Η ένταση της προσπάθειας κατασυκοφάντησης, της τεράστιας προσφοράς των κομμουνιστών και του σοσιαλισμού που γνώρισε η ανθρωπότητα, εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης επίθεσης του κεφαλαίου ενάντια στα εργατικά και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Επιδιώκει να θωρακίσει την εξουσία των μονοπωλίων και να καταστείλει τη συνεχώς διογκούμενη αντίδραση των λαών μπροστά στην εξαθλίωση που προκαλεί η καπιταλιστική κρίση. Για τους εργαζόμενους, η επίθεση αυτή αποδεικνύει ότι: Σοσιαλισμός και δικαιώματα των εργαζομένων είναι ταυτόσημες έννοιες.

Αυτό δικαιολογεί την πρεμούρα της Τσέχικης Προεδρίας, που με γκαιμπελικού τύπου πρακτικές διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και της Ιστορίας, προσπαθεί να διαχειριστεί τη συνείδηση της νεολαίας προς όφελος της αστικής εξουσίας. Γιατί, πώς να δικαιολογήσει στους εργαζόμενους των χωρών της Ευρώπης ότι στοιχειώδη δικαιώματα, όπως αυτά στην εργασία, στην Παιδεία, στην Υγεία και τον Πολιτισμό, που αποτέλεσαν καταχτήσεις και αυτονόητα δικαιώματα επί σοσιαλιστικής οικοδόμησης, σήμερα, επί αστικής εξουσίας αποτελούν είδος πολυτελείας και αντικείμενο άγριας εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Η πρόσβαση της νεολαίας στην πρόσφατη μνήμη είναι ακόμα άμεση. Η αντικομμουνιστική υστερία των αστών δείχνει ότι άρχισαν να τρέμουν. Οι λαοί μπορούν και επιβάλλεται να ξεδιπλώσουν τώρα την αντεπίθεσή τους.