Αύριο το μεσημέρι, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, η κυβέρνηση και οι «κοινωνικοί της εταίροι» ετοιμάζονται να υπογράψουν την Προγραμματική Συμφωνία, με την οποία ΓΣΕΕ και εργοδότες αναλαμβάνουν να διαχειριστούν το 2% από τον προϋπολογισμό του Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού 2007 - 2013. Τι ακριβώς σηματοδοτεί αυτή η Προγραμματική Συμφωνία και η υπογραφή της;

Το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού 2007 - 2013 είναι συνολικού προϋπολογισμού 3,013 δισ. ευρώ. Καταρτίστηκε από την κυβέρνηση, προκειμένου να χρηματοδοτήσει δράσεις κατάρτισης και επανακατάρτισης ανέργων και απολυμένων, τη βραχύχρονη επιδοτούμενη απασχόληση χιλιάδων ανέργων, δραστηριότητες, που, στο σύνολό τους, στόχο έχουν να ανακυκλώσουν και να συγκαλύψουν την πραγματική ανεργία. Οι στόχοι του Προγράμματος απέκτησαν ακόμα πιο επιτακτικό χαρακτήρα με το βάθεμα της οικονομικής κρίσης και την αύξηση της ανεργίας (στατιστικά, άγγιξε το 9,1% το Φλεβάρη του 2009, με 450.997 ανέργους).

Το κεφάλαιο και τα κόμματά του, από τη μια, φοβούνται την όξυνση της ταξικής πάλης. Από την άλλη, βλέπουν στην κρίση μια καλή ευκαιρία να ισοπεδώσουν τις εργασιακές σχέσεις και να διασφαλίσουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη στη φάση της οικονομικής μεγέθυνσης που θα ακολουθήσει. Γι' αυτό και διοχετεύουν τεράστια ποσά για την ενσωμάτωση των εργατικών αντιδράσεων, από τη μια, και την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, από την άλλη.

Σ' αυτήν τη βαθιά αντεργατική μεθόδευση και στρατηγική, η οποιαδήποτε κυβέρνηση, η ΝΔ σήμερα, δε θα μπορούσε να βρει ικανότερους συνδιαχειριστές από τους μεγαλοεργοδότες και τους εκπροσώπους του κυβερνητικού εργοδοτικού συνδικαλισμού. Οι οποίοι, με την υπογραφή τους στην Προγραμματική Συμφωνία, πρόθυμα σπεύδουν να πάρουν 60 περίπου εκατομμύρια από την πίτα των τριών και πλέον δισ.

Οι διθύραμβοι που επιφύλαξε για τους «κοινωνικούς εταίρους» η υπουργός Απασχόλησης την περασμένη Παρασκευή, όταν ανακοίνωσε την Προγραμματική Συμφωνία, είναι δηλωτικοί του κλίματος συναίνεσης που έχουν καλλιεργήσει από κοινού εργοδότες - συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και τα κόμματά τους. Μια συναίνεση, που γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη για τους εργαζόμενους και τα πραγματικά τους συμφέροντα, ύστερα από τη συμφωνία, στην οποία κατέληξαν, στις 18 του περασμένου Φλεβάρη, η ΓΣΕΕ και οι εργοδοτικές ενώσεις για την από κοινού προβολή 11 σημείων - πρωτοβουλιών στο όνομα της αντιμετώπισης δήθεν της κρίσης.

Εργοδότες και εργατοπατέρες έβαλαν την υπογραφή τους κάτω από ένα κείμενο - λαιμητόμο για τις πραγματικές ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων, προσπαθώντας να πείσουν ότι ο θύτης και το θύμα, αυτός που δημιουργεί την κρίση και αυτός που την πληρώνει, βρίσκονται στην ίδια βάρκα. Η συμφωνία της ΓΣΕΕ σ' αυτό το κατάπτυστο κείμενο αποτελεί μνημείο συμβιβασμού. Πρέπει να καταδικαστεί από τους εργαζόμενους με το εξής δεδομένο: Οτι η συνδικαλιστική πλειοψηφία, η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ στη ΓΣΕΕ, δε λειτουργεί μόνη της.

Οι παρατάξεις εκφράζουν και υπηρετούν τη στρατηγική των κομμάτων τους, τα οποία με τη σειρά τους υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η συμφωνία στα 11 αντεργατικά σημεία, όπως προηγούμενα η υπογραφή της πλειοψηφίας στις κατάπτυστες συλλογικές συμβάσεις και στα πορίσματα των «κοινωνικών διαλόγων», είναι συμφωνία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με τους βιομήχανους, τους μεγαλοτρεπεζίτες, τους μεγαλέμπορους, τους μεγαλοεργοδότες. Η στήριξη αυτής της στρατηγικής στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι που βαραίνει σημαντικά και τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τον καθιστά συνένοχο.

Να γιατί τα κόμματα των «κοινωνικών εταίρων» πρέπει στις 7 του Ιούνη να μαυριστούν στην κάλπη των ευρωεκλογών. Επειδή η στρατηγική τους στο συνδικαλιστικό κίνημα είναι ενιαία, προς όφελος της μεγαλοεργοδοσίας. Επειδή, με ιμάντα τις συνδικαλιστικές τους παρατάξεις, προσπαθούν να σύρουν το εργατικό κίνημα στην ήττα, στο συμβιβασμό, στον εκφυλισμό, να το καταστήσουν συνέταιρο και όχι ταξικό αντίπαλο με το κεφάλαιο. Η ενίσχυση του ΚΚΕ, η ισχυροποίησή του και στην κάλπη, μαζί με το δυνάμωμα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, είναι προϋπόθεση αναγκαία, για να φοβηθούν, να τρομάξουν οι εργοδότες και οι εκπρόσωποί τους. Και αυτό μπορεί να το καταλάβει ο κάθε εργαζόμενος βάζοντας σε κίνηση τη δική του πείρα. Ανατρέχοντας στα όσα αντεργατικά έχουν κατά καιρούς συμφωνήσει οι μεγαλοεργοδότες με τη ΓΣΕΕ, ανάμεσά τους και τα 11 κοινά σημεία για την αντιμετώπιση δήθεν της οικονομικής κρίσης.

ΓΣΕΕ και εργοδότες είχαν συμφωνήσει, ανάμεσα σε άλλα, στα παρακάτω σημεία:

-- Αμεση καταβολή της κρατικής χρηματοδότησης στο Ταμείο Κοινωνικής Συνοχής, ώστε να καθοριστούν οι προτεραιότητες και να αρχίσει η λειτουργία του. Το συγκεκριμένο Ταμείο, όταν λειτουργήσει, θα παρέχει βοήθεια ύψους 238 ευρώ το χρόνο ή αλλιώς 0,66 ευρώ την ημέρα (!) σε 2,1 εκατομμύρια πολίτες, που καταγράφονται στατιστικά κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας. ΓΣΕΕ και βιομήχανοι ζητούν επί της ουσίας τα φτωχά λαϊκά στρώματα να κλείσουν το στόμα τους και να μη διεκδικούν με 0,66 ευρώ την ημέρα!

-- Ιδρυση Παρατηρητηρίου παρακολούθησης των εξελίξεων στην αγορά εργασίας, με στόχο την εναρμόνιση της προσφοράς με τη ζήτηση. Η συγκεκριμένη πρόταση είναι βγαλμένη από τη στρατηγική της Λισαβόνας. Αποτέλεσε σημείο συμφωνίας ανάμεσα και στους αρχηγούς των κρατών - μελών της ΕΕ στην πρόσφατη έκτακτη Σύνοδο για την Απασχόληση στην Πράγα. ΓΣΕΕ και εργοδότες απαιτούν τη συγκρότηση των μηχανισμών εκείνων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, ώστε πιο αποτελεσματικά να καταγράφει και να μεταφέρει στην εκπαίδευση τις κερδοσκοπικές τους ανάγκες, προσαρμόζοντας σ' αυτές το εργατικό δυναμικό.

