«Το ΠΑΜΕ εκφράζει την καταδίκη του για το "κύμα αυτοκτονιών" απελπισμένων εργαζόμενων στη "Φρανς Τέλεκομ" στη Γαλλία. Ηδη 24 εργαζόμενοι, μην αντέχοντας το άθλιο εργασιακό καθεστώς που έχει επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Ενωση και η πολιτική της, έφτασαν σε αυτή την τραγική κατάσταση. Αυτόν τον εργασιακό "παράδεισο" θέλουν και τάζουν και στους Ελληνες εργαζόμενους τα κόμματα της Ευρωυποταγής. Να πού οδηγεί η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους της χώρας μας να παραδειγματιστούν, να αντιδράσουν. Δεν είναι λύση η "αυτοκτονία". Οι οργανωμένοι αγώνες της τάξης μας θα δώσουν λύση στα προβλήματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ο δρόμος αυτός θα καταργήσει το καθεστώς της εκμετάλλευσης που οδηγεί στα φαινόμενα της απόγνωσης, της απελπισίας και των αυτοκτονιών, στην πραγματικότητα "δολοφονίες" εργαζομένων από το κεφάλαιο.

Ο αγώνας αυτός θα μας ανοίξει δρόμο να οικοδομήσουμε τη δική μας εξουσία, τη δική μας κοινωνία.

Οι εκλογές στις 4 Οκτώβρη είναι για τους εργαζόμενους της χώρας μας μια σημαντική ευκαιρία να πουν ένα "όχι" στην αντεργατική πολιτική. Να πουν ένα μεγάλο "όχι" στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τις δυνάμεις που υλοποιούν αυτή την πολιτική. Χρειάζεται να δυναμώσουν εκείνες οι δυνάμεις που παλεύουν για την ανασύνταξη του κινήματος, την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής».

Συνάντηση με τα συνδικάτα των εργαζομένων της ιδιωτικοποιημένης «Φρανς Τέλεκομ» επρόκειτο να έχει, χτες αργά το απόγευμα, ο διευθύνων σύμβουλός της, Didier Lombard, στο πρόσωπο του οποίου φαίνεται ότι γίνεται προσπάθεια να επικεντρωθεί η οργή για τις αλλεπάλληλες αυτοκτονίες υπαλλήλων, προκειμένου να αποενοχοποιηθεί ο τρόπος λειτουργίας της επιχείρησης, το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Οι πρώτοι που έσπευσαν να «στρέψουν τα βέλη τους» κατά του Lombard προσωπικά, ήταν το Σοσιαλιστικό Κόμμα και το γαλλικό ΚΚ. Και τα δύο κόμματα ζήτησαν να παραιτηθεί ο διευθύνων σύμβουλος της «Φρανς Τέλεκομ», αφήνοντας να εννοηθεί ότι φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για τις αυτοκτονίες 24 εργαζομένων τους τελευταίους 18 μήνες.

Πιο «κοντά στην πραγματικότητα» εμφανίζονται τα συνδικάτα των εργαζομένων της εταιρείας. Επιμένουν, προς το παρόν, ότι το ζήτημα δεν είναι μόνο ο διευθύνων σύμβουλος αλλά η πολιτική που ακολουθείται και η λογική της διατήρησης της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης με κάθε κόστος. Επιμένουν, επίσης, ότι ακόμη και τα «έκτακτα μέτρα» που ανακοίνωσε μετά και την 24η αυτοκτονία, ο Lombard, δεν είναι αρκετά για ν' αντιμετωπίσουν την κατάσταση.

Υπενθυμίζεται ότι στα «έκτακτα» αυτά μέτρα συμπεριλαμβάνονται η άρση του μέτρου της υποχρεωτικής μετακίνησης από θέση σε θέση, ανά τριετία, για τα στελέχη της εταιρείας και η κατάργηση του «πλάνου προσωπικών στόχων» με χρονοδιάγραμμα για τον κάθε υπάλληλο.