Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του Μενιδίου, όπου ορισμένα μικρά καταστήματα ανοίγουν και Κυριακές πιεζόμενα από την πρακτική καταστημάτων στα Ανω Λιόσια, μετά τη σχετική απόφαση της αρμόδιας νομαρχίας. Στη σύσκεψη έγινε ενημέρωση από τους εκπροσώπους των δύο περιοχών και ακολούθησε συζήτηση στην κατεύθυνση της παναττικής αντίδρασης απέναντι στο νέο χτύπημα στην αργία της Κυριακής. Στο πλαίσιο αυτό κρίθηκε σημαντική η επαναδραστηριοποίηση του συντονιστικού που περιλαμβάνει περιοχές όπως το Μενίδι, το Ιλιο, τα Ανω Λιόσια, το Περιστέρι, την Πετρούπολη. Στη βάση αυτού του παραδείγματος, αλλά και από τις τοποθετήσεις των συνδικαλιστικών στελεχών για την κατάσταση στην Αττική, τις διαθέσεις των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, τις ανάγκες που προκύπτουν από την όξυνση των προβλημάτων, τέθηκε με έμφαση το ζήτημα της ενίσχυσης του συντονισμού της δράσης των αγωνιστικών δυνάμεων στο Λεκανοπέδιο. Εντονος ήταν ο προβληματισμός και για το μεγάλο χάσμα ανάμεσα στις αγωνίες και τα προβλήματα της βάσης των μικρών εμπόρων της Αττικής και στις θέσεις και επιδιώξεις των συνδικαλιστικών ηγεσιών στα όργανα που τους εκπροσωπούν. Μια κατάσταση που επιβαρύνεται στο φόντο της οικονομικής κρίσης.

Στη σύσκεψη έγινε εκτενής συζήτηση για την κρίση, τις συνέπειες, τις αιτίες της, τους κινδύνους που συνεπάγεται για την πλειοψηφία των μικρών ΕΒΕ. Σημειώθηκε ότι πάνω στα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την εφαρμοζόμενη πολιτική της ΕΕ και των μονοπωλίων, ήρθε η καπιταλιστική κρίση σαν ταφόπλακα για τους ΕΒΕ. Επανατέθηκαν ορισμένα βασικά ζητήματα σχετικά με τη δράση της Επιτροπής και τις θέσεις της που έχουν εμπλουτιστεί σημαντικά, για το ασφαλιστικό, την αναδουλειά, το φορολογικό, το ωράριο. Επισημάνθηκε η διεύρυνση της δυναμικής της, καθώς συμμετέχουν σε αυτή 100 σωματεία και ομοσπονδίες, από 40 αρχικά. Υπογραμμίστηκε η σημασία του τρίπτυχου Οργάνωση - Αντίσταση - Αγώνας και τονίστηκε ότι στην προσπάθεια συγκρότησης αγωνιστικού αντιμονοπωλιακού πόλου στο χώρο των ΕΒΕ θα συμβάλει η συστράτευση με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα των εργαζομένων, το ΠΑΜΕ και τη φτωχή αγροτιά, στη βάση του κοινού αντιπάλου, των μονοπωλίων και του μεγάλου κεφαλαίου.

Εισηγητικά, ο Μπ. Μαυροθαλασσίτης τόνισε ότι μετά από δύο και πλέον χρόνια δράσης της Συντονιστικής φάνηκε ότι μπορεί να υπάρξει μια άλλη κατεύθυνση στη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος των ΕΒΕ. Επισήμανε ότι στην Αττική «πρέπει να προχωρήσουμε παραπέρα, να πλατύνουμε τη δουλειά μας, να δραστηριοποιήσουμε νέες δυνάμεις» και ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση είναι κάθε συνδικαλιστής που συμμετείχε στη σύσκεψη να μεταφέρει το πλαίσιο της Επιτροπής, όχι μόνο στα ΔΣ των σωματείων, στις Ενώσεις και στους Εμπορικούς Συλλόγους για συζήτηση, αλλά και σε κάθε συνάδελφο ξεχωριστά, στις συνοικίες και στους δήμους. Παράλληλα τόνισε ότι πια τα όργανα πρέπει να αποφασίσουν «ποια πολιτική θα ακολουθήσουν, της ΣΕΑ ή της συμβιβασμένης ηγεσίας της ΓΣΕΒΕΕ;».

Πάνω στο ίδιο θέμα, στο κλείσιμο της σύσκεψης, επισήμανε ότι ένα ψήφισμα ή μια ανακοίνωση δεν αρκούν πλέον, ιδίως εάν συνοδεύονται από αμφιταλαντεύσεις και τη λογική ότι όλοι λένε περίπου τα ίδια. «Δεν είναι έτσι τα πράγματα, ό,τι λένε το λένε κυρίως κάτω από την πίεση τη δική μας και για να κλείσουν μάτια και αυτιά», είπε ο συνδικαλιστής για τις ηγεσίες σε ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ. Τόνισε για παράδειγμα ότι η ΓΣΕΒΕΕ εξέφρασε τη διαφωνία της για τους όρους του νέου προγράμματος του ΤΕΜΠΜΕ, αλλά δεν αμφισβητεί τις κατευθύνσεις του κρατικού προϋπολογισμού από τις οποίες εξαρτάται άμεσα τόσο η στήριξη των μικρών ΕΒΕ, όσο και το εισόδημα των εργαζομένων. Συμπλήρωσε ότι οι ηγεσίες σε ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ «δεν έχουν καμία σχέση με τις ανάγκες του συνδικαλισμού και του συνδικαλιστικού κινήματος».