-- Αμεση εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας (98/59) για την εφαρμογή κοινωνικού σχεδίου στις ομαδικές απολύσεις. Η ΓΣΕΕ συμφώνησε με τους βιομήχανους ότι οι ομαδικές απολύσεις είναι καθ' όλα νόμιμες και αποδεκτές, αρκεί ο εργοδότης να μπορεί να τις δικαιολογήσει και να παρουσιάσει ένα οποιοδήποτε σχέδιο για την απορρόφηση των αντιδράσεων και των κραδασμών που μπορεί να προκαλέσει μια τέτοια ομαδική απόλυση.

-- Προσωρινή μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στο ύψος που αντιστοιχεί στις εισφορές του βασικού μισθού, για νέες προσλήψεις εντός του 2009, σε επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 10 εργαζόμενους. Επίσης, κρατική συμμετοχή στις ασφαλιστικές εισφορές νέων που δεν έχουν εργασιακή εμπειρία για ένα χρονικό διάστημα (π.χ. 12 μήνες). Σύμφωνα με την πρώτη θέση, ο εργοδότης δε θα καταβάλει για τον εργαζόμενο τις ασφαλιστικές εισφορές που αντιστοιχούν στο πραγματικό ύψος του μισθού του, αλλά στο ύψος του κατώτερου βασικού μισθού, που με βάση τα όσα έχει υπογράψει η ΓΣΕΕ κυμαίνεται σήμερα στα 701 ευρώ και από 1η Μάη 2009 θα πάει στα 740. Ανάλογες προτάσεις έχει διατυπώσει και το ΠΑΣΟΚ, ζητώντας τη μείωση και τη χρηματοδότηση από το κράτος των εργοδοτικών εισφορών. Ανάλογη είναι η φιλοσοφία και της δεύτερης κοινής πρότασης ΓΣΕΕ - εργοδοτών.

-- Κατάργηση των αντικινήτρων στη διανομή κερδών και την πρόσθετη ασφαλιστική κάλυψη χαμηλόμισθων εργαζομένων. ΓΣΕΕ - ΣΕΒ προτείνουν τη μείωση της φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων, την ίδια ώρα που ανοίγει παράθυρο στην προώθηση των λεγόμενων Επαγγελματικών Ταμείων. Επειδή μέχρι τώρα τα Ταμεία αυτά δεν προχωρούν, οι βιομήχανοι σπεύδουν να εξασφαλίσουν ότι σε περίπτωση δημιουργίας τους, αυτοί πρέπει να εκπίπτουν από τη φορολόγηση τυχόν εισφορών τους.

Εργοδότες και συνδικαλιστική πλειοψηφία άφησαν ακόμα ανοιχτή τη συζήτηση και για μια ακόμα πρόταση: Τη δημιουργία Ταμείου αναχρηματοδότησης επιχειρήσεων με κεφάλαια τραπεζών. Η ΓΣΕΕ ζητάει να φτιαχτεί ένα ταμείο απ' όπου, ανά πάσα στιγμή, οι επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον ανταγωνισμό θα αντλούν κεφάλαια. Οπως ακριβώς έκανε με τη βοήθειά της και η «Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία», η οποία, αφού εξασφάλισε χρηματοδότηση 35 εκατομμυρίων με εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου, έσπευσε να βάλει σε εφαρμογή το επιχειρησιακό της σχέδιο, που προβλέπει απολύσεις και λουκέτα.

Οι άνεργοι, μάλιστα, προβλέπεται να απορροφηθούν σε βραχύχρονες θέσεις απασχόλησης στους δήμους και τις νομαρχίες, ή σε προγράμματα κατάρτισης, η χρηματοδότηση των οποίων προβλέπεται από τα κονδύλια του Προγράμματος Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού 2007 - 2013. Τα κονδύλια, δηλαδή, που από αύριο θα συνδιαχειρίζεται η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, βάζοντας αύριο σαν «κοινωνικός εταίρος» την υπογραφή της στην Προγραμματική Συμφωνία. Κάπως έτσι, το έγκλημα σε βάρος των εργαζομένων κλείνει τον κύκλο του...