«Ολες οι μέχρι σήμερα πράξεις και παραλείψεις τους δείχνουν ότι μια ελεγχόμενη κρίση θα υπηρετούσε τις επιδιώξεις τους, για περιστολή των εργασιακών κατακτήσεων. Αλλά δυστυχώς η κρίση ξέφυγε από τον έλεγχό τους. Και μέσα στο 2009 η ΕΕ θα μετράει περισσότερους από τριάντα εκατομμύρια ανέργους και περισσότερα από εβδομήντα εκατομμύρια υποαπασχολούμενους. Και όπως ήταν επόμενο οι Μεγαλοσχήμονες τρόμαξαν. Οχι, βεβαίως, για τις δεκάδες εκατομμύρια των ανέργων και των υποαπασχολουμένων, αλλά για τις κοινωνικές εκρήξεις, στις οποίες ενδεχομένως να οδηγήσει αυτή η κατάσταση (...) το προκληκτικό είναι ότι ακόμη και την ώρα που "ανησυχεί" η ευρωπαϊκή πλουτοκρατία και νομενκλατούρα, τις δίκαιες κοινωνικές κινητοποιήσεις τις αποκαλεί "ταραχές", "εκρήξεις" και "εξτρεμισμό". Είναι δηλαδή "ταραχοποιοί, "εκρηκτικοί" και "εξτρεμιστές" όσοι ζητούν εργασία. Με τέτοια μυαλά οδηγούν δυστυχώς τα λαϊκά στρώματα στα άκρα...» (ο Χ. Θεοχαράτος στον ΑΔΕΣΜΕΥΤΟ).

«Το Πακιστάν δοκιμάζεται από τη μεγαλύτερη εσωτερική μετακίνηση πληθυσμού του, καθώς περισσότεροι από 800 χιλιάδες άνθρωποι εκτιμάται ότι θα εκτοπιστούν μακριά από τη φρίκη της μεγάλης στρατιωτικής επιχείρησης εναντίον των μαχητών Ταλιμπάν (...) σε ένα από τα πιο μελανά σημεία στην ιστορία των αμερικανικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, κινδυνεύει να εξελιχθεί το περιστατικό στην επαρχία Φαράχ όπου σύμφωνα με τους ντόπιους μπορεί να έχουν χαθεί πάνω από 100 ζωές (...) επιβεβαιώνουμε απόλυτα ότι σκοτώθηκαν άμαχοι (...) δήλωσε εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού (...) η αμερικανική κυβέρνηση εξέφρασε "βαθιά λύπη"» (το ρεπορτάζ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).