Τόσο ο ίδιος ο Τοπολάνεκ όσο και η κυβέρνησή του πρωτοστατούν στην αντικομμουνιστική υστερία στην Τσεχία αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό της ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης της Κομμουνιστικής Ενωσης Νεολαίας, αλλά και στην παραχάραξη της Ιστορίας, ενώ έχει εφαρμόσει σημαντικά αντιλαϊκά και αντιδημοκρατικά μέτρα στη χώρα, προωθώντας παράλληλα και την ιδιωτικοποίηση όσων κρατικών επιχειρήσεων είχαν απομείνει.
Η εξέλιξη αυτή έχει προκαλέσει την ανησυχία των Ευρωπαίων αξιωματούχων κυρίως σε ό,τι αφορά τη διαδικασία επικύρωσης της Συνθήκης της Λισαβόνας, παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις για πλήρη εμπιστοσύνη στην εκπλήρωση των καθηκόντων της Τσεχίας στην Προεδρία της ΕΕ.
Εν αναμονή του σχηματισμού νέας κυβέρνησης, που σε περίπτωση που αυτό δεν καταστεί εφικτό τότε η χώρα θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές, ένα είναι σίγουρο. Οποια κυβέρνηση και αν ακολουθήσει, αν το λαϊκό κίνημα της Τσεχίας δεν αντεπιτεθεί, δε συγκρουστεί με τα μονοπώλια που κυριαρχούν μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και την παλινόρθωση του καπιταλισμού, δεν πρόκειται να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος.