«Μόνο μια συνειδητή οργάνωση της κοινωνικής παραγωγής, όπου η παραγωγή και η διανομή θα γίνονται σχεδιασμένα, μπορεί να υψώσει και από κοινωνική άποψη τους ανθρώπους πάνω από τον υπόλοιπο ζωικό κόσμο, όπως τόκανε αυτό γενικά η παραγωγή για τους ανθρώπους σαν είδος. Η ιστορική εξέλιξη κάνει καθημερινά πιο απαραίτητη, μα και καθημερινά πιο μπορετή, μια τέτοια οργάνωση. Απ' αυτήν θα χρονολογείται μια νέα ιστορική εποχή, όπου οι άνθρωποι οι ίδιοι και μαζί τους όλοι οι κλάδοι της δραστηριότητάς τους, και ιδιαίτερα η φυσική επιστήμη, θα σημειώνουν τέτοια πρόοδο που θα επισκιάσει βαθιά καθετί που είχε κατορθωθεί προηγούμενα» (Φ. Ενγκελς, εισαγωγή στην Διαλεχτική της Φύσης).

Σημαντική, σημαντικότατη η είδηση για τα δόντια από βλαστοκύτταρα. Δηλώνει τις δυνατότητες του ίδιου του οργανισμού να κάνει θαύματα, αλλά και των επιστημόνων να βοηθάνε τη φύση να κάνει θαύματα. Αλλά... στην εμπορευματική κοινωνία, η έρευνα είναι στα χέρια των καπιταλιστών και η εμπειρία λέει πως όλα αυτά που θα μπορούσαν να κάνουν τον άνθρωπο καλύτερο, δεν περπατάνε όταν το καπιταλιστικό κέρδος καθορίζει την εξέλιξη της επιστήμης.

Αναγκαίες οι διευκρινίσεις, με αφορμή και το γεγονός πως σαν χτες πέθανε ο Ενγκελς, το έργο του οποίου «η διαλεχτική της φύσης» έρχεται γάντι με τις ειδήσεις για τις νέες ανακαλύψεις.

Την ώρα, λοιπόν, που γνωρίζεις πως οι δυνατότητες του ανθρώπου μπορούν να ανυψωθούν ακριβώς μέσα από την σχεδιασμένη κοινωνική παραγωγή, ακριβώς τότε προσθέτεις και νέα στοιχεία στη γνώση ότι είναι η καπιταλιστική παραγωγή που εμποδίζει αυτές τις δυνατότητες να αναπτυχθούν. Ετσι, στην περίπτωση της διαχείρισης των απορριμμάτων διαβάζεις - σου προβάλλουν σαν στοιχείο προόδου, όχι αυτό που η επιστήμη επιτάσσει, αλλά αυτό που οι εταιρείες καύσης απορριμμάτων προωθούν. Οτι το υπογράφει μια διεύθυνση της ΕΕ, δηλώνει μόνο τη σχέση της ΕΕ με τις πολυεθνικές του κλάδου. Κι αυτό δεν πρέπει να κάνει καθόλου περήφανους όσους στην Αττική επικαλούνται την ΕΕ για να μη δημιουργηθούν χώροι ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων. Καύση σημαίνει διοξίνες και διοξίνες σημαίνει επιστροφή στα σπήλαια χάρη στο καπιταλιστικό κέρδος και στη συνείδηση του «ιδιώτη» που πέρα από το γκαζόν της αυλής του δεν βλέπει τίποτα άλλο.

Πάμε γι' άλλα: Το πού ακριβώς διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ με την πολιτική της ΝΔ, το δείχνει ανάγλυφα το άρθρο στα ΝΕΑ. Οπου χαρακτηρίζονται σωστά τα κυβερνητικά μέτρα και γίνεται κριτική στην κυβέρνηση γιατί άργησε να δώσει περισσότερο χρήμα στους καπιταλιστές. Στο ίδιο μήκος κύματος και η ΗΜΕΡΗΣΙΑ που στα πολλά που ήδη πήρανε οι καπιταλιστές ζητάει να πάρουν κι άλλα. Γιατί αυτό ακριβώς είναι το περίφημο κυνήγι των ελλειμμάτων: «Κόψε απ' αυτούς που παράγουν τον πλούτο για να δώσεις σ' αυτούς που ιδιοποιούνται τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο». Ηδη το ΠΑΣΟΚ προετοιμάζει το κλίμα να μιλήσει για «καμένη γη» που θα χρειαστεί θυσίες.

Ασχετο: γιατί εξαπλώνονται τα ναρκωτικά; Γιατι ζούμε, λέει, σε νευρωτικές κοινωνίες που μας αναγκάζουν να καταφεύγουμε σε προσωπικές βαλβίδες διαφυγής! (δηλαδή τα ναρκωτικά δεν είναι τίποτα άλλο από μια πράξη εκτόνωσης;). Και η λύση; Νομιμοποίηση των ναρκωτικών και μετά βλέπουμε. Για την «El Pais» δεν είναι παράξενη η θέση. Ούτε για την «Αυγή». Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται κανέναν να τους προβοκάρει. Δεν κρύβονται. Ομως το εξωφρενικό βρίσκεται στην απορία τους για το πώς είναι δυνατόν να είναι παράνομο ένα «προϊόν» που είναι «κοινωνικά αποδεκτό». Δηλαδή μας καλούν να αποδεχτούμε ότι αφού οι καπιταλιστές ναρκώνουν μαζικά την κοινωνία, έχουν δίκιο στη συνέχεια να επικαλούνται τη ζήτηση του προϊόντος που πλασάρουν, για να κυκλοφορεί νόμιμα το προϊόν στην αγορά.

Πρέπει να είναι κάποιος πολύ φυτό - ένας λοβοτομημένος - για να αποδεχτεί όσα του πλασάρουν. Κι αυτοί που πρόοδο θεωρούν την αύξηση του καπιταλιστικού κέρδους κι εκείνοι που πρόοδο θεωρούν την ανεμπόδιστη κυκλοφορία του προϊόντος, ό,τι κι αν είναι, αρκεί να 'ναι προϊόν.