Ωρα για απολογισμό και για απόφαση. Οχι ο καθένας μόνος του, αλλά εκεί γύρω απ' το τραπέζι, στο σπίτι, στο σπίτι του γείτονα, στο καφενείο της γειτονιάς, στο διάλειμμα της δουλειάς, παντού όπου μαζεύονται οι άνθρωποι που έχουν κάτι κοινό, όχι οποιοδήποτε κοινό, αλλά αυτό των ανθρώπων που μοχθούν και για να ζήσουν και για να κάνουν καλύτερη τη ζωή τους. Ανθρώπων που για διάφορους λόγους σ' άλλη στιγμή ψήφισαν άλλοι ΝΔ, άλλοι ΠΑΣΟΚ, άλλοι ΚΚΕ και που όλοι, μα όλοι έχουν έναν κοινό απολογισμό να κάνουν: Χρυσά κουτάλια γιοκ. Μισθοί πότε παγωμένοι και πότε στα ψίχουλα. Τιμές στα προϊόντα όλο και ψηλότερες. Παιδεία όλο και πιο ακριβή, όλο και για πιο λίγους. Υγεία; Βάρδα μην αρρωστήσεις. Πρόνοια; Ας είναι καλά η οικογενειακή αλληλεγγύη που ακόμα λειτουργεί. Πολιτική εκπροσώπηση; Ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ «για να 'χει δουλειά το ναυπηγείο», πλούτισαν για τη συμβολή τους στην εξασφάλιση της συναίνεσης κάμποσοι από τους εργοδοτικούς και κυβερνητικούς συνδικαλιστές, αλλά χτες οι εργάτες διαδήλωναν γιατί οι απολύσεις είναι εδώ. Ψήφισαν ΝΔ «για να νοικοκυρευτεί ο τόπος» κι είδαν να κάνουν παρέλαση τα γαλάζια λαμόγια στη θέση των πράσινων. Τα παιδιά των εργατών που ψήφισαν ΝΔ ξεκινάνε τη ζωή τους χωρίς το δικαίωμα του γονιού στο 8ωρο, στη σταθερή δουλειά, με το κόμμα των γονιών τους να τους πλασάρει τα «stage» - όπως έκανε πριν και το ΠΑΣΟΚ - δηλαδή ανασφάλιστη και με ημερομηνία λήξης δουλειά.

Κι αυτοί του ΚΚΕ; Εχουν να δείξουν τα αποτελέσματα της πάλης των οικοδόμων, της πάλης των μεταλλεργατών, της πάλης των εμποροϋπαλλήλων, τα αποτελέσματα της πάλης σε δεκάδες άλλα μικρά και μεγάλα μέτωπα. Μα πιο πολύ έχουν να δείξουν το γεγονός ότι έγκαιρα προειδοποίησαν την εργατική τάξη για ό,τι έρχεται, έγκαιρα αποκάλυψαν το ρόλο των εργατοπατέρων, έγκαιρα έχτισαν το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, έγκαιρα - παρά τα διάφορα πισώπλατα χτυπήματα - ανασυγκρότησαν το Κόμμα, το 'καναν και πάλι αξιόμαχο, υπολογίσιμη απειλή για την αστική τάξη και τα συμφέροντά της, σταθερό συμπαραστάτη και πρωτοπόρο στη μάχη για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων.

Εδώ είμαστε. Τα ψέματα έχουν τελειώσει. Οι άνθρωποι στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς μπορούν να κοιτάζονται στα μάτια και χωρίς ενοχές για τις προηγούμενες επιλογές τους, με κριτήριο ότι είναι άνθρωποι της ίδιας τάξης, της εργατικής, να κάνουν τον απολογισμό τους και να αποφασίσουν. Ποιον θα τιμωρήσουν, ποιον θα επιβραβεύσουν. Ποιον θα τρομάξουν και ποιον θα δυναμώσουν.

Το ΚΚΕ κι όσοι ήδη το έχουν επιλέξει, έτσι κι αλλιώς και στις 8 του Ιούνη στον αγώνα θα 'ναι. Το ερώτημα είναι πόσο πιο δυνατό, το ερώτημα είναι πόσοι περισσότεροι θα έχουν πάρει τη θέση που τους ανήκει σ' αυτό το μέτωπο. Χτες το βράδυ δόθηκε μια πρώτη απάντηση... Να σιγουρευτεί!

Ασχετο: Ρωτάνε κάποιοι σύντροφοι γιατί κάθε μέρα στην πρώτη σελίδα βάζουμε το σήμα SOS για την αναζήτηση πού ψηφίζουμε, αφού κατά τη γνώμη τους αυτό αφορά μόνο σε ναυάγια πλοίων. Λάθος. Το σήμα κινδύνου πράγματι καθιερώθηκε για τα πλοία. Γρήγορα όμως έγινε συνώνυμο για κάθε επισήμανση κινδύνου. Το πιο απλό παράδειγμα: Τα παιδιά λένε μεταξύ τους για τα SOS κεφάλαια που πρέπει να διαβάσουν ενόψει εξετάσεων. Ολοι λίγο πολύ έχουμε χρησιμοποιήσει αυτά τα γράμματα για να πούμε «προσοχή, προσοχή» ενόψει κάποιου κινδύνου. Ετσι και τώρα. Εκπέμπουμε σήμα κινδύνου για να μη χαθεί καμιά ψήφος καθώς ήδη έχουν καταγραφεί ουκ ολίγα προβλήματα στους εκλογικούς καταλόγους.