Η Εγνατία Οδός, ένας οδικός άξονας που τον έχει ανάγκη η χώρα και που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει μακρόχρονες αναπτυξιακές ανάγκες μεγάλων περιοχών, υλοποιείται τελικά ως ένα έργο, με πρωταρχικό σκοπό να διευκολύνει τη διακίνηση εμπορευμάτων της ΕΕ στη Βαλκανική και στη Μέση Ανατολή. Στην υλοποίησή του, πολλές φορές, δεν παίρνει υπόψη βασικές αρχές σεβασμού του περιβάλλοντος και των αναγκών των συγκεκριμένων περιοχών. Ετσι, έχει μετατραπεί σε εργαλείο πλουτισμού μιας χούφτας κατασκευαστών, εξοντωτικής καταπίεσης και τρομοκρατίας του εργατικού δυναμικού και ταυτόχρονα μέσο βιασμού της ελληνικής φύσης και ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής.

Μια τέτοια κραυγαλέα περίπτωση αποτελεί η κατασκευή του τμήματος Δερβένι - Νυμφόπετρα στην περιοχή Λαγκαδά Θεσσαλονίκης. Τέσσεριες μεγάλες κατασκευαστικές εταιρίες, οι ΒΙΟΤΕΠ, ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΘΕΜΕΛΗ και ΕΤΕΠ (Ομιλος ΑΕΓΕΚ), έχουν αναλάβει την κατασκευή αυτού του τμήματος της Εγνατίας έναντι 40 δισ. δραχμών. Με στόχο τη μάξιμουμ κερδοφορία, καταφεύγουν στην υπερεκμετάλλευση του προσωπικού και στην παράνομη, ληστρική χρήση των υλικών της γης, με αποτέλεσμα τον οικολογικό βιασμό μιας περιοχής που είναι προστατευμένη από τη συνθήκη Ραμσάρ.

Ο μισθός ενός πεπειραμένου οδηγού ανατρεπόμενου, σύμφωνα με τις συμβάσεις που υπογράφουν τα εργοδοτικά συνδικάτα του εργοταξίου, είναι 200.000 δρχ. το μήνα και ο μισθός του νέου μηχανικού 180.000 δρχ. Για να μπορέσουν να καλύψουν τα βασικά έξοδά τους οι εργαζόμενοι, κάτω από το βάρος της απειλής της ανεργίας και των μέτρων εκφοβισμού και τρομοκρατίας που εφαρμόζουν οι εταιρίες, αντί να αγωνιστούν για καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας, ικανοποιούνται με τις υπερωρίες που τους προσφέρουν οι εταιρίες. Ετσι αντί για 48ωρο, εργάζονται μέχρι 60 ώρες τη βδομάδα.

Οι εταιρίες όμως, χρησιμοποιούν και μεθόδους ανοιχτής και απροκάλυπτης τρομοκρατίας για να αποκλείουν κάθε πιθανότητα αντίδρασης των εργαζομένων. Αναφέρουμε ενδεικτικά ότι μόλις πρόσφατα 45 εργαζόμενοι υπέγραψαν, μετά από αποφάσεις συνελεύσεών τους, έγγραφο για τη σύσταση επιχειρησιακού σωματείου στη ΒΙΟΤΕΡ. Ομως, η διεύθυνση της εταιρίας εξανάγκασε 30 από αυτούς, υπό την απειλή της απόλυσης, να ανακαλέσουν την υπογραφή τους, ενώ - κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας - απολύθηκαν αυτός που πρωτοστάτησε στην κίνηση και άλλοι πέντε από αυτούς που υπέγραψαν. Καμία παρέμβαση δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα από μέρους της Επιθεώρησης Εργασίας γι' αυτή την κατάφωρη παραβίαση κεκτημένων εργατικών δικαιωμάτων, όπως του δικαιώματος του συνδικαλίζεσθαι.

Ισως επειδή τα τρωκτικά των μεγάλων έργων έχουν «μπάρμπα στην Κορώνη», προστατεύονται δηλαδή και καλύπτονται από τα όργανα της εξουσίας, και όλο το πλέγμα του κρατικού μηχανισμού.

Η ασύδοτη δραστηριότητα των κατασκευαστικών εταιριών φαίνεται ανάγλυφα μέσα από τις εγκληματικές οικολογικές παρεμβάσεις. Αδιαφορώντας εντελώς για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, χωρίς άδεια, μόνο με μια απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου που την καταψήφισαν ο Μιχάλης Σπυριδάκης της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας» και ο Μ. Τρεμόπουλος, που κι αυτή αφορούσε μια συγκεκριμένη περιοχή, και χωρίς μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, οι τέσσερις κατασκευαστικές εταιρίες έχουν προχωρήσει αυθαίρετα σε εκτεταμένη αμμοληψία σε μια ευρύτατη και ευαίσθητη έκταση της περιοχής Λαγκαδά - Κολχικού. Χωρίς να πληρώσουν μία δραχμή για τις τεράστιες ποσότητες υλικών που έχουν αποσπάσει. Από το ρέμα Κολχικού έχουν αφαιρέσει 1 εκατομμύριο κυβικά μέτρα αμμοχάλικο και στη θέση της άλλοτε ομαλής κοίτης του ρέματος, έχουν αφήσει τεράστιους κρατήρες που εκτός από την αισθητική παραμόρφωση του τοπίου, δημιουργούν τον κίνδυνο της παρεμπόδισης της φυσιολογικής ροής των υδάτων την εποχή των βροχών.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Οι μπουλντόζες και οι εκσκαφείς των κατασκευαστών έχουν στην κυριολεξία εξαφανίσει ένα ολόκληρο λόφο και έχουν μεταφέρει τα υλικά για την κατασκευή του υπερυψωμένου υποστρώματος της Εγνατίας. Πρόκειται για την πανέμορφη ράχη του Κολχικού, που μέχρι πέρυσι αποτελούσε, μαζί με τους γύρω λόφους το ευχάριστο στην όραση ανάγλυφο της περιοχής, ενώ τώρα στη θέση του υπάρχει μια ισοπεδωμένη χωματερή. Από τη ράχη αυτή, οι εταιρίες μετέφεραν στο έργο τους τρία εκατομμύρια κυβικά μέτρα υλικών. Τα συνολικά τέσσερα εκατομμύρια κυβικά υλικών απέφεραν κέρδη τεσσάρων δισ. δραχμών στις τέσσερις εταιρίες (η τιμή αυτών των υλικών είναι 1.000 δρχ. το κυβικό).

Η ακόρεστη όμως δίψα τους για υπερκέρδη, τούς οδήγησε και στην κοίτη του ποταμού Μπογδάνα. Τα μηχανήματά τους έσκαψαν τον πρώτο μεγάλο λάκκο στην κοίτη του ποταμού. Αναγκάστηκαν όμως να διακόψουν τις εργασίες τους, προσωρινά τουλάχιστο, γιατί με την κατακραυγή που έχει ξεσηκωθεί από τους κατοίκους της περιοχής για την ευρείας κλίμακας καταστροφή του περιβάλλοντος, η «Αδέσμευτη Δημοτική Κίνηση Λαγκαδά» κατέφυγε στον εισαγγελέα και η αστυνομία υποχρεώθηκε να σταματήσει την παράνομη αμμοληψία.

Οι προσπάθειες όμως των εταιριών δε σταμάτησαν. Επί του παρόντος συνεχίζουν την αμμοληψία σε παραποτάμια χωράφια που αγόρασαν δίπλα ακριβώς στην κοίτη του Μπογδάνα, χωρίς να έχει εγκριθεί, όπως προαναφέρθηκε καμία μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Το απώτερο όμως σχέδιό τους είναι να σκάψουν την κοίτη του Μπογδάνα σ' όλο το πλάτος της και σε ένα μήκος επτά χιλιομέτρων αμέσως μετά τον επαρχιακό δρόμο Λαγκαδά - Ηρακλείου.

Αν δε σταματήσει αυτή η εγκληματική προσπάθεια, στο σημείο αυτό του ποταμού θα δημιουργηθεί μια μεγάλη λίμνη και οι εταιρίες θα «κλέψουν» άλλα περίπου τέσσερα εκατομμύρια κυβικά μέτρα υλικών. Να σημειωθεί ότι ο χείμαρρος αυτός μεταφέρει μεγάλες ποσότητες νερού στη λίμνη Κορώνεια που ήδη βρίσκεται στα πρόθυρα ολοκληρωτικής καταστροφής από έλλειψη επαρκούς τροφοδοσίας υδάτων και την εκτεταμένη μόλυνση από τα λύματα των παρακείμενων βιομηχανιών.

Η Νομαρχία εκπονεί σχέδια για τη σωτηρία της Κορώνειας, αλλά οι αρμόδιοι σιωπούν και κλείνουν τα μάτια στα παραπάνω, ίσως και για το λόγο ότι, όπως φημολογείται, υπάρχει σχέδιο να χρησιμοποιηθεί η λίμνη που θα σχηματιστεί από την εκσκαφή του Μπογδάνα, σαν χωματερή για την ταφή βιομηχανικών αποβλήτων του Νομού Θεσσαλονίκης. Κάτι που θα σημάνει και το τέλος της Κορώνειας.