Αυτά υπογραμμίζει στη συνέντευξή του στον «Ρ» ο Πασχάλης Μολυβδάς, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, καθηγητής Φυσιολογίας του Ιατρικού Τμήματος, κοσμήτορας της Σχολής Υγείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.

Ο Π. Μολυβδάς επισημαίνει ότι η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας πλήττει τη λαϊκή οικογένεια και τονίζει πως ο αγώνας των πανεπιστημιακών και όλων των εργαζομένων πρέπει να στοχεύει στην καθιέρωση ενός πραγματικά σύγχρονου δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας και Παιδείας που θα αξιοποιεί, ορθολογικά, τις δυνατότητες και τις εξελίξεις της επιστήμης και θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.

Αναφερόμενος στις ευρωεκλογές σημειώνει ότι ένα ενισχυμένο με την ψήφο του λαού ΚΚΕ θα αποτελεί ισχυρή δύναμη αποτροπής των αντιλαϊκών μέτρων που απεργάζονται η ΕΕ και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου».

Η συνέντευξη έχει ως εξής:

-- Στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευσης προωθείται η εμπορευματοποίηση της γνώσης, ώστε ν' ανοίγει ο δρόμος για νέες επιχειρηματικές δραστηριότητες του κεφαλαίου. Η «πηγή» αυτής της πολιτικής βρίσκεται στην ΕΕ (απόφαση της Λισαβόνας, κατευθύνσεις της Μπολόνια, κλπ.). Πού στοχεύει και ποιες οι επιπτώσεις στις σπουδές των παιδιών της λαϊκής οικογένειας;

-- Πράγματι, η ρίζα του κακού εκεί βρίσκεται, αλλά ευθύνη έχουν και τα κόμματα που ψήφισαν το Μάαστριχτ, ή θεωρούν την ΕΕ μονόδρομο. Η ακαδημαϊκή κοινότητα οφείλει να ανατρέψει τις αποφάσεις της Μπολόνια και όσων ακολούθησαν, τόσο στην ουσία τους, όσο και στην πράξη. Το κυριότερο πρόβλημα που προκαλούν είναι ότι κάτω από το ψευδεπίγραφο και υποκριτικό «πτυχία ελκυστικά στην αγορά εργασίας» κρύβεται η συστηματική και οργανωμένη υποβάθμιση των πτυχίων σε πτυχία δεξιοτήτων μιας χρήσεως, δηλαδή σε Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών (ΚΕΣ), οπότε και η αναγνώριση των ΚΕΣ είναι φυσικό επακόλουθο.

Οσο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, φυσικά και δε χωρούν. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση όταν γίνει εμπόρευμα χάνει το χαρακτήρα της. Στον 20ό αιώνα προστέθηκαν στα ανθρώπινα δικαιώματα, το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην Υγεία και στην Κοινωνική Ασφάλιση και το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Και τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν περιορίζονται.

Επιπλέον, έχουν μπει δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και έχει θεσμοθετηθεί η δυνατότητα επιβολής διδάκτρων στα προπτυχιακά προγράμματα! Η λαϊκή οικογένεια συνεπώς θα κληθεί είτε να πληρώσει, είτε τα παιδιά της θα αποκλείονται από την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

-- Ο τομέας της επιστημονικής έρευνας στη χώρα μας «πάσχει», ενώ πρόβλημα υπάρχει στον προσανατολισμό της και ως προς την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της. Ποιοι ευθύνονται και πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα;

-- Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει κανένας προσανατολισμός. Ο καθένας μας κάνει ό,τι θέλει, ή, καλύτερα, συνεχίζει ό,τι έμαθε έξω, ανεξάρτητα αν αυτό είναι συμβατό με τις ανάγκες του τόπου ή όχι. Δεν υπάρχουν κανόνες δεοντολογίας και όπου υπάρχουν δε λειτουργούν, ή προσποιούνται ότι λειτουργούν.

Δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο κατοχύρωσης της θέσης των ιδρυμάτων και των ερευνητών στα πιθανά πνευματικά δικαιώματα (patents) και αυτά πηγαίνουν συνήθως στον χρηματοδότη που πολλές φορές είναι ιδιώτης. Ισως να είναι και από τα δυσκολότερα προβλήματα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Διότι εξαιτίας της υποχρηματοδότησης κυρίως και έλλειψης κανόνων έχει ήδη δημιουργηθεί ένα περιβάλλον με το οποίο είτε συντονίζεσαι, είτε αποβάλλεσαι.

Μόνο η οργανωμένη συστηματική πάλη των πανεπιστημιακών μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα. Πρέπει όμως να προσθέσω ότι όλα τα ανωτέρω δε σημαίνουν ότι δε γίνεται ποιοτική έρευνα στην Ελλάδα.

-- Σαν ιδεολογική αντιπαράθεση με την «κυρίαρχη αντίληψη» που υποστηρίζει, ανοιχτά, την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, εμφανίζεται, από πανεπιστημιακούς που δηλώνουν «προοδευτικοί», ή και «αριστεροί», η γενικόλογη θέση για ένα δημόσιο πανεπιστήμιο, «δημοκρατικό», ή και «κοινωνικό». Θέλετε να το σχολιάσετε;

-- Η Παιδεία δεν είναι προϊόν και οι φοιτητές ή οι σπουδαστές δεν είναι καταναλωτές, αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Το πανεπιστήμιο, είτε είναι δημόσιο, είτε όχι, από τη στιγμή που αρχίζουμε να εξειδικεύουμε, ή να ορίζουμε ότι κάποιοι θα μπορούσαν και να πληρώνουν κάτω από προϋποθέσεις και στολίζουμε το δημόσιο πανεπιστήμιο με τέτοιου είδους περικοκλάδες, τότε έχουμε, ήδη, αλλοιώσει το χαρακτήρα του. Τι θα πει δημοκρατικό, ή κοινωνικό; Μήπως οι κύριοι αυτοί θέλουν να πουν ότι το δημόσιο πανεπιστήμιο δεν έχει αυτά τα στοιχεία και θα τα αποκτήσει αν επιτραπούν και τα ιδιωτικά;

-- Η Υγεία - όπως και η Παιδεία - έχει μετατραπεί από «κοινωνικό αγαθό» σε εμπορικό προϊόν και, μάλιστα, πανάκριβο. Στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία η πρόσβαση των φτωχών ανθρώπων είναι πολύ δύσκολη - οι «λίστες αναμονής» είναι τεράστιες, η επίσκεψη στα «απογευματινά ιατρεία» πολύ ακριβή και το περιβόητο «φακελάκι» «καλά κρατεί». Το λεγόμενο ΕΣΥ «νοσεί βαριά», ενώ θεριεύει η επιχειρηματική - κερδοσκοπική δράση ιδιωτών στο χώρο. «Εχει γιατρειά» αυτή η κατάσταση;

-- Και στην Υγεία όπως και στην Παιδεία πηγή του κακού είναι η υποχρηματοδότηση. Στην Υγεία όμως έχουμε και την άναρχη χρήση των πόρων. Η αναρχία γενικά του συστήματος εξυπηρετεί όλους όσοι πλουτίζουν από αυτήν.

Οι ελλείψεις στο χώρο της Υγείας σε προσωπικό όλων των κλάδων δημιουργούν τις λίστες αναμονής και υπάρχουν δύο τρόποι να τις παρακάμψεις: Ο χρηματισμός, ή η στροφή στον ιδιωτικό τομέα. Πολλές φορές υποψιάζομαι ότι η συστηματική υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας έχει στόχο να τονώσει τον ιδιωτικό τομέα.

-- Οι εργαζόμενοι και στο χώρο της Παιδείας και στο χώρο της Υγείας έχουν πολλά προβλήματα. Πού πρέπει να στοχεύει ο αγώνας τους;

-- Στην καθιέρωση ενός πραγματικά σύγχρονου, δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας και Παιδείας που αξιοποιεί ορθολογικά τις δυνατότητες και τις εξελίξεις της επιστήμης. Και οι δύο αυτοί κλάδοι έχουν σημαντική προσφορά στο κοινωνικό σύνολο και η πολιτεία οφείλει να εξασφαλίζει ικανοποιητικές αμοιβές και συνθήκες εργασίας, ανάλογες με την περιγραφή των προσόντων και ανάλογες με την περιγραφή των καθηκόντων που προβλέπονται. Πράγμα που σήμερα δε γίνεται.

-- Καλείτε τους επιστήμονες, τους διανοούμενους, όλους τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα να ενισχύσουν το ΚΚΕ στις ερχόμενες ευρωεκλογές. Γιατί να επιλέξουν αυτό το ψηφοδέλτιο;

-- Διότι, πρώτα απ' όλα, αποδείχθηκε από τις επιπτώσεις της κρίσης και τα μέτρα που παίρνονται με πρόσχημα περισσότερο την κρίση, ότι τα άλλα κόμματα τους έλεγαν ψέματα για τον «παράδεισο» της ΕΕ. Επιχειρούν να ρίξουν στις πλάτες των εργαζομένων τα βάρη της κρίσης αφήνοντας στο απυρόβλητο αυτούς που πραγματικά ευθύνονται.

Το ΚΚΕ θα βρίσκεται στο πλευρό των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και, την επομένη των εκλογών, ενισχυμένο θα αποτελεί ισχυρή δύναμη αποτροπής των αντιλαϊκών μέτρων που απεργάζονται η ΕΕ και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου».