Η αγροτιά καλείται να παλέψει για μια ανάπτυξη της γεωργίας σύμφωνα με τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας. Για φτηνά και υγιεινά αγροτικά προϊόντα. Να παλέψει για την ανάδειξη του παραγωγικού συνεταιρισμού των μικρομεσαίων αγροτών σε βασικό μοχλό ανάπτυξης της γεωργίας, για να αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα του μικρού και τεμαχισμένου κλήρου, να μειωθεί το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και να βελτιωθεί η παραγωγικότητα της γεωργίας

Το μεγάλο άνοιγμα του ελλείμματος έχει να κάνει με τις χώρες της ΕΕ, όπως συνέβαινε άλλωστε και όλα τα προηγούμενα χρόνια. Το 2008 το έλλειμμα με τις χώρες της ΕΕ έφτασε τα 2,512 δισ. ευρώ, ενώ το 2007 ήταν 2,485 δισ. ευρώ. Από την άλλη το έλλειμμα με τις τρίτες χώρες μειώθηκε κάπως το 2008 σε σύγκριση πάντα με το 2007. Πήγε στα 530,9 εκατ. ευρώ από 556,1 εκατ. ευρώ, αντίστοιχα. Η κατάσταση αυτή δείχνει πως η ΕΕ βλάπτει σοβαρά το έλλειμμα στο γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο. Να σκεφτεί κανείς ότι το 1990 το έλλειμμα ήταν 152,2 εκατ. δρχ. που τώρα μετράνε για 44,6 εκατ. ευρώ, ενώ πριν το 1980, δηλαδή πριν την ένταξη στην τότε ΕΟΚ, μετέπειτα ΕΕ, το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο ήταν πλεονασματικό. Επίσης, είναι ολοφάνερο πως πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα, το οποίο θρέφεται και γιγαντώνεται λόγω των δεδομένων που διαμορφώνουν η ΚΑΠ και ο ΠΟΕ. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια η νέα ΚΑΠ ήρθε αποδεδειγμένα να επιδεινώσει την αρνητική εικόνα που εδώ και χρόνια παρουσίαζε το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο. Και το κακό θα συνεχιστεί, γιατί η αποδέσμευση των ενισχύσεων, σε συνδυασμό με τα νέα αρνητικά μέτρα που επιβάλλει ο έλεγχος υγείας της νέας ΚΑΠ, θα χειροτερεύσει ακόμα περισσότερο τα πράγματα.

Οπως φαίνεται από τα σχετικά στοιχεία, ανά κατηγορία προϊόντων, τα πρωτεία στο έλλειμμα έχουν πάλι τα ζωοκομικά και γαλακτοκομικά προϊόντα. Το 2008 στα ζωοκομικά προϊόντα το ισοζύγιο έβγαλε έλλειμμα 1,047 δισ. ευρώ, δηλαδή το 1/3 του συνολικού ελλείμματος, ενώ το 2007 ήταν 971,3 εκατ. ευρώ. Στα γαλακτοκομικά προϊόντα και στα αυγά το έλλειμμα πήγε στα 533,1 εκατ. ευρώ το 2008 από 521 εκατ. ευρώ το 2007. Εδώ φαίνεται ότι το μισό έλλειμμα στο εμπορικό γεωργικό ισοζύγιο οφείλεται στις εισαγωγές ζωοκομικών και γαλακτοκομικών προϊόντων. Κι αυτό συμβαίνει σε μια περίοδο όπου οι Ελληνες κτηνοτρόφοι στενάζουν και έφτασαν τα πράγματα γαλακτοβιομηχανίες να μην τους αγοράζουν ούτε το γάλα, ενώ η χώρα μας είναι ελλειμματική...

Αλλη μεγάλη πληγή είναι επίσης το έλλειμμα στα δημητριακά και τις ζωοτροφές. Το 2008 στα δημητριακά το ισοζύγιο έβγαλε έλλειμμα 365,4 εκατ. ευρώ και στις ζωοτροφές 354,8 εκατ. ευρώ. Κι εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι πριν την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 1992 το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο ήταν πλεονασματικό. Για παράδειγμα, το 1992 το ισοζύγιο στα δημητριακά είχε πλεόνασμα 40,5 εκατ. δρχ. Από την άλλη, σε προϊόντα όπου η Ελλάδα είχε πλεόνασμα στο ισοζύγιο, αυτό μειώθηκε, με πιο τρανταχτό παράδειγμα για το 2008 το λάδι. Το 2008 το πλεόνασμα για τα έλαια και λίπη έπεσε στα 38,5 εκατ. ευρώ από 135,6 το 2007. Αν προσθέσει κανείς τον καπνό, τη ζάχαρη και το βαμβάκι, όπου υπήρξε σημαντική μείωση της παραγωγής μετά την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, από το 2006 και μετά, πράγμα που αποτυπώνεται και στο ισοζύγιο, τότε μπορεί να συμπεράνει κανείς γιατί το έλλειμμα τραβάει συνεχώς τον ανήφορο. Για παράδειγμα, στον καπνό το πλεόνασμα το 2006 ήταν 130,7 εκατ. ευρώ και το 2008 ήταν 80,5 εκατ. ευρώ, ενώ στο βαμβάκι το πλεόνασμα το 2006 ήταν 320,3 εκατ. ευρώ και το 2008 έπεσε στα 224,8 εκατ. ευρώ. Στη ζάχαρη επίσης το έλλειμμα υπερτριπλασιάστηκε το 2008 σε σύγκριση με το 2006, αφού έφτασε αντίστοιχα τα 168,4 εκατ. ευρώ από 50,8 εκατ. ευρώ το 2006.

