Προσαρμοσμένη στις σημερινές ανάγκες της πλουτοκρατίας στην κατά το δυνατόν αναίμακτη έξοδό τους από τη φάση της καπιταλιστικής κρίσης είναι η «ενδιάμεση έκθεση» του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας Γ. Προβόπουλου, που κατατέθηκε χτες στη Βουλή. Στο στόχαστρο μπαίνουν τα λαϊκά δικαιώματα με μπούσουλα τη «δημοσιονομική προσαρμογή» και τις νέες καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις που σε αυτή τη φάση αξιώνουν η ΕΕ και άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και οργανισμοί. Για λόγους που έχουν να κάνουν με την κατά το δυνατόν απρόσκοπτη επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής, η Τράπεζα της Ελλάδας τη διανθίζει με τσιτάτα περί βελτίωσης της κατανομής του εισοδήματος και άλλα αντίστοιχα που δεν έχουν απολύτως κανένα αντίκρισμα.

Με πρόσχημα και τα δημοσιονομικά μεγέθη, που έχουν «επιδεινωθεί δραματικά», η κεντρική τράπεζα αξιώνει την επιτάχυνση του αντιλαϊκού βηματισμού, συγκεκριμένα μείωση του εμφανιζόμενου ελλείμματος σωρευτικά κατά 5% του παραγόμενου ΑΕΠ στη διετία 2010-2011 και για τη συνέχεια από 1,5% μέχρι 2% του ΑΕΠ ετησίως και «επί σειρά ετών»... Μια τέτοια εξέλιξη μεταφράζεται μόνο σε νέους φόρους και τεράστιες περικοπές κρατικών δαπανών ύψους πολλών δισ. ευρώ το χρόνο. Σύμφωνα με το εθνικό παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η δημοσιονομική προσαρμογή «είναι σκόπιμο να προέλθει κατά τα 2/3 από την περικοπή των κρατικών δαπανών και κατά το 1/3 από την πλευρά των εσόδων». Με βάση και το εμφανιζόμενο από τους ίδιους ύψος των ελλειμμάτων για την ερχόμενη διετία (2010-2011) προσανατολίζονται για αντιλαϊκά μέρα ύψους 12 δισ. ευρώ, για τη συνέχεια πάνω από 4 δισ. ευρώ το χρόνο και για όσο διάστημα κριθεί αναγκαίο από τους κεφαλαιοκράτες και την όποια πολιτική διαχείριση των υποθέσεών τους. Στις κεντρικές επιδιώξεις τους είναι η «παραγωγικότητα/ανταγωνιστικότητα» και ειδικότερα η παγίωση των συνθηκών που θα ευνοούν τη «δημιουργία νέων επιχειρήσεων», την «εισροή άμεσων ξένων επενδύσεων», τη «δημιουργία θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα» με την ενίσχυση της μεγαλοεργοδοσίας με ζεστό κρατικό χρήμα.

Στους άξονες της πολιτικής που αξιώνουν είναι οι παρακάτω:

• Εργασιακές σχέσεις: «Μείωση για τους νέους των εργοδοτικών εισφορών στην Κοινωνική Ασφάλιση, όπως γίνεται σε πολλές χώρες του ΟΟΣΑ». Απαιτούν νέες νόρμες εργασίας και για το δημόσιο τομέα, στον οποίο διαπιστώνουν χαλαρότερες συνθήκες εργασίας («περιορισμένο ωράριο, περιορισμένη σύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα») κ.ά.
• Ασφαλιστικό: Χαρακτηρίζουν «θετικό βήμα» τον τελευταίο (αντι)ασφαλιστικό νόμο της κυβέρνησης της ΝΔ, προσθέτοντας ότι «εκκρεμεί το θέμα του επανακαθορισμού» στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα. Επανέρχονται στο αντιλαϊκό τροπάρι για τη γήρανση του πληθυσμού. Υπενθυμίζουν απόφαση του Συμβουλίου της ΕΕ (9/10/2007), σύμφωνα με την οποία οι υποχρεώσεις του ασφαλιστικού συστήματος θα ενσωματωθούν στο δημοσιoνομικό στόχο της κάθε χώρας και θα περιλαμβάνεται στο Επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας, αρχής γενομένης από το Δεκέμβρη του 2009...
• Ανταγωνιστικότητα: Αξιώνουν να δοθεί «μεγάλη έμφαση στην εξάλειψη των εμποδίων που περιορίζουν τη μετακίνηση των κεφαλαίων και της εργασίας από φθίνοντες κλάδους και επιχειρήσεις προς τομείς με υψηλή προστιθέμενη αξία». Στο στόχαστρο βάζουν και τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα», ζητώντας την «απελευθέρωσή» τους στη βάση της κοιναγορίτικης Οδηγίας.
• Φορολογικό: Σε συντονισμό με τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις κάνουν λόγο για «κατάργηση αδικαιολόγητων φοροαπαλλαγών» (χωρίς να τις διευκρινίζουν), για βελτίωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, σημειώνοντας ότι η φοροδιαφυγή σημείωσε μεγάλη έξαρση στο τελευταίο 10μηνο.
• Ενεργειακός κλάδος: Στις προτεραιότητες του «μεταρρυθμιστικού σχεδίου» είναι οι λεγόμενες «πράσινες επενδύσεις» που αποτελούν το νέο ζωτικό χώρο για μερίδες της κεφαλαιοκρατίας.

Βλέπουν την υποχώρηση του ΑΕΠ για το 2009 να ξεπερνάει το 1%, το ποσοστό της ανεργίας να φτάνει πάνω από 9% και τον επίσημο πληθωρισμό στο 1,1% με 1,3%. Αυξανόμενες δυσκολίες αντιμετωπίζουν και τα καταχρεωμένα στις τράπεζες λαϊκά νοικοκυριά. Τα κάθε είδους δάνεια σε καθυστέρηση (Ιούνης 2009) διαμορφώθηκαν σε 6,8% της συνολικής μάζας του τραπεζικού δανεισμού. Εκτιμούν ότι ο ρυθμός αύξησης των δανείων για το 2009 θα διαμορφωθεί σε 4%.