«Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος σε βάρος των δασών, του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και του ελληνικού λαού», ζούμε για μια ακόμη φορά, επισημαίνουν σε κοινή τους ανακοίνωση η Πανελλήνια Ενωση Δασολόγων ΔΥ (ΠΕΔΔΥ) και η Ενωση Ελλήνων Δασοπόνων ΔΥ (ΕΕΔΥ), με αφορμή τις πυρκαγιές στην Ανατ. Αττική και στην υπόλοιπη χώρα.

Στην ανακοίνωσή τους, τονίζουν ότι τα τελευταία χρόνια «συστηματικά καταγγέλλουν την αντιδασική πολιτική», το δασοκτόνο θεσμικό πλαίσιο σε συνδυασμό με το μοναδικό, σε παγκόσμιο επίπεδο, καθεστώς της εκτός σχεδίου δόμησης που «από ό,τι φαίνεται κατάφερε και αυτή τη φορά να καταστρέψει ολοκληρωτικά τον τελευταίο πνεύμονα πρασίνου». Επισημαίνουν, ακόμη, ότι «όλοι οι "ενδιαφερόμενοι" που γνωρίζουν τις αδυναμίες του θεσμικού πλαισίου για την κήρυξη των εκτάσεων ως αναδασωτέων, γνωρίζουν καλά ότι ένα μέρος των δασικών εκτάσεων που κάηκαν δε θα κηρυχτούν ως αναδασωτέες, τα αυθαίρετα που θα ανεγερθούν δε θα κατεδαφιστούν (αφού μέχρι σήμερα δεν έγινε καμιά κατεδάφιση) και τα πρόστιμα που θα επιβληθούν δε θα βεβαιωθούν για είσπραξη στις ΔΟΥ με την πρόβλεψη του νόμου 3208/2003».

Υπενθυμίζουμε ότι το δασοκτόνο νόμο 3208/2003 τον ψήφισε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επί υπουργίας Γ. Δρυ και στη συνέχεια το διατήρησε και τον εφάρμοσε η κυβέρνηση της ΝΔ, παρόλο που όταν βρισκόταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε καταγγείλει την αντισυνταγματικότητά του, υποσχόμενη, ψευδώς όπως αποδείχτηκε, ότι η ίδια ως κυβέρνηση θα τον καταργούσε.

Οι Ενώσεις των Δασολόγων και Δασοπόνων υπογραμμίζουν ακόμη ότι η δασική υπηρεσία ποτέ δεν αρνήθηκε στους ΟΤΑ την εκτέλεση έργων προστασίας (δρόμους, αντιπυρικές λωρίδες κλπ.) σε δάση και δασικές εκτάσεις, όπως προβλέπει ρητά η ισχύουσα νομοθεσία. Δηλαδή, μετά από υπογραφή προγραμματικής σύμβασης με το ΥΠΑΑ και Τροφίμων, τη σύνταξη και έγκριση των σχετικών μελετών και την παρακολούθηση της εκτέλεσης των έργων από τη δασική υπηρεσία. «Αντίθετα, καταλήγουν, αυτό που συμβαίνει, πολλές φορές, είναι η αυθαίρετη επέμβαση από ορισμένους Δημάρχους, χωρίς καμιά μελέτη και κανένα σχεδιασμό που τελικά, όχι μόνο δεν εξυπηρετεί σκοπούς δασοπροστασίας, αλλά αντίθετα διευκολύνει και την αυθαίρετη δόμηση».