Με παχυλούς τίτλους εμφανίζονται κάθε τρεις και λίγο λίστες που κατατάσσουν παγκοσμίως τα πανεπιστήμια, και τα ντόπια ΜΜΕ σπεύδουν να τις αναπαράγουν αγωνιώντας αν και σε ποια θέση βρίσκεται οποιοδήποτε ελληνικό ίδρυμα μέσα σ' αυτές τις λίστες. Ποιοι «γκουρού» υπαγορεύουν αυτές τις κατατάξεις; Αλλοτε είναι κάποιο «έγκριτο» έντυπο (όπως αυτή που είδαμε προχτές στους «Times»), άλλοτε μια «έγκριτη» ΜΚΟ, άλλοτε ένα από τα λεγόμενα κέντρα πιστοποίησης... Σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για έντυπα ή για οργανισμούς που έχουν πίσω τους επιχειρήσεις.

Ασε που μέσα από τις λίστες φαίνονται και οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και αντιθέσεις, με άλλους οργανισμούς να δίνουν το προβάδισμα σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και άλλους να το δίνουν στη Βρετανία ή με κάθε λίστα που βγαίνει ετησίως στη δημοσιότητα να βγαίνουν παράλληλα και φωνές που αμφισβητούν την εγκυρότητά της.

Τελικά, οι λίστες δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από την αποτύπωση της σύνδεσης του κεφαλαίου με τα πανεπιστήμια, καθώς τα κριτήριά τους είναι κατά κύριο λόγο ποσοτικά και δίνουν βάρος στην παραγόμενη έρευνα, στις δημοσιεύσεις κ.ο.κ. που γίνονται κατά παραγγελία των μονοπωλιακών ομίλων. Κοινώς: Περισσότερα φράγκα και καλύτερες διασυνδέσεις με τους μονοπωλιακούς κολοσσούς φέρνουν τα ιδρύματα σε όλο και πιο ψηλές θέσεις. Αρα τίποτα θετικό δεν έχει να περιμένει ο λαός από το «σκαρφάλωμα» των ελληνικών ιδρυμάτων σε τέτοιες κατατάξεις, ακριβώς γιατί αυτές δεν αποτυπώνουν την άνοδο του επιπέδου των σπουδών και την ανάπτυξη της επιστήμης προς όφελος της κοινωνικής προόδου.