελλαδικής Ενωσης Αμμοβολιστών - Καθαριστών, του Σωματείου Ναυπηγοξυλουργών, του Σωματείου Ηλεκτρολόγων Πλοίων και του Σωματείου Εργαζομένων Ελληνικής Χαλυβουργίας.

Σήμερα, ο συντονισμός και η συσπείρωση δυνάμεων γύρω από το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και το ΠΑΜΕ είναι ο μόνος δρόμος για να υπερασπιστούμε τις μέχρι σήμερα κατακτήσεις μας. Για να ορθώσουμε εμπόδια στις προσπάθειες των μονοπωλίων και των πολιτικών τους εκπροσώπων, ώστε κερδισμένοι (ακόμα μία φορά) και από την κρίση να είναι αυτοί που τόσον καιρό απομυζούν μέχρι και την τελευταία ικμάδα του ιδρώτα μας, συγκεντρώνοντας υπερκέρδη. Οι οποίοι είναι και αυτοί που ευθύνονται για την κρίση. Αποτελεί επιτακτική ανάγκη να συναντηθούμε στους δρόμους στις 17 Μάρτη. Στέλνοντας το μήνυμα ότι αυτή η μέρα δε θα είναι ούτε η αρχή ούτε το τέλος του αγώνα μας, αλλά ένας ακόμα σημαντικός σταθμός στην κλιμάκωση της ταξικής πάλης.