Οσο συνεχίζεται αυτή η πολιτική, η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει προς το καλύτερο. Χρόνο με το χρόνο όλο και θα χειροτερεύει. Είναι πλέον ολοφάνερο πως η Ελλάδα έγινε ένας πολύ καλός πελάτης των αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων από τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ και η αγορά των 300.000.000 αποδείχτηκε «φούσκα» για τους Ελληνες μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους. Αποκαλύπτεται, για άλλη μια φορά, ότι η ένταξη στην ΕΕ, η ΟΝΕ και η ΚΑΠ δεν ωφέλησαν και δεν ωφελούν καθόλου την ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας. Από τα όσα συνέβησαν και συμβαίνουν μέχρι τώρα και τα οποία αποτυπώνονται και στο γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο, φαίνεται ξεκάθαρα το μέγεθος των αρνητικών επιπτώσεων από την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ (μετέπειτα ΕΕ). Παράλληλα, γίνονται εμφανέστατες οι επιπτώσεις που επιφέρουν οι επιταγές της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ), τις οποίες έχουν σαν «Ευαγγέλιο» τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου».

Με άλλα λόγια, όσο ακολουθείται αυτή η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως έκανε και η προηγούμενη του ΠΑΣΟΚ και την οποία λιβανίζουν με διαφορετική ψευτοεπιχειρηματολογία ΣΥΝ και ΛΑ.Ο.Σ., το τεράστιο έλλειμμα στο γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο όλο και θα αυξάνεται και τη νύφη θα πληρώνουν και οι μικρομεσαίοι αγρότες, καθώς και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, ενώ οι λαϊκές ανάγκες σε τρόφιμα θα γίνονται όλο και πιο εξαρτώμενες. Το κεφάλαιο στην αγροτική οικονομία και οι εμποροβιομήχανοι θα βγαίνουν ολοένα και πιο κερδισμένοι και η μικρομεσαία αγροτιά θα οδηγείται στη φτώχεια, στο ξεκλήρισμα και στην ανεργία. Γι' αυτό η αγροτιά καλείται να παλέψει για μια ανάπτυξη της γεωργίας σύμφωνα με τις διατροφικές ανάγκες του λαού μας. Για φτηνά και υγιεινά αγροτικά προϊόντα. Να παλέψει για την ανάδειξη του παραγωγικού συνεταιρισμού των μικρομεσαίων αγροτών σε βασικό μοχλό ανάπτυξης της γεωργίας, για να αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα του μικρού και τεμαχισμένου κλήρου, να μειωθεί το κόστος παραγωγής των αγροτικών προϊόντων και να βελτιωθεί η παραγωγικότητα της γεωργίας. Να παλέψει για έναν παραγωγικό συνεταιρισμό, που θα στηρίζεται πολύμορφα από κρατικές καθετοποιημένες επιχειρήσεις και οργανισμούς σε όλη την παραγωγική διαδικασία και τη διακίνηση των προϊόντων.

Ολα τα παραπάνω η μικρομεσαία αγροτιά μπορεί να τα πετύχει σε συνεργασία με την εργατική τάξη και τους αυτοαπασχολούμενους. Με τον κοινό αγώνα τους μπορούν να αποσπάσουν τόσο άμεσες λύσεις, όσο και να δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα ευνοϊκότερες συνθήκες για αλλαγές στο συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων υπέρ των λαϊκών συμφερόντων. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αποδυναμωθούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, πράγμα που σημαίνει πολιτικός αγώνας και ρήξη, αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων, συσπείρωση σε ένα αντιμονοπωλιακό μέτωπο πάλης εργατών, φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων - ΕΒΕ, αποφασιστική ενίσχυση του ΚΚΕ, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Οι ερχόμενες ευρωεκλογές αποτελούν μια καλή βάση για να καταδικαστεί η ολέθρια πολιτική της ΕΕ, να καταδικαστούν οι θιασώτες της και να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την ανατροπή της υπάρχουσας αντιαγροτικής - αντιλαϊκής πολιτικής και να εφαρμοστεί μια άλλη, φιλοαγροτική - φιλολαϊκή πολιτική.