Μέση αύξηση 0,5% τους τελευταίους δώδεκα μήνες και μέση μείωση 0,2% τον προηγούμενο Ιούλη σε σύγκριση με τον Ιούνη είδε η ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης στις τιμές των 160 προϊόντων που καταγράφει το τελευταίο τρίμηνο. Και βέβαια, έσπευσε να πανηγυρίσει με τους γνωστούς λεονταρισμούς περί «θεσμικής θωράκισης του καταναλωτή και της αγοράς», «συστηματικής παρακολούθησης των τιμών, συνεχών ελέγχων» και άλλα παρόμοια που οι εργαζόμενοι ακούν χρόνια τώρα και από τους σημερινούς και από τους προηγούμενους κυβερνώντες σε διάφορες παραλλαγές. Η ουσία, όμως, ότι στην πραγματικότητα η ακρίβεια και η κερδοσκοπία ζουν και βασιλεύουν οξύνοντας καθημερινά τα αδιέξοδα για τα λαϊκά νοικοκυριά, ότι παραδοσιακά τον Ιούλη δεν καταγράφονται ανατιμήσεις σε τυποποιημένα προϊόντα για λόγους που απλώς έχουν να κάνουν με καθιερωμένες επιχειρηματικές πρακτικές, ενώ αντίθετα αυξήθηκαν μια χαρά οι τιμές στα οπωροκηπευτικά, ότι έτσι κι αλλιώς οι τιμές διαμορφώνονται ελεύθερα από τις επιχειρήσεις και καμία σχέση δεν έχουν με το εάν τις... παρακολουθεί και η κυβέρνηση για στατιστικούς λόγους, όλα αυτά... «διαφεύγουν» συστηματικά των σχετικών κυβερνητικών ανακοινώσεων.