Ο Μάριο Τσέρβι, δημοσιογράφος από την Ιταλία, γράφει στις πρώτες εικόνες από το μέτωπο: «Τα χιόνια και η λάσπη στα βουνά της Αλβανίας! Κάτω από το άσπρο σάβανο ξεφύτρωναν κορμιά σκοτωμένων, κράνη, παγούρια, ψοφίμια μουλαριών, το σάπιο φύλλο χαρτιού, που πάνω του ξεχώριζαν ακόμα ίχνη γραφής κανενός γράμματος στις οικογένειες. Αποσπάσματα δυσανάγνωστα. Φράσεις άναρθρες. Κομμάτια χαρτιού ματωμένα».

Η «Χέραλντ Τρίμπιουν» στις 10/11/40 έγραφε: «Το πάλαι μεγαλείον της Ρώμης κατέπεσεν μέχρι σημείου, ώστε να σημαίνη παλληκαριές και φοβέρες εναντίον εκείνων τους οποίους δεν επερίμεναν να κτυπήσουν από πίσω. Αλλά οι Ελληνες την ώραν αυτήν, αν και ολιγώτεροι και με πτωχόν εφοδιασμόν, του νεώτερου μηχανικού πολέμου, ενθυμούνται και υπερασπίζονται την Ελλάδα της δόξης. Η ιδική μας άποψις είναι πως ο,τιδήποτε και αν συμβεί, η Ελλάς στέκεται ένα φωτεινόν σημείον μέσα εις το σκότος. Ουδέποτε δυσκολώτερον έργον ανελήφθη και εξετελέσθη τόσο προθύμως, όσον η σημερινή εκστρατεία υπό των Ελλήνων στρατιωτών».

Η εφημερίδα «Τάιμς Χέραλντ» στις 20/11/40 γράφει: «Οιαδήποτε και αν είναι η τύχη της Ελλάδος μέχρις ότου συντριβή ο φασισμός, οι Ελληνες εκέρδισαν ήδη τον αιώνιον σεβασμόν και θαυμασμόν όλων εκείνων που πιστεύουν εις τα ιδεώδη της ελευθερίας. Οι συνέπειες του ηρωισμού των παιδιών της Ελλάδος θα αποδειχθούν, χωρίς αμφιβολία, κοσμοϊστορικής σημασίας».

Το αμερικανικό περιοδικό «Theatre Arts», διά του ανταποκριτή του, Burnett Hershen, έγραφε: «Ω, Αμερική! Πού είναι το θάρρος εκείνο που σε διήγειρε διά να αγωνισθής διά τα ίδια ιδεώδη επί του ιδίου εδάφους; Μας δίδεται ευκαιρία σήμερα να πληρώσωμε μέρος του χρέους προς την Ελλάδα, διότι δεν θα ημπορέσομε ποτέ να το πληρώσωμε ολόκληρον».

Και ο πολεμικός ανταποκριτής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Αμερικής: «Η μικρά Ελλάς έδωσε θάρρος εις τους τρομοκρατημένους λαούς και δεν αποκλείεται να είναι ο ηρωισμός της μικράς αυτής χώρας η αρχή του τέλους του φασισμού. Οι ελληνικές νίκες έχουν παντού μεγίστην επίδρασιν. Οι Ελληνες, με τη γενναιότητά τους, ίσως αλλάξουν την όψιν του πολέμου, ίσως γίνουν η αφορμή να συντριβούν τα όνειρα των φασιστών. Στους Ελληνες ανήκει κάθε τιμή» (Raymond swing 3.11.40).

Το «ΟΧΙ» του ελληνικού λαού απ' τις λαϊκές τάξεις και το αθάνατο έπος του '40 συνεχίστηκε και μετά την επιδρομή των Γερμανών και τη χιτλεροφασιστική κατοχή. Με το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, τους εμψυχωτές και οργανωτές σκληρών αγώνων σε πόλεις και σε χωριά: «Λαέ σκλαβωμένε! Τσακίστε τα δεσμά της σκλαβιάς». Το «Οχι» απ' την εργατική τάξη της Ελλάδας με συνέπεια στην ιστορική στιγμή - όπως πάντα - επικεφαλής του κινήματος. Η πρωτοπορία στην πάλη για την Εθνική Αντίσταση και τη λαϊκή κυριαρχία. Με τις θυσίες της, όπως τότε με το «Οχι» στο φασισμό μέχρι και την απελευθέρωση, κατέκτησε ζηλευτή θέση ανάμεσα σε όλους τους λαούς. Την ιστορία.