«Την επόμενη όμως φορά που οι αγορές και η ΕΕ θα διαπιστώσουν ότι η κυβέρνηση δεν έχει τις αντοχές για να λάβει σοβαρά μέτρα, η αντίδρασή τους θα είναι εξαιρετικά βίαιη». Η καταληκτική φράση από το χτεσινό άρθρο της «Καθημερινής» είναι εξόχως αποκαλυπτική για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη βία τα έντυπα της αστικής τάξης και, βέβαια, οι ίδιοι οι καπιταλιστές. Οταν η βία ασκείται από τις αγορές, δηλαδή από τα διεθνικά μονοπώλια και τους χρηματοπιστωτικούς κολοσσούς, είναι δίκαιη και επιβαλλόμενη. Οταν, δηλαδή, οι «αγορές» ασκούν οικονομική και εξωοικονομική βία προκειμένου να ξεζουμιστεί ο εργαζόμενος λαός και να συνθλιβούν τα δικαιώματά του, τότε αυτή η βία είναι καθαγιασμένη. Αναγκαία είναι επίσης η χρήση βίας όταν οι εργαζόμενοι, αντιδρώντας ακριβώς σε αυτή την επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή τους, κατεβαίνουν στους δρόμους και προσπαθούν να περισώσουν ό,τι μπορούν και να κρατήσουν ανοιχτό τον ορίζοντα για ένα καλύτερο αύριο. Και είναι αλήθεια ότι με συνέπεια η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει υπερθεματίσει και ευλογήσει την κρατική βία και καταστολή, ενώ πλειοδοτεί και για την κατάργηση των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας. Ομως, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να τους κάνουν τη χάρη. Το δίκιο τους είναι ο υπέρτατος νόμος, που καθοδηγεί τον ταξικό αγώνα τους για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και των κομμάτων - διαχειριστών